19 ธันวาคม 2546 18:10 น.
ศิลป์สรา
....มองเดือนเพ็ญ เด่นฟ้า งามอร่าม
เงากระจ่าง นุ่มนวล สีอ่อนหวาน
ตระการตา จิตรื่น สดชื่นบาน
ราตรีกาล เงียบสงบ อันร่มเย็น.....
....ลมพัดหวน รวยริน กลิ่นไออุ่น
ละมุนกรุ่น ชุ่มชื่น พริ้วลมไหว
ระเยือกเย็น หนาวเห็บ เก็บในใจ
อกสะท้าน หวั่นไหว ด้วยแรงลม....
....มองนภา ค่ำคืนนี้ มีดวงดาว
สุกสกาว สว่างฟ้า พาสุขสม
ระยิบระยับ ละอองดาว ผ่านสายลม
ไม่ระทม เหมือนดอกไม้ ในพนา....
....เอียงหูฟัง ลมพัด ใบไม้ไหว
อยู่เพียงกาย ตัวฉัน ในพฤกษา
ต่อไปนี้ ไม่โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา
เพราะมีฟ้า และดวงดาว เป็นเพื่อนใจ......
18 ธันวาคม 2546 15:37 น.
ศิลป์สรา
....มองท้องฟ้า สีคราม ช่างสดใส
อิ่มเอิบใจ ร่มเย็น เห็นฟ้าผ่อง
นกบินคู่ เป็นฝูง ดูน่ามอง
ส่งเสียงร้อง จิ๊บจั๊บ จับอุรา....
....เหลียวมองนก ตัวน้อย คอยหาคู่
มันร้องอยู่ บนกิ่ง ในพฤกษา
เหมือนสัญญาณ คอยเตือน เงื่อนเวลา
เจ้าคอยหา เพื่อนใจ ใครบางคน....
....อิสระ เสรี เจ้ามีได้
ถึงเหงาใจ หนาวกาย เจ้าหลีกพ้น
บินให้ผ่าน ห่างไกล ในกมล
สู่เบื้องบน ไม่ได้ เป็นทาสใคร....
....แต่บางคน นี่สิ แสนลำบาก
อยากจำพราก หนีไกล ให้สดใส
เลือดในอก ล้นทะลัก อยู่ภายใน
จิตอยากให้ อิสระ เหมือนเจ้าเป็น.....
18 ธันวาคม 2546 15:21 น.
ศิลป์สรา
.....สดใสใด หาเปรียบ เทียบสีสัน
ชมพูหวาน ส้มแสดแดง แฝงสีเขียว
ระรานตา สดชื่นใจ จริงนะเชียว
ผึ้งตัวน้อย ไม่บินเดี่ยว มาเอกา....
....บินท่องไป ในโลกกว้าง ทางอบอุ่น
สร้างสมดุลย์ ทั่วไป ในทุ่งหล้า
ให้ความสุข กับมนุษย์ ทุกเวลา
เพิ่มคุณค่า น่ารื่นเริง เสริมทุกวัน....
....ธรรมชาติ รวมมิตร คิดประดิษฐ์
เร่งผลิต สรรพสิ่ง ล้วนสร้างสรร
เหล่าผึ้งน้อย ประมวลงาน สาระพัน
เพื่อสร้างสันต์ ใฝ่หา ค่าของตน.....
.....หมดเวลา เงื่อนไข ในชีวิต
เจ้าผลิต ผลงาน สร้างค่าล้น
ยังคุณค่า เสริมพลัง ให้ปวงชน
เราทุกคน ควรเอาอย่าง เจ้าผึ้งเอย.....
18 ธันวาคม 2546 15:01 น.
ศิลป์สรา
....จากวันนี้ หรือวันไหน ใจต้องจาก
จำต้องพราก จากเธอ ไกลกันสอง
เมื่อก่อนมี เธอนั้น แนบประคอง
ใจใสผ่อง สดชื่น รื่นฤดี.....
....ณ วันนี้ มองหาใคร ไม่มีแล้ว
โอ้ดวงแก้ว จากไป ให้หมองศรี
จรจำพราก จากไกล ไม่ใยดี
ใจดวงนี้ จะเข้มแข็ง แกร่งกว่าเธอ...
18 ธันวาคม 2546 14:54 น.
ศิลป์สรา
....เห็นปลาน้อย หมุนเวียน ลงเรียงว่าย
น้ำกระจาย ใสชื่น ในบึงหนอง
เจ้าช่างมี พลังกาย ยิ่งใหญ่ครอง
เป็นเหมือนน้อง พลังยักษ์ ในนที....
....มองดูซ้าย แลขวา เจ้าไม่เหนื่อย
ไปได้เรื่อย ไม่ท้อแท้ หมดศักดิ์ศรี
ทางข้างหน้า ทะเลคลื่น รื่นฤดี
โต้นที สุขสันต์ ทุกวารวัน....
....มองดูเจ้า กำลังสอน กรอบชีวิต
ตัวของคน ตนลิขิต ใช่ไหมนั่น
เหตุไฉน มาท้อแท้ ร้องไห้กัน
สุขหรือทุกข์ เรานั้น ผู้กลั่นกรอง.....
....เจ้าปลาน้อย สอนว่าย ทางชีวิต
สู้สุดฤทธิ์ แรงเกิด เมินหน้าหมอง
ทางเบื้องหน้า ยังอีกไกล ให้ทดลอง
เหตุใดต้อง มาอยู่นิ่ง ทิ้งตัวตน....
....วันนี้ฉัน จะจำค่า เจ้าปลาน้อย
ที่ยังลอย ทวนไป ในทุกหน
จะสรรสร้าง ทางสดใส ในบัดดล
สมกับเกิด มาเป็น คน บนแผ่นดิน.....
หน้าส่วนตัว
3372
