1 ธันวาคม 2546 11:22 น.
ศิลป์สรา
.....ธรรมชาติ..สอน...คน....
......พระอาทิตย์ ขึ้นส่อง ที่ขอบฟ้า
มองนภา สดใส ไม่หมองศรี
แสงแดดส่อง ลอดช่อง น่ามองดี
เพิ่มชีวี มีชีวิต สดชื่นใจ
....ธรรมชาติ ลำเลียง เลี้ยงชีวิต
ผลิตสิ่ง เหนือการสร้าง น่าอาศัย
ประโยชน์เอื้อ เกื้อหนุน อบอุ่นใจ
คุณค่าให้ มวลมนุษย์ ทั่วทุกชน
....แล้วใยเล่า เจ้ามองผ่าน ผลาญชีวิต
จิตในกาย ใจผลิต คิดสร้างสรร
บรรจงสร้าง สิ่งดีดี ที่คิดทำ
ก่อเกิดงาน จิตสงบ อันร่มเย็น
.....ธรรมชาติ กล้าผลิต สิ่งสวยสด
เจ้ามัวหมด การต่อสู้ และสิ้นหวัง
มานั่งเศร้า หมดสิ้น ทำไมกัน
แล้วยังกล้า มาบอกกัน ว่าเป็น คน....
27 พฤศจิกายน 2546 16:30 น.
ศิลป์สรา
.......น้ำตา......
.....ในวันนี้ มีน้ำตา แทนน้ำหมึก
มันเจ็บลึก ไหลออกมา จากตาฉัน
หยิบพู่กัน วาดลวดลาย ในมือพลัน
สองใจนั้น ฝันใฝ่ ไม่สมปอง
..เมื่อยามนั้น ผันผ่าน เป็นวันนี้
วันที่มี คราบน้ำตา พาใจหมอง
หวนคิดถึง วันเก่าเก่า น้ำตานอง
ฉันจึงต้อง ใช้น้ำตา มาทาใจ.....
.....ศิลป์สรา....