15 กรกฎาคม 2548 00:35 น.
ศาลาไทย
แววตา
ฉันมองเห็นศรัทธาความกล้าหาญ
เรามองเห็นความจริงนิ่งและนาน
เธอส่งผ่านความห่วงใยในแววตา
มืออุ่น
ร่องรอยคุ้นมั่นกระชับกับทีท่า
สองมือนี้ที่แผ้วถางหนทางมา
สร้างคุณค่าสู่ชนคนทั้งปวง
อ้อมกอด
ยามใกล้ชิดพร่ำพรอดห่วงและหวง
เว้นช่องว่างอย่างเข้าใจไม่ถามทวง
ภาระเธอหนักหน่วงมาเนิ่นนาน
หัวใจ
ยังคิดถึงห่วงใยไหวหวามหวาน
บนทางฝันสุขทุกข์ท้อ...ทรมาน
เราข้ามผ่านยิ้มให้กันวันพบเจอ
สัมผัส
จึงแจ่มชัดและยืนยันมั่นเสมอ
เพียงหนึ่งคนตอบหัวใจใช่เลิศเลอ
ฉันรักเธอ...เช่นนี้ที่เป็นเธอ...
ยังรักเธอ...แม้วันนี้ไม่มีเรา...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศาลาไทย
หน้าส่วนตัว
1347
