๏ ๏ ๏ แรกเริ่มเขียนโคลง ๏ ๏ ๏

ศาลาไทย

๏ แรก กอ กา กว่ารู้          เกลาเสียง
ผันมาตราลงเรียง             ผิดบ้าง
เอกโทต่อตรีเคียง             ควบจัต-   วาเอย
ลืมนับสามัญอ้าง              เอ่ยห้วนขาดหาย  ๚ะ

๏ เริ่ม หมายใจคู่คล้อง-          จองคำ
ยามอ่านลองแอบจำ               ติดไว้
ฟังเสนาะดั่งเงื่อนงำ               กวีผูก ใดเวย
จึงเวี่ยสรวงสร้อยให้               เลิศล้วนหลากหลาย  ๚ะ

๏ เขียน ลายฉันทลักษณ์ล้ำ       หลงรูป
คืนค่ำหวามวาบวูบ                  ห่อนเว้น
แต่งเสร็จประจงจูบ                   แสนปลาบ  ปลื้มนอ
ดึกดื่นขืนต่อเค้น                    กลับคว้างกลางหาว  ๚ะ

๏ โคลง สาวสืบลึกซึ้ง                ซอกใจ
เพียรทบทวนตระหนักใน         จิตแจ้ง
รสความรสคำละไม                  ละเมียดมิ่ง  แม่นแฮ
วางเอกโทเกลาแกล้ง                 ค่อยด้นกลผสาน  ๚ะ๛