13 พฤษภาคม 2546 13:21 น.
ศาลาไทย
กรีดกรายร่ายคำลงรำฟ้อน
ออดอ้อนแรงเล่ห์สิเนหา
หลงรูปหลงจูบเจรจา
ช้อนตาขึ้นมองชะม้ายเมียง
เชอะ ! แค่เท่านี้ดอกพี่ชาย
กล่าวร้ายโบยคำทำขึ้นเสียง
เพียงน้องลองใจใช่หมายเคียง
แล้วเบี่ยงตัวหลบเพื่อหลีกลา
แม้นอยากเชิญเขามาขึ้นหัว
ก็จะยั่วชาตินี้ถึงชาติหน้า
ร้อยแปดเล่มเกวียนเคยเรียนมา
เรียกว่า ทำให้อยากแล้วจากไป
7 พฤษภาคม 2546 13:11 น.
ศาลาไทย
เรื่อยเรื่อยเฉื่อยฉิวลิ่วลมลู่
ราวกู่ร้องเรียกคอยเพรียกพร่ำ
ซัดซ่าคลื่นสาดกราดลำนำ
รอยร่ำแอบสะอื้นกับผืนทราย
ผ่าวผ่าวผิวเนื้อเมื่อแรกต้อง
เกรงหมองเกรียมหม่นจนใจหาย
ทบทวนเรื่องราวคราวลมชาย
ทอดกายลงนั่งลำพังตน
ลึกลึกนึกคิดชีวิตนี้
ย่อมมีลาร้างในบางหน
ลุกท้าลมแรงเพื่อแกร่งทน
ต่างคนเลือกเดินเกินทัดทาน
เรื่อยเรื่อยเฉื่อยฉิวลิ่วแรงคลื่น
ใจตื่นเริงรับร่วมขับขาน
แต่งแต้มเติมฝันจากวันวาน
ไม่นานลมร้อนคงผ่อนเพลา...
*** ๒๗ เมษายน ๒๕๔๖
หาดแหลมศาลา เขาสามร้อยยอด ประจวบคีรีขันธ์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศาลาไทย
หน้าส่วนตัว
1750
