28 มีนาคม 2545 12:57 น.
ศาลาไทย
เติมเชื้อไฟให้ศรัทธาที่พร่าพร่าง
เติมแนวทางแห่งความหวังคราพลั้งผิด
เติมอดีตเพื่อเป็นครูรู้ชีวิต
เติมความคิดอีกครั้งใหม่แก่ใจตน
หวังให้ไกลไปให้ถึงซึ่งเธอรู้
หวังให้สู้อีกครั้งใหม่ใฝ่เลิศผล
หวังให้งามตามแบบอย่างทางของคน
หวังให้ด้นด้วยสมองและสองมือ ...
28 มีนาคม 2545 12:43 น.
ศาลาไทย
ฉันวาด...เส้นใจตามไปตามเรื่อง
มองเมืองหลากหลายสู่ลายสือ
เขียนใจเขียนคำลำนำมือ
ฝึกปรือเว้นว่างในบางที
เกลอเอย...เคยไหมในยามเหงา
เขียนเอา...เขียนเอา...อย่างเร็วรี่
เขียนไป...เขียนไป...ตามใจมี
เพื่อหนี...ความจริง...สิ่งเขียนไป
ปิดตาปิดหูไม่รู้เห็น
ยากเย็นขุดค้นแทบหม่นไหม้
สองตาสองหูสู่สองใจ
เปลวไฟลามห้วงทั้งดวงแด
ถ่ายทอด...ห้วงลึกนึกแล้วเขียน
เจ็บเจียนเหน็บจำย้ำรอยแผล
กี่พลั้งพลาดไปไม่เหลียวแล
ยอมแพ้ใช่ฉัน...ในวันนี้
ถ่ายทอด...ความคิดในจิตแจ้ง
สำแดงถ้อยคำย้ำศักดิ์ศรี
กี่ขื่นกลืนขมข่มท่าที
ร้อยรสบทกวี...แห่งชีวิต
28 มีนาคม 2545 12:28 น.
ศาลาไทย
๑
๏ พ่อใครต่างย่อมรู้ ว่ารัก
พ่อทุ่มเทเหนื่อยหนัก แต่ต้น
พ่อฉันห่อนเคยพัก แทบขาด ใจเฮย
พ่อคิดพ่อเพียรด้น ดุ่มด้วยแรงพลัง ๚
๒
๏ ปลูกฝังจงแกร่งกร้าว ลูกเอย
ปลูกศรัทธาอย่าเฉย ชาตินี้
ปลูกความคิดงอกเงย หลากแง่ มุมนอ
ปลูกจิตสำนึกจี้ จุ่งกล้าเกียรติผยอง ๚
๓
๏ สองมือหมายเสกสร้าง ทางงาม
สองหมัดใช่เกรงขาม แน่วเน้น
สองตาแม่นทุกยาม ยืนหยัด
สองรักลูกเมียเร้น ลึกห้องเรือนใจ ๚
๔
๏ เลือด-ไหลชุ่มขอบคิ้ว คางเจ็บ
เนื้อ-พ่อรอยแผลเย็บ ยับหน้า
แข้ง-สาดเข่าลอยเหน็บ สับศอก
ขา-ดุ่มเดินเข้าท้า ต่อยแม้นมวยรอง ๚
๕
๏ เสียงร้องโห่ลั่นพื้น เวที
คือเกียรติคือศักดิ์ศรี นักสู้
คือชีวิตยอมพลี ให้หมด
คือค่าเทอมลูกรู้ เหงื่อเคล้าเลือดหอม ๚
๖
๏ พ่อยอมเจ็บเพื่อเจ้า ลูกรัก
ยอมพ่ายอับอายนัก หม่นไหม้
พ่ายศึกใช่ผ่อนพัก อีกศึก
ศึกต่อศึกแลกให้ ลูกแก้วเมียขวัญ ๚
๗
๏ คิดวันพ่อลูบไล้ เล่นหัว
สอนสั่งลูกอย่ากลัว ย่างก้าว
ยิ่งร้ายยิ่งตื่นตัว ตั้งสติ
ทุกข์สุขดาษดื่นด้าว เติบกล้าเต็มคน ๚
๘
๏ โอกาสตนเช่นเช้า แดดปราย
เพียงนิดผ่านกลับสาย พลาดแล้ว
จงเร่งรุดจุดหมาย อย่าหยุด
คำพ่อเฉกเช่นแก้ว ส่องแจ้งทางหวัง
๙
๏ จุดพลังโหมเร่งรื้อ ไฟฝัน
อนาคตวันนี้ฉัน พ่อสร้าง
เบ้าหลอมกล่อมวัยวัน จนใหญ่
ไกลกว่าไกลใช่ร้าง มอดเชื้อเติมฟืน ๚
๑๐
๏ ยืนหยัดกำหมัดกล้า ดุ่มเดิน
ท้าโลกทุกสิ่งเผชิญ สติชี้
เหนื่อยหนักห่อนหนักเกิน พ่อเหนื่อย
รักพ่อผู้ร้างลี้ ภพโพ้นพ่อยิน ลูกเทอญ ๚ะ๛
28 มีนาคม 2545 08:38 น.
ศาลาไทย
ดาวพริบวิบวับระยับฟ้า
นำพาห้วงงามสู่ความฝัน
พรายพรมคมคำเริงรำพัน
คืนวันเสกสวยด้วยเยาว์วัย
ดาวพริบวิบวายแลหายสูญ
อาดูรแดโดยห่างโหยไห้
เก็จดาวร่วงกลางหว่างทรวงใน
เศษใจเท่านั้นที่ฉันเป็น...
28 มีนาคม 2545 08:09 น.
ศาลาไทย
อยากกระซิบกับหัวใจใครคนนั้น
ในคืนวันแห่งความรักถักทอหวัง
ให้อิ่มอาบพร้อมซาบซึ้งตรึงพลัง
ว่ารักยังอยู่คงมั่นนิรันดร์กาล
ฝ่าผืนน้ำข้ามแผ่นฟ้ามาส่งข่าว
บอกเรื่องราวความนึกคิดจิตผสาน
คือสัมผัสแห่งความเงียบเกินเปรียบปาน
วะแว่วหวานท่วงทำนองของสองเรา
ยังศรัทธาความเป็นเธอเสมอมั่น
คิดถึงกันแสนห่วงใยในยามเหงา
ติดตรึงตราคราอิงแอบยามแนบเนา
ยินแผ่วเบาอุ่นคำรักประจักษ์จาร ...
กุมภาพันธ์ ๒๕๔๔
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศาลาไทย
หน้าส่วนตัว
801
