30 มีนาคม 2545 14:24 น.
ศาลาไทย
หนทางเดิมเงียบเหงาดูเปล่าร้าง
วะวับว้างรังเรือนเหมือนหม่นเศร้า
รับรู้สึกลึกในห้วงใจเรา
ยิ่งทบเท่าโดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวดาย
...เฝ้า...ไถ่ถามความเป็นไปในครั้งก่อน
...เฝ้า...อาวรณ์บทเพลงรักสมัครหมาย
...เฝ้า...เรียกร่ำคนคุ้นเคยเชยชิดกาย
...เฝ้า...พร่ำพรายเพรียกหาฝันอันแสนไกล
...ขอ...รักเราจงงดงามตามวาดหวัง
...ขอ...ฟากฝั่งแห่งปลายฝันนั้นสดใส
...ขอ...ผืนน้ำเชื่อมแผ่นฟ้าสัญญาใจ
...ขอ...สายใยรักคงมั่นนิรันดร์กาล
เพียรค้นหาความหมายเพิ่มเติมชีวิต
มุ่งดวงจิตสร้างคืนวันอันหวามหวาน
เพื่อลบลืมร่องรอยใจในวันวาน
กลับสุดทานแรงรักเอยไม่เคยคลาย
...เฝ้า...ไถ่ถามความเป็นไปในครั้งก่อน
...เฝ้า...อาวรณ์บทเพลงรักสมัครหมาย
...เฝ้า...เรียกร่ำคนคุ้นเคยเชยชิดกาย
...เฝ้า...พร่ำพรายเพรียกหาฝันอันแสนไกล
...ขอ...รักเราจงงดงามตามวาดหวัง
...ขอ...ฟากฝั่งแห่งปลายฝันนั้นสดใส
...ขอ...ผืนน้ำเชื่อมแผ่นฟ้าสัญญาใจ
...ขอ...สายใยรักคงมั่นนิรันดร์กาล
โอบกอดเธอด้วยห้วงรักถักทอทาบ
ให้ซึ้งซาบห้อมแห่งฝันอันหอมหวาน
กระซิบเสียงเพียงผะแผ่วแว่วกังวาน
อาบอิ่มนานไอรักอุ่นกรุ่นกำจาย
...เฝ้า...ไถ่ถามความเป็นไปในครั้งก่อน
...เฝ้า...อาวรณ์บทเพลงรักสมัครหมาย
...เฝ้า...เรียกร่ำคนคุ้นเคยเชยชิดกาย
...เฝ้า...พร่ำพรายเพรียกหาฝันอันแสนไกล
...ขอ...รักเราจงงดงามตามวาดหวัง
...ขอ...ฟากฝั่งแห่งปลายฝันนั้นสดใส
...ขอ...ผืนน้ำเชื่อมแผ่นฟ้าสัญญาใจ
...ขอ...สายใยรักคงมั่นนิรันดร์กาล
...ขอ...รักเราจงงดงามตามวาดหวัง
...ขอ...ฟากฝั่งแห่งปลายฝันนั้นหวามหวาน
...ขอ...ผืนน้ำเชื่อมแผ่นฟ้าศรัทธาจาร
...ขอ...สายธารรักคงมั่นนิรันดร...
29 มีนาคม 2545 12:57 น.
ศาลาไทย
งามวงหน้านุชน้อง.................ปองถวิล
ยากลบเลือนจากจินต์............มั่นแม้น
เสกสุขร่ำรายริน....................เพียงแรก พบเฮย
สินทรัพย์ใดในแคว้น............แลกได้ไป่มี
ดังคีตศิลป์กล่อมครั้ง..............คิมหันต์
ดุจทิพย์ครองเหมันต์.............ปราศเศร้า
เฉกร้อยสิ่งเสกสรรค์.............เป็นหนึ่ง นางนา
เกินเปรียบเทียบขวัญเจ้า......เอกอ้างอื่นใด
จอมใจจรจากฟ้า...................ฤๅปาน
แปรเปลี่ยนสุดพบพาน..........แผกพ้อง
ชั่ววันกลับกลายการ..............เกินคิด
สรวงสุดดำดิ่งห้อง..................ลึกล้ำอเวจี
เหมือนมีภาพสะท้อน.............ส่องใน
ยิ้มยั่วยากอ่านใจ..................หยั่งรู้
วิบวับดั่งเงาไหว....................หายวูบ
เพียงจิตเจ้าเองผู้..................เท่านั้นแลเห็น
ราวเป็นนางก่อเกื้อ...............กอปรสุข
ตาคู่นั้นฤๅทุกข์......................สักครั้ง
เบิกบานรุ่งเรืองรุก................แลโลก
แม้นร่ำไห้ใช่รั้ง.....................เรียกร้องมองมา
เวลาลับล่วงพ้น.....................ผ่านไป
ยากจักคาดการณ์ใด.............บ่งชี้
เงาอดีตติดตรึงใจ.................แม่นมั่น
ครวญคิดตราบวันนี้..............รักนั้นนิรันดร
มิ่งสมรมีค่าล้ำ.......................ดวงจิต
เธอต่อเติมชีวิต....................หยัดยั้ง
กี่คืนกี่วันคิด........................เพียงหนึ่ง นางเฮย
แม้ทุกข์เกินเหนี่ยวรั้ง..........ห่อนร้างห่างไกล
เก็บใจภาพก่อนโพ้น..............เสมอมา
เสียงสื่อแทรกน้ำตา................แต่งแต้ม
กี่กาลล่วงลับลา.......................ยังจด จำแม่
หมายทุกสิ่งยิ่งแย้ม.................รักนี้คือนาง
29 มีนาคม 2545 08:24 น.
ศาลาไทย
หางนกยูงสูงลิ่วเป็นทิวแถว
ระดะแนวดอกเกลื่อนเถื่อนถนน
ทั้งเหลืองแดงแฝงส้มผสมปน
ยามได้ยลหยุดยิ้มอิ่มหทัย
เหมือนเย้าโยกโบกกิ่งจะทิ้งก้าน
แลละลานเล่นล้อต่อลมไหว
เพียงครั้งหนึ่งผ่านมาลาลับไป
ภาพพิมพ์ใจห่อนจืดจาง...หางนกยูง
29 มีนาคม 2545 08:24 น.
ศาลาไทย
กลอนซ้ำ นี้นำแบบอย่างทาง กลอนซ้ำ
เสริมศิลป์ ย้ำทั้งหน้าท้ายหมาย เสริมศิลป์
ระริน ถ้อยร้อยคมความงาม ระริน
ครายล ยินท่วงลีลาเด่น ครายล
สารถี ชักรถกฎ สารถี
พร้อมผล มีไมตรีล้อมมา พร้อมผล
กลอนกล สวยด้วยอักษรสร้าง กลอนกล
เชิญมา ด้นศาลาไทยใจ เชิญมา
29 มีนาคม 2545 08:24 น.
ศาลาไทย
รัก...ร้าวโอ้ร้าว...รัก
ฝืน...ห้ามหักสุดใจ...ฝืน
คืน...ดีอย่าหวัง...คืน
ลา...ลับแล้วด้วยคำ...ลา
ช้ำ...นักโอ้รัก...ช้ำ
หา...เรื่องย้ำให้หวน...หา
ตา...ต้องสบสาย...ตา
ครวญ...คิดถึงคนึง...ครวญ
กลบทครอบจักรวาล