25 พฤษภาคม 2551 17:15 น.
ศารทูล
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
๏ ไทยเอยไทย...ขณะไทยประทุษพิภพไทย
ใครหนอละหนอใคร
กระทำ
๏ ไหนเล่าไหน...คณะใดคะนองจริตนำ
กฎแก้สิเกื้อกรรม
มิเกรง
๏ อ้างอวดฤทธิริคิดลิขิตฤตเอง
คือหาญจะข่มเหง
ประชา
๏ ล้านล้านสิทธิสฤษฏ์สุรัฐกติกา
กี่เสียงสิเบี่ยงสา
รสรรพ์
๏ ขอบแคบคับก็ขยับขยายมละมหันต์
โทษร้ายสลายทัณ
ฑมวล
๏ ผิดหนอผิด...จะมิผิดเพราะพ้นนิติกระบวน
เย้ยยิ้มกระหยิ่มสรวล
สราญ
๏ ไทยเอยไทย...จะถลาถล่ม ฯพณฯ สนาน
กอปรกิจประหนึ่งการ
ละคร
๏ ไทยเอยไทย...ยลยิ่งสยดจิตสยอน
ทรุดซบสยบมรณ์
คะครืน!
........................................................
หมายเหตุ
ฤต (ในที่นี้อ่านว่า รึตะ) หมายถึง กฎ
19 พฤษภาคม 2551 12:43 น.
ศารทูล
กาพย์ฉบัง ๑๖
๑. ปางพระโพธิสัตว์เสวยสวรรค์
ดุสิตพิมานพราวบรร
ยงก์แก้วประกลแกมกาญจน์
๒. เลอทิพย์สมบัติบันดาล
เลิศบุญญาธิการ
อดิเรกดิลกดำรู
๓. ค่อนกัปพระสัพพัญญู
เอกอุดมบรมครู
ล่วงแล้วสามองค์แต่บรรพ์
๔. จึ่งปวงเทพไทเทวัญ
ผชุมเชิญไอศวรรค์
ด้วยน้อมเกล้านบอัญชุลี
๕. พระเอยพระจอมอมรบดี
พระพร้อมบารมี
พระบำเพ็ญนับอสงไขย
๖. พระไป่ปรารถนาทรัพย์ใด
เว้นทรัพย์เดียวไท้
ทรงโปรดคือโลกุตรา
๗. พระเอยพระพึงนิราศลา
พิภพเทพเทวา
อันรุ่งโรจน์เรื้องเรืองรัศมิ์
๘. พระพึงโปรดเวไนยสัตว์
ผู้ยังข้องขัด
ห่างซึ่งวิมุตติบมิเห็น
๙. พระเอยยังผองลำเค็ญ
ร้างสุขขุกเข็ญ
ล้วนปองสนองกองกาม
๑๐. ครั้นท้าวสันดุสิตเรืองราม
สดับเทพทั้งสาม
โลกซ้องก้องเสียงสดุดี
๑๑. ด้วยอาการสงบวรินทรีย์
ไป่ได้พาที
ตอบรับฤๅค้านประการไฉน
๑๒. พระพินิจซึ่งอายุขัย
ปวงสัตว์ทั่วไผท
คัดแล้วคือร้อยขวบครบ
๑๓. พระพิศทั่วพื้นแผ่นภพ
ผองทวีปถ้วนจบ
เลือกชมพูทวีปนามขจร
๑๔. เสร็จเลือกหญิงผู้มารดร
ได้ยอดพงางอน
คือนางสิริมหามายา
๑๕. เลือกวรรณะคือกษัตรา
กบิลพัสดุ์เอกอา
ณาจักรอุดมดีดล
๑๖. บัดนั้นพระครรไลพ้น
ทิพย์พิมานสถานบน
แวดล้อมด้วยเทพบริวาร
๑๗. หมายอุบัติเป็นศาสดาจารย์
ตราบล่วงนิพพาน
ประดิษฐานพุทธศาสน์ยืนยง ๚
...............................................
วิสาขะบูชาอันเป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานแห่งพระพุทธองค์
มักพบบทกวีเกี่ยวกับการตรัสรู้และเหตุการณ์เมื่อครั้งผจญมารเป็นส่วนมาก
ผมจึงลองเปลี่ยนบรรยากาศ มาเป็นตอน(ก่อน)พระองค์ประสูติดูบ้างครับ
หน้าส่วนตัว
1769
