26 พฤศจิกายน 2552 19:33 น.
ศักดิ์ระพี ผาเมือง
*ไม่เกลียดเธอ แต่โกรธอยู่ และรู้สึก
เพราะเบื้องลึก ห้วงหัวใจ ยังหวั่นไหว
พัดพริ้วสายลม ร่มบังใบ
แต่หัวใจ ร้อนรุ่ม ดั่งสุมฟาง
เพราะความรักยังคงดำรงอยู่
รู้ก็รู้ รักก็รัก ไม่อยากฟืน
ใต้เงาคิดจิตสะท้อนจนค่อนคืน
ไม่เคยฝืน ไม่เคยหัก เพราะรักจริง ?????
26 พฤศจิกายน 2552 19:17 น.
ศักดิ์ระพี ผาเมือง
**การกระทำของมนุษย์ทุกคนย่อมมีสิ่งซ่อนเร้น
ทุกคนมีเหตุผลของตนเสมอ
ไม่ว่าเขา ว่ามัน ฉันหรือเธอ
คงต้องเจอสัจธรรมที่นำทาง
***นำทางสู่จุดหมายในชีวิต
ถ้าเดินผิด แล้วผู้ใดให้เหตุผล
ก็ตนเองอ้างว่าตนต้องพึ่งตน
นี่หละคนถือทิฐิ มิยอมกัน
****ก็รู้อยู่ว่าเหตุผลนั้นไม่ใช่
ก็แล้วไง ทำไมถึง ดึงดื้อด้าน
หรือเป็นเพียง เหตุผล ชนสามาน
เพราะสันดาน สุดเดา เง่าสิ้นดี
**********************************
26 พฤศจิกายน 2552 16:43 น.
ศักดิ์ระพี ผาเมือง
เพราะความสุข เป็นของ ประชาชน
เราทุกคน ที่อยู่บน ทางสายนี้
ต้องเข้าใจ ในหน้าที่ ที่เรามี
สุขคำนี้ เป็นของ พี่น้องไทย
คือคำที่ ยิ่งใหญ่ ในที่นี่
คือสุขที่ ให้แก่ สาธารณะ
คือพวกเรา ต้องเข้าใจ ในที่มา
ให้สมกับ คำว่า สาธารณสุข
..........(ไม่ใช่เราสุข).......
26 พฤศจิกายน 2552 15:57 น.
ศักดิ์ระพี ผาเมือง
*หยาดน้ำตาที่รินไหล
จากหัวใจที่ใฝ่หา
คิดถึงอยู่ทุกเวลา
เพียงเห็นหน้าก็ยังดี
**ถ้าความรักคือการที่ต้องจาก
คงลำบาก แล้วสิใจ ใยถวิล
เพราะไม่อยาก ให้เธอห่าง จากชีวิน
ตราบจนสิ้น ฟ้าดิน นี้มลาย...
26 พฤศจิกายน 2552 14:07 น.
ศักดิ์ระพี ผาเมือง
*** เงินเดือนน้อยใช้สอยคอยประหยัด
มัธยัสอดออมย่อมมีหวัง
กำลังใจที่แน่วแน่ นั่นแหละพลัง
แม้บางครั้งตื่นมาน้ำตาซึม
ซึมเพราะงานมันเข้าเราหดหู่
ซึมเพราะผู้ร่วมงานพาลปวดหัว
ซึมเพราะคนบางคนเห็นแก่ตัว
ซึมเพราะกลัวความดีแพ้ภัยพาล
แพ้ที่กายแพ้ได้ไม่นานหรอก
แผลถลอกนอกใจใช่เหตุผล
ใส่ยานิดหยุดพักหน่อยค่อยฟื้นตน
แต่...แพ้คนชั่วช้ามันน่าอาย
อายเพราะดีแพ้ชั่วกลัวความคิด
อายเพราะจิตเสื่อมถอยนับถอยหลัง
อายเพราะตึกแห่งปัญญาต้องมาพัง
อายเพราะยัง ไม่รู้ว่า มีค่าควร
************
หน้าส่วนตัว
911
