16 พฤษภาคม 2561 05:53 น.
ศศร
ขอเทสข้อความสักนิด
ทำผิดไม่ขึ้นหรือไฉน
ใคร่รู้วานบอกความใน
อะไรที่ฉันไม่เป็น
7 พฤษภาคม 2561 11:26 น.
ศศร
@พ่อแม่ก็แก่เฒ่า................จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน..................เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
@ใจจริงไม่อยากพราก........เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนนาน...................ต้องร้าวรานสลายไป
@ขอเถิดถ้าสงสาร................อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย.....................ผิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
@ไม่รักก็ไม่ว่า....................เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน................คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
@เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง..........ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้.................ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
@เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่............แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล..................เติบโตจนสง่างาม
@ขอโทษถ้าทำผิด.................ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ....................หวังติดตามช่วยอวยชัย
@ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง..................มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป....................ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
ศศร
6 พฤษภาคม 2548 23:25 น.
ศศร
@ถ้าท่านทำตัวแข่งกับสังคม
ทางล่มจมกำลังตามมา
ถ้าท่านทำตัวเห็นแก่หน้า
ท่านจะพบปัญหาเรื่อยไป
ถ้าท่านทำตัวเห็นแก่ได้
ท่านอย่าหวังน้ำใจจากเพื่อนฝูง
ถ้าท่านกลัวจนเกินไป
ท่านจะทำอะไรไม่ได้ความ
ถ้าท่านขาดความพอดี
ท่านจะเป็นหนี้ตลอดกาล
ถ้าท่านหวังแต่ความสนุก
ท่านจะเป็นทุกข์มหาศาล
ถ้าท่านขาดความยั้งคิด
ทั้งชีวิตจะหมดความหมาย
ถ้าท่านทำใจให้สงบ
ท่านจะพบความสุขตลอดกาล
ศศร
22 เมษายน 2548 00:17 น.
ศศร
@ ชีวิตฉันเปรียบดั่งเช่น..ดอกหญ้า..
ลมพัดพาโอนเอนน่าใจหาย
ใบหมองช้ำแดดเผาเหมือนใกล้ตาย
ดอกสลายร่วงโรยเพราะแรงลม
@ คอยหยาดฝนโปรยปรายสักเพียงนิด
ชุบชีวิตดอกหญ้าขึ้นมาใหม่
ชโลมใบ ก้านดอกในวันใด
กลับคืนไปสู่ความฝันที่ต้องการ
@ ยามดอกหญ้าเบ่งบานหวานสดใส
ชูดอกใบตระการตาน่าฉงน
ไม่สำคัญหมายปองตามเด็ดชม
โรยร่วงหล่นเฉาเศร้าสู่พื้นดิน
@ หากว่าฉันเป็นเพียงแค่..ดอกหญ้า..
ไม่มีค่าเลิศเลออย่างที่ฝัน
เฝ้ารอวันก็ไร้ค่าห่างไกลกัน
อย่าเหยียบย่ำจมดินให้สิ้นใจ
ศศร
21 เมษายน 2548 20:50 น.
ศศร
@ รุ่งอรุณแลงามสว่างฟ้า
ทะเลครามสวยงามสะอาดใส
หาดทรายขาวแลละลิ่วเลิศวิไล
เสียงคลื่นไซร้ซัดฝั่งสาดกระเซ็น
@ ยามเช้าอาทิตย์ส่องทอดสาดแสง
เสียงคลื่นแรงกระหน่ำฝั่งสะอื้น
ทะเลยังร่ำหา ทุกวันคืน
พักชมคลื่นสิ้นอารมณ์ไร้คู่ใจ
@ ลมพัดมาพาใจลอยไปทั่ว
ไกลน่ากลัวรัญจวนชวนร้องไห้
คลื่นพาซัดพลัดพรากปวดฤทัย
คงด้วยใจไม่หวั่นพัดย้อนมา
@ ยามเย็นตะวันลาพามืดมน
ยอมสู้ทนรอพบวันสดใส
ดั่งกลางคืนไกลอาทิตย์การณ์ผ่านไป
เธออยู่ไหนสุดสายตาใจภวังค์
@ อาทิตย์ลับขอบฟ้าดวงดาวเด่น
สายลมเย็นพัดอ่อนอ่อนหวั่นถวิล
เยื่อใยรักผ่านพ้นน้ำตาริน
ชั่วฟ้าดินหัวใจฝันยังเฝ้ารอ
ศศร
หน้าส่วนตัว
1202
