13 สิงหาคม 2546 10:04 น.
ศรีไพร
วันนี้เป็นวันพิเศษของใครจำได้ไหม
ฉันไม่มีของขวัญใดๆที่จะให้
มีเพียงแต่หัวใจที่ยังห่วงใย
ที่ไม่เคยเปลี่ยนไป ไปจากเทอร์
วันนี้เป็นวันพิเศษของเทอร์ ยังจำได้ดี
ฉันคนนี้ยังรู้สึกดีๆอยู่เสมอ
ถึงแม้ว่าเราไม่ได้พบเจอ
แม้ว่าเทอร์จะทิ้งฉันไป
วันนี้ไม่มีของขวัญใดๆ
มีเพียงคำอวยพรที่ให้ไป จากใจฉัน
ขอให้เทอร์มีความสุขในวันสำคัญ
ในคืนวันที่ไม่มีฉันคอยดูแล
21 กรกฎาคม 2546 12:28 น.
ศรีไพร
จะไม่ขอให้คิดถึงฉันทุกวัน
ขอแค่เทอร์ไม่ลืมกันเท่านั้นได้ไหม
ไม่จำเป็นต้องหาสิ่งพิเศษใดๆ
มาเพื่อแทนรักแทนใจก่อนจากลา
เท่านี้เองที่ฉันอยากได้
แค่ไม่ลืมกันมันก็ดูยิ่งใหญ่และมีค่า
อะไรจะเทียบเท่าสายใยระหว่างเรา
.........ที่ผ่านมา........
แค่เทอร์ยังมีฉันในสายตา
ให้เทอร์คิดว่ายังเป็นคนสำคัญ
ทุกวันเวลาเท่านั้นพอ
16 กรกฎาคม 2546 19:07 น.
ศรีไพร
ไม่ได้หวังอะไรมากมาย
ไม่มีความหมายเทอร์ไม่เคยเห็นคุณค่า
แค่ความผูกพันชั่วครั้ง ชั่วครา
แค่เรื่องธรรมดาอย่าๆ อย่าใส่ใจ
คนเรามันก็ต้องมีบ้าง
ฝันถึงคนร่วมทางในโลกกว้างใหญ่
เมื่อเขาคนนั้นไม่ใช่ฉัน ไม่เป็นไร
ขอผูกพันอย่างคนไกล
ที่ได้เก็บหัวใจไว้ใกล้ๆเทอร์
14 กรกฎาคม 2546 18:31 น.
ศรีไพร
เมื่อไหร่ที่เทอร์นั้นเหนื่อยนัก
ก็หยุดพักหยุดไฃว่คว้าหาความฝัน
เริ่มวันใหม่มาพบความจริงกัน
แม้ว่ามันไม่เลิศเลอไม่เป็นไร
ขออย่างเดียวขออย่าท้อเท่านั้น
แล้วสักวันคงเจอกับฟ้าใส
ล้มแล้วลุกขึ้นมาอย่างมั่นใจ
ให้รู้ว่าฉันนี่ไงห่วงใยเทอร์