23 พฤษภาคม 2555 09:57 น.
ศรีสมภพ
จะให้กล่าวถึงเราวันเผาศพ
ให้เคารพหรือว่ามาเหยียบย่ำ
จะถ่มน้ำลายรดหรือจดจำ
การกระทำในวันนี้.....จะชี้ทาง
บทท้ายที่คร่ำครวญสำนวนหนึ่ง
สัมผัสซึ้งถึงนิยามคำเขาร่าง
ไม่คาดฝันมั่นหมายจะวายวาง
คงสุดทาง สุดวิถีที่จะอยู่
คนกุลา คนนั้นหนามาแต่ไหน
เขาเป็นใครไหนกัน นั่นไม่รู้
ย้อนความหลังครั้งหนึ่งซึ่งมาสู่
เขาก็อยู่บ้านหลังนี้หลายปีแล้ว
งานโคลงฉันท์กาพย์กลอนเขาก่อนนี้
บอกวิถีที่หลากหลายตั้งใจแน่ว
เป็นกวีนักเดินทางผู้สร้างแนว
ที่พราวแพรวดั่งครูกลอนอักษรกานท์
ดาวดวงหนึ่งซึ่งสุกใสในฟากฟ้า
ทอแสงจ้ายามราตรีที่กรายผ่าน
นับแต่นี้.. คงไร้ดาวพราวตระการ
เมื่อมืดม่านมรณา.. มาปิดบัง
จงสถิตนิมิตหมายในสวรรค์
ทุกสิ่งอันที่สรรค์ไว้ในแต่หลัง
ยังสถิตนิมิตมั่นทุกอย่างยัง
จะจีรังยั่งยืนนานแม้กาลล่วง
จะเก็บกานท์งานกลอนที่กลมกล่อม
จะถนอมและรักษ์ไว้อย่าได้ห่วง
อย่าอาลัย.. ไปเถิดนะขวัญแดดวง
ไปโชติช่วงห้วงแห่งดาว.. ของชาวกลอน !
... ขอคารวะวาระท้ายพี่ชายใหญ่
ไว้อาลัย คนกุลา คราจำจาก..
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
... ก็คงอยู่ที่สร้างทางวันนี้
กับวันที่เหลืออยู่สู่จุดหมาย
สิ่งพบแท้แน่นิยามคือความตาย
จะเหลือไว้สิ่งใดให้โลกจำ !
( บทหนึ่งในสำนวนของ.. คนกุลา )
18 พฤษภาคม 2555 09:12 น.
ศรีสมภพ
อเนก-อานนท์ คนฝาเดียว
เข้าไปเกี่ยวคดีที่ซับซ้อน
มีหลายบทหลายชั้นและขั้นตอน
เป็นละครแนวไหนใคร่อยากรู้
โอละพ่อ โอละแม่ แท้ทั้งสอง
แฝดพี่น้องที่รักกันมั่นคงอยู่
ร่วมสายรก สายเลือดการรับรู้
ร่วมในอู่ในอกอันเดียวกัน
มีแอบแฝงอะไร ? ในเรื่องนี้
เป็นคดีที่ตลกและขบขัน
ที่แฝดสองมาข้องเกี่ยวเรื่องเดียวกัน
ถึงขั้นศาลพิพากษามาจำขัง
อเนก-อานนท์ คนละร่าง
มีความต่างผิดถูกที่ปลูกฝัง
แต่สองใจ ที่ผูกพันนั้นคงยัง
ตามข่าวดังว่าพลิกกลับ จับผิดตัว !
อุทธาหรณ์ สอนไว้ในเรื่องนี้
ใช่คดีที่ผิดแปลกแหวกชวนหัว
ความมักง่าย ทำคดีที่ไม่ชัวร์
พลิกกฎหมายใส่กฎตัว มั่วกันเอง !
12 พฤษภาคม 2555 08:56 น.
ศรีสมภพ
ส่ำสัตว์ถูกกวาดต้อน ก่อนถูกฆ่า
หลังแสบชา เพราะถูกซัดตวัดแส้
กระดึงดังฟังประหนึ่งซึ่งเสียงแห่
เข็นขึ้นแคร่ถูกเขาฆ่าเป็นอาหาร
เขาก็สัตว์ในส่ำสัตว์แห่งสัดส่วน
ใยมาซัดตวัดสวนป่วนฉะนั้น
มิมองตนชั่วปนดีมีเหมือนกัน
แบ่งสัตว์ชั้นเป็นสัดส่วนเหมาะควรฤๅ ?
ตัวเขื่องๆ เข้าข่มเข่นเห็นการขู่
พร้อมพวกหมู่ที่ถูกคัดเป็นสัตว์ซื่อ
เร่งขายผ้าเอาหน้ารอดสอดซ่อนมือ
แล้วรุดรื้อขื่อคา บนบ่าตน
เป็นการกวาด ต้อนส่ำสัตว์อย่างชัดแจ้ง
เข้าไปแบ่งเข้าไปบั่นกันอีกหน
มวลสัตว์โง่โอ่ผยองคะนองตน
ก่อนสัตว์คนบั่นคอฆ่า..น่าอนาถ
มวลส่ำสัตว์ถูกเขาตัดเป็นสัดส่วน
กุดหัวด้วน ปาดขาหลุดสุดสลัด
กระดึงดังฟังโหยหวนครวญเสียงชัด
ร่างถูกตัด ตวงสัดส่วน ..มิควรเลย !
9 พฤษภาคม 2555 09:22 น.
ศรีสมภพ
จรดพระนังคัลแรกนาขวัญ
ราชพิธีไถหว่านโบราณเริ่ม
ปลายกรุงศรีฯ มีให้เห็น เป็นประเดิม
พืชมงคล ฝนแรกเจิม เริ่มแรกนา
พระโคคู่ รู้ลากไถถากร่อง
เทพีสอง หาบทองเงิน เทินเมล็ดกล้า
โปรยข้าวพันธุ์ หว่านประเดิมเริ่มเพลา
พระยาแรกนา นำพิธีศรีมงคล
มวลพืชพันธุ์ธัญญาเติบกล้าใหญ่
แตกกิ่งใบให้ดอกออกผลิตผล
เป็นปัจจัย ให้คงอยู่เลี้ยงผู้คน
ควรค่าล้น คนรู้ค่าแห่งกล้าพันธุ์
เก็บเมล็ดข้าว ! เข้าพิธี ที่สนามหลวง
เป็นขวัญดวงให้ข่วงนาจากฟ้านั้น
เป็นเชื้อนำ.. ทำนาหยั่งกล้าพันธุ์
เป็นพลังมั่น.. ขันแข็งแห่งจิตใจ
ดินคอยฟ้า นาข้าวเฝ้ารอฝน
โปรดบันดลฝนพรำนำน้ำให้
หล่อเลี้ยงพืช เผ่าพันธุ์อันอำไพ
เพื่อเติบใหญ่ให้ผลิตผล..เลี้ยงคนกิน !
จากแผ่นฟ้าจรดแผ่นพื้น.. สุดชื่นฉ่ำ
ฝนพร่างพรำนำโชคดีทุกที่ถิ่น
แรกนาขวัญมงคลเริ่มเจิมผืนดิน
ทั่วธรณินถวิลหวัง.. ดังคำทาย
6 พฤษภาคม 2555 13:33 น.
ศรีสมภพ
ท้องฟ้าครึ้มซึมเซา แต่เช้าตรู่
ฝนพรั่งพรู เมื่อคืนผ่านทั่วลานฟ้า
ร้อนแดด ที่แผดเผาเนานานมา
ก็สร่างซาด้วยฟ้าฝนหล่นพรมดิน
ย้อนคืนเก่า วันเสาร์ห้า ว่าแรงนัก
โหรทายทักเป็นฤกษ์มารแห่งวันล่ม
เสาร์ที่ห้า เดือนห้านั้น..จันทร์เพ็ญกลม
ฤกษ์มิสม! ล่มสลายถึงวายวาง
เจ้านกน้อยตัวหนึ่ง.. ซึ่งคืนผ่าน
กางปีกบานโบยบินถวิลหวัง
ต้องหลบหลีกลมฝนชนประทัง
เพื่อกลับรัง ใกล้ฝั่งฟากที่จากมา
ใจเจ้าจ่อที่หมายในคืนค่ำ
ความมืดดำสุดจำนนปนความล้า
อีกโผผิน บินมาไกลในอาณา
จึงถลาร่วงสู่พื้น..คืนอาถรรพ์ !
เห็นฟ้าครึ้ม..ใจซึมเศร้าเช้าวันนี้
หลายชีวีดำเนินไปไม่ไหวหวั่น
แต่หนึ่งนก..ตกจากฟ้าถึงอาสัญ
ช่างเป็นวันที่น่าเศร้า ..เจ้าอำลา
แต่นี้ไป.. คงไร้นกเคยผกผิน
ไร้เสียงยิน เจ้าเจื้อยแจ้ว แล้วสิหนา
ไร้ซึ่งร่างกางปีกไหว ไต่ราวฟ้า
อนิจจา ! เจ้าลาลับ..ไม่กลับคืน
สู่สัมปรายภพ ณ เบื้องหน้าเถิดนะ ..เจ้านกน้อย !
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ร้อยกรองเพื่อไว้อาลัยแด่ หมอนก หนุ่มน้อยไฟแรง
แห่งชมรมแบดมินตันจังหวัดอุทัยธานี
..นกน้อยที่ตกร่วงจากฟ้าสู่สามัญแห่งมนุษย์
ในคืนอาถรรพ์ วันเสาร์ที่ ๕ เดือน ๕ ปี ๕๕ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ที่ผ่านมา
หน้าส่วนตัว
2942
