9 พฤศจิกายน 2555 12:29 น.

เพราะอยากจึงยากแท้

ทันสมัยใหม่เสมอ..เฟ้อตามฝัน
ทุกเวอร์ชั่นมือถือ ต้องซื้อแหลก
ความนิยมคือนิยามเป็นคำแรก
ใช่เรื่องแปลกที่คนไทยคลั่งไอโฟน

พกกันเพลินเกินใช้หลายเครื่องนั่น
ทั้งโหลดแชร์ แอปกันยันหลานโหลน
มีธุรกิจพันล้านกันทุกคน
กู้มาซื้อ..เพื่อให้โดนว่าตนรวย

อีกหลากล้นคลั่งไคล้ในเฟสบุ๊ค
ไล้ค์สนุกแซทแชร์ แหลหล่อสวย
สาวกแอปฯ ไอโฟนร่วมเล่นด้วย
ช่างรุ่มรวยเวลา ซะเหลือเกิน..

นั่งหน้าคอมพ์ พร้อมยิ้ม จิ้มและกด
เล่นเกมส์โปรดกดไล้ค์ไม่ขวยเขิน
พ่อแม่ลูก คนละเครื่องเฟื่องเหลือเกิน
ดูหมางเมิน ต่อสัมพันธ์เกินบรรยาย

ยอดนักชอป ชอบซื้อของมากองบ้าน
ไปทุกงานมหกรรมย่ำของขาย
รถป้ายแดงแย่งกันซื้อยื้อแทบตาย
นโยบายลดเป็นแสนตามแผนรัฐ

ต้องแบรนด์เนมเท่านั้นที่ฉันซื้อ
แพงหูอื้อยังซื้อได้ไม่ข้องขัด
ยื่นเครดิตบัตรทองฟ้องอายัด
จึงวิบัติล้มละลายในพริบตา

เทคโนโลยี.. เร็วจี๋จริงนั่น
ตามไม่ทันผันเงินเกินจะหา
ตกเป็นทาสพลาดพ่ายในทุกท่า
สวรรค์ตก นรกคว้า ..เพราะปราชัย

เพราะความอยากไม่ใช่หรือ? ..ถือครองอยู่
นำไปสู่หนทางสร้างทุกข์ใหญ่
ทิ้งความอยาก.. ความยากก็หายไป
แม้โลกใหญ่ยังไม่พอ..ให้ต่อมัน !

0000000000000000000000000000000000000000000

หาก ความฟุ่มเฟือย หมายถึง ความทันสมัย ในนิยามของบางคน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เมืองไทยจะมีเบอร์โทรศัพท์มากกว่าจำนวนพลเมือง คลั่งไคล้ไอโฟนกันเป็นบ้าเป็นหลัง แถมคนหนึ่งก็มีมือถือไม่รู้ตั้งกี่เครื่อง เล่นเฟซบุ๊กจนเป็นแชมป์โลก ชอปปิ้งของนอกครั้งละหลายล้าน มีหลายสิ่งที่คนไทยมักจะทำอะไรอย่างบ้าคลั่งจนเกินความพอดีได้อย่างไม่น่าเชื่อ!

คนไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก โดยเฉพาะพฤติกรรมลบๆ กับค่านิยมใช้ของหรู ราคาแพง ฟุ่มเฟือยกับสิ่งของที่ไม่จำเป็น ยึดติดกับสังคมบริโภคนิยมมากเกินพอดี หลงกระแสสังคมฟุ้งเฟื้อ แม้ต้องกู้และเสียดอกเบี้ยสาหัสสากรรจ์ก็พร้อมยอมจ่าย จนติดนิสัยใช้เงินเกินตัวไปแล้ว