24 มิถุนายน 2554 14:20 น.
ศรีสมภพ
หญิงชรา.. แววตาเศร้านั่งเล่าเรื่อง
ถึงการบ้านการเมืองที่พ้นผ่าน
จากจุดเริ่ม ถึงจุดนี้ที่ยาวนาน
มีเหตุการณ์ ผ่านดีร้ายให้ติดตาม
เปลี่ยนระบอบ.. สมบูรณาญาสิทธิราชย์
มีประกาศปฏิวัติคณะราษฎร์สยาม
สู่ระบอบประชาธิปไตยยิ่งใหญ่ล้ำ
เจริญตามอารยประเทศเหตุผลนั้น
๒๔ มิถุนา ๒๔๗๕ ....
ปักต้นกล้าประชาธิปไตยให้ตั้งมั่น
ร่างกฎหมายธรรมนูญหนุนรัฐบาล
เข้าบริหารบ้านเมือง..ต่อเนื่องมา
ยายได้รู้ได้เห็น..เรื่องหลายหลาก
ทั้งแบ่งพรรค แย่งกันใหญ่หลายปัญหา
มีปฏิวัติ มีล้มล้าง ต่างๆนาๆ
เปลี่ยนไปมาเปลี่ยนกันเล่น.. เช่นละคร !
พอเลือกตั้ง..ก็ยังเห็นอยู่เช่นนั้น
ถ้าเลือกมันจะเจริญมีเงินฟ่อน
มันพูดดี มีโค้งไหว้มือไม้อ่อน
ซ้ำบทตอน ละครเก่าเน่านานมา
๗๙ ปี .. อายุยายได้รู้เห็น
ทุกสิ่งอย่างยังเป็นเห็นกังขา
รวงข้าวลีบหีบไร้ข้าวร้าวแรงล้า
ลืมต้นกล้าประชาธิปไตย..ใจชินชา
หญิงชรา..นัยน์ตาเศร้าเล่าถึงเรื่อง
หมุดทองเหลืองพื้นถนนสนามเสือป่า
สัญลักษณ์หมุดหมายชี้..เสรีประชา
พ้นผ่านมาอายุเรา..ยาวเท่ากัน !
หลักฐานประวัติศาสตร์ในเหตุการณ์ครั้งนี้
เป็นหมุดทองเหลืองฝังอยู่กับพื้นถนนบน
ลานพระบรมรูปทรงม้าด้านสนามเสือป่า
ณ ตำแหน่งที่พระยาพหลพลพยุหเสนา
อ่านประกาศคณะราษฎร นิยมเรียกกันว่า
หมุดคณะราษฎร มีข้อความว่า
"ณ ที่นี้ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ เวลาย่ำรุ่ง
คณะราษฎรได้ก่อกำเนิดรัฐธรรมนูญ
เพื่อความเจริญของชาติ"
----------------------------------------------------------
วันนี้.. ๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๔
มารำลึก ๗๙ ปี แห่งการเปลี่ยนแปลงการปกครอง
23 มิถุนายน 2554 13:18 น.
ศรีสมภพ
โค้งสุดท้าย ..พ่นกันใหญ่ใช้วาทะ
ปะฉะดะ ปะทะกันสนั่นไหว
ต่างซิ่งแซงแข่งขับ ให้ฉับไว
โค้งสุดท้าย..เส้นชัยรอถ่อเข้าวิน
บนถนนหนทาง..ระหว่างหาเสียง
เร่งร้อยเรียงคำหวาน ผ่านเล่ห์ลิ้น
เก็บทุกเม็ด เด็ดทุกดอก ยกจอกกิน
หมายถวิลกินทุกอย่าง ..หลังเส้นชัย
ทิ้งน้ำลาย ไหลฟองฟอดตลอดถนน
ต้องจำนนทนเหม็นเห็นหลังไล่
โถมถีบตัว กลัวจะแพ้ไม่แลใคร
ทิ้งคราบไคลจากคราบคน ..จนสะเอียน
หลงย่ามใจ ไม่ประเมินประมาณตน
คิดว่าคนคงซื้อได้ไม่มีเปลี่ยน
ครึ่งต่อครึ่ง..จะสอนซึ้งถึงบทเรียน
รอดับเซียนเปลี่ยนเส้นชัย ..เป็นไหล่เหว !
.. ซิ่งให้เร็ว เหวรออยู่ ..ผู้มีชัย !
22 มิถุนายน 2554 13:37 น.
ศรีสมภพ
จุดไต้มาตำตอ..เรื่องหมอมุก
ไฟโกรธลุกไม่ฉุกคิดจิตเดรัจฉาน
แค่โทสะอัตตะกรรมทำเรื่องบาน
หลงยศถา ข้าฯทหาร ระรานคน
มีแสงไฟจากไต้ให้สาดส่อง
มิอาจมอง เห็นทางหว่างเหตุผล
เพราะใจบอด ด้วยโทสาอัตตาตน
บาตรใหญ่ล้น มาชนตอ..หมอใจงาม
เจ้าของเหรียญคนกล้า..รามาธิบดี
ผู้ยอมพลีเพื่อชาติฉกาจล้ำ
อุทิศตนทนลำบากสู้ตรากตรำ
ชายแดนใต้..หมอใจงามทำงานมา
คนระยำ..ที่ตำตอส่อเส้นใหญ่
แปลงหลักฐานพยานไคล้ใส่มุสา
เหลือเพียงแม่..คอยแก้ต่างตั้งสัจจา
คนชั่วช้า ยังท้าทาย.. โอไอ้เวร !
ต่างร่วมเล่น เพราะเส้นใหญ่ ใช่ไหมท่าน ?
22 มิถุนายน 2554 02:04 น.
ศรีสมภพ
ถ้าไม่มี..อะไรดีกว่าที่คิด
ก็สถิตเยี่ยงนี้ไม่ดีหรือ?
ก้าวไปก็ไล่รื้อ
ดันทุรังทื่อๆ..ยื้อไปใย !
แสงไฟ..ปลายอุโมงค์
ตัวเชื่อมโยง วิกฤติใหญ่
ห้ำหั่นแทบบรรลัย
แต่สุดท้าย ..ไม่มีผล
น้ำเมือง.. กับน้ำมัน
ต่างน้ำกันถลันล้น
ผลักกันเหมือนชั้นชน
ระดมคน.. มาชนกัน
หมายชนะ แค่สะใจ
เจ็บและตาย สะใจท่าน
เงินหนา มาปลุกปั่น
สู่ทางฝัน..ท่านลำพัง
ถ้าไม่มี ดีกว่านี้
จงอย่ามี ที่สรรค์สร้าง
เปล่าแรงแห่งพลัง
อยู่อย่างนี้ ..ก็ดีแล้ว !
หายนะ อยู่เบื้องหน้า
หากยังกล้า ..ก็บ้าแล้ว !
20 มิถุนายน 2554 00:20 น.
ศรีสมภพ
เป็นกบไม่มีนาย
ดีกว่าตายเพราะนายกลบ
กระสาอย่าพานพบ
เคยสยบพบพาลภัย
เก่าเก็บเจ็บต้องจำ
แผลผุช้ำย้ำยากย้าย
ศรัทธาประชาธิปไตย
ยอมพลีใจให้นานมา
เสือสิงห์กระทิงแรด
มาเปื้อนแปดเส้นทางข้า
สุดทนบนมรรคา
อหิงสา..ข้าเลิกทำ !
ยโส ! โอหังใหญ่
คงได้ใจได้ถลำ
ดูแคลนแสนชอกช้ำ
ข้าจะทำ..ให้หนำใจ
น้ำไหลลงใต้ศอก
ข้าไม่กรอกจะบอกให้
เหยียบหัวเยี่ยวรดไหล
ให้สะใจ ได้รู้ทัน
โป้ปดโม้มดเท็จ
คิดเบ็ดเสร็จกินเบ็ดฉัน
เหยื่อเก่ารู้เท่าทัน
อย่าหลอกกัน ปัญญามี
สาปส่ง..ไม่ลงให้
ยักษ์อยากใหญ่ไร้ศักดิ์ศรี
สกปรก นรกอเวจี
คือวิถี ..ที่ควรไป !
ข้าคือนาย ..ไม่ใช่ท่าน !
หน้าส่วนตัว
1517
