9 เมษายน 2554 02:08 น.
ศรีสมภพ
๒๐ คาถามหาวิเศษ..ท่องเทศกาล
๑. สภาพรถดี ขับขี่มีวินัย
เคารพกฎหมาย อุบัติภัยไม่มี
๒. เนื้อหุ้มเหล็ก ! เบรคไว..ก็ไม่เหลือ
เหล็กหุ้มเนื้อ ! ตายเป็นเบือ..เมื่อประมาท
๓ ช้าบ้าง..ไม่พลั้งพลาด โอกาสถึงที่หมาย
เร็วนัก.. มักเจ็บตาย ที่หมายไปไม่ถึง
๔ อุบัติภัย ทำลายทรัพย์สิน
สิ้นชีพและพิการ เผาผลาญเศรษฐกิจ
๕ จราจรจลาจล เพราะคนฝืนกฎ
อุบัติภัยไม่ลด เพราะไร้กฎเห็นแก่ตัว !
๖. ง่วง..ต้องพักงีบ รีบ..ต้องระวัง
เมา ! ไม่เผาก็ฝัง ตัวอย่างมีมากมาย
๗. บนถนนอันตราย มีกฎหมายบังคับ
ฝ่าฝืนถูกจับ ทั้งปรับทั้งจำ
๘. เมาขับกับประมาท หัวขาดเหลือแต่ตัว
ขับไวไม่กลัว เหลือเต็มตัวแต่หัวขาด !.
๙. ครอบครัวต้องมาก่อน รีบร้อนไม่ระวัง
ประมาทพลาดพลั้ง ตายเฝ้าทางทั้งครอบครัว !
๑๐. เมาฝ่าฝืนขับ ทั้งปรับทั้งจำ
คุมประพฤติใช้กรรม เพราะทำตัวเอง !
๑๑. ตั้งสติก่อนสตาร์ท ดูให้ชัดทางไป
มองระวังขวาซ้าย ใช้เครื่องหมายจราจร
๑๒. เมาขับฝ่าฝืน ทำคนอื่นเขาตาย
ติดคุกตามกฎหมาย อับอายสังคม
๑๓. ขับประมาท พลาดได้ ขับไว ไปเมืองผี
เมาขับ ดับคาที่ ขับดี ไม่มีภัย !
๑๔. ไปถึงทุกที่ ขับขี่ปลอดภัย
ปฎิบัติตามกฎหมาย มีน้ำใจให้กัน
๑๕. ผ่อนคันเร่งสักนิด ต่อชีวิตได้ยาว
เหยียบคันเร่งสุดเท้า ชีวิตเราอาจสั้น
๑๖. ทางตรงอย่าหลับใน ทางไกลให้พักบ้าง
ทางโค้งต้องระวัง ใช้ทางตั้งสติ
๑๗. ขับรถหลับใน อาจตายไม่ฟื้น
เมาขับฝ่าฝืน ถึงตื่นก็เหมือนตาย
๑๘. ไปตลอดปลอดภัย ทั้งไกลและใกล้
เคารพกฎหมาย มีน้ำใจให้ทาง
๑๙. ประมาทพลาดพลั้ง เผาฝังมากมาย
ไปรอดปลอดภัย เคารพกฎหมายจราจร
๒๐. ไปได้ทุกที่ ขับขี่ใกล้ไกล
เคารพกฎมีน้ำใจ ปลอดภัยตลอดทาง
ท่องคาถาให้ขึ้นใจ..อุบัติภัยจะไม่มี ..โชคดีทุกๆท่าน ! คร๊าบพ้ม !
7 เมษายน 2554 12:23 น.
ศรีสมภพ
เส้นทางแห่งธรรม
ทุกเส้นทาง..ระหว่างไปใช่ง่ายนัก
มีอุปสรรคขวากหนามทุกยามย่าง
หากมัวเพลินเดินไปไม่ระวัง
คมหนามฝังนั่งโอดครวญ.. มิด่วนเลย!
สติ..อยู่กับตัวรู้ทั่วถ้วน
อะไรควรมิควรล้วนเปิดเผย
อาจจำเป็นเห็นต่างอย่างที่เคย
อาจวางเฉยในบางครั้ง..รู้ทางธรรม !
7 เมษายน 2554 12:15 น.
ศรีสมภพ
เช่นนั้นเอง..
น้ำท่วมฟ้าปลากินดาวเขาถล่ม
แผ่นดินจมล่มสลาย เป็นไรหนอ ?
ถึงสิ้นสุด มนุษย์พิภพจบต้นตอ
อุบัติการณ์อุบัติก่อ..อย่าท้อใจ
เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป..ให้ตระหนัก
วัฏจักรว่ายเวียนเปลี่ยนสลาย
ต้องเข้าถึงรู้ธรรม พร้อมทำใจ
ไม่มีอะไร ด้วยมันเป็น..เช่นนั้นเอง !
@@@@@@@@@@@@@@@
โลกวิปริต..เปลี่ยนไปคงได้เห็น
อย่าตื่นเต้นเป็นไปในวัฏจักร
เกิดขึ้นตั้งอยู่ ดับไปใช่เเปลกนัก
มีเบาหนักจักเป็น..เช่นนี้เอง
ขอเพียงแต่..มนุษย์หยุดแผงฤทธิ์
เลิกความคิดรุนแรงแย่งกันเก่ง
ทำลายพื้นผืนพิภพสยบเกรง
ทำอวดเก่ง เร่งฟืนเข้า..เผาบ้านตน !
6 เมษายน 2554 13:20 น.
ศรีสมภพ
จักรีมหารำลึก
จักรี..ศรีบรมวงศ์ทรงสร้าง
รัตนโกสินทร์ ถิ่นตั้ง บัลลังก์สมัย
บรรพกาลสานก่อ ต่อบรรพไทย
นับเนื่องได้ สองร้อยกว่าปี ที่มีมา
ทรงสร้าง กรุงเทพมหานคร
ราชธานี ศรีอมรนครฟ้า
สืบรัชกาลผ่านเนา เก้ากษัตรา
บรมวงศา กล้าแกร่งแห่งแผ่นดิน !
รำลึกถึง หนึ่งองค์ผู้ทรงศักดิ์
ทรงฟูกฟักรักราษฎร์ป้องชาติถิ่น
สมเด็จพระพุทธยอดฟ้ามหาบดินทร์
ปฐมวงค์ องค์อัมรินทร์ แผ่นดินไทย
มีแผ่นผืน ยืนยง คงวันนี้..
ด้วยพระบารมี เอกองค์ ผู้ทรงให้
ระลึกดล ล้นเกล้า ผองเผ่าไทย
ขอสถิตใน มไหศวรรย์ ..นิรันดร์กาล !
วันจักรี .. เป็นวันที่ระลึกถึงพระบาทสมเด็จ
พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และมหาจักรีบรมราชวงศ์
1 เมษายน 2554 13:26 น.
ศรีสมภพ
จาก ๑๔ ตุลา สู่..สภาล่ม
๑๔ ตุลา..มหาวิปโยค โศกวิกฤติ
หลายชีวิต ถูกปลิดลง ตรงต่อหน้า
เฮลิคอปเตอร์ กราดกระสุนพรุนกายา
ยิ่งทายท้า ยิ่งกล้าสู้ ผู้เรียกร้อง !
ประชาธิปไตย..ในอดีตกรีดใจนัก
เหมือนกับดัก เผด็จการผลาญผยอง
คอรัปชั่น ! มันอำนาจฉกาจลำพอง
ใครขัดข้อง ต้องกำจัดยัดความตาย
พวกหนุ่มสาว เยาว์วัยใฝ่ศึกษา
มีปัญญา รู้ท่ากลคนสาไถย
ลุอำนาจ ข่มเหงไม่เกรงใคร
หารู้ไม่ ? ใครรู้ลึกผนึกต้านทาน
ปัญญาชน..ล้นไหลในธรรมศาสตร์
ป่าวประกาศปลดแอกแหกสะท้าน
หมดเวลา สิ้นเสร็จ เผด็จการ
ยุคทหาร ผลาญข่ม อมบ้านเมือง
เสียงปืนกล พ่นสาด กราดกระสุน
ชุลละมุน วุ่นวายตายต่อเนื่อง
มือเปล่าโหม กล้าโรมรันสนั่นเมือง
พร้อมมีเรื่องเปลืองกระสุน หนุนเข้ามา
ในที่สุด..มนุษย์บ้า ก็ลาจาก
เสือลำบาก สามทรราษฎร์ พลาดถลา
หนีออกเขตประเทศไทยไม่กลับมา
เหล่าประชา โห่ร้องก้องธรนินทร์
๓๗ ปี.. ที่ผ่าน แม้นานนัก
ยังจมปลัก หมักไถลไม่รู้สิ้น
บทเรียนสอน ย้อนหลายหนจนชาชิน
กัดกร่อนกินไทยสิ้นสุข ทุกข์ลำเค็ญ !
หวลรำพึง ถึงวีระชน เหล่าคนกล้า
คนตุลา กล้าสู้ตาย หากได้เห็น
ต้องร้องไห้ ฟูมฟาย ใจกระเด็น
ประชาธิปไตย ที่ได้เห็น .. อยู่เช่นเดิม !
.. รำลึกเหตุการณ์ ๑๔ ต.ค.๑๖
ย่าง ๓๗ ปี ..วีระชนคนตุลา
หน้าส่วนตัว
1811
