4 กุมภาพันธ์ 2554 01:03 น.
ศรีสมภพ
วาเลนไทน์..หลายเวอร์ชั่น
นิยามแห่งความรัก มีหลายหลาก มากหลายรส
เวอร์ชั่นมันกำหนด ตามบาทบท กฏเที่ยงแท้
รักโลก..จึงเกิดร่าง สู่โลกกว้างทางครรภ์แม่
เสียงก้องร้องอุแว้ อุ่นอกแม่..รักแท้จริง !
รักแม่..ตาแลชม ปากดูดนมไม่ถ่มทิ้ง
โตมากล้าสุงสิง รักเพื่อนจริงวิ่งเล่นกัน
เข้าเกณฑ์เล่นขีดเขียน เริ่มรักเรียนเพียรตั้งมั่น
ขันแข่งแบ่งเกรดชั้น รักอาจารย์ขั้นต่อมา
รักกลุ่ม..สุ่มวัดใจ หยอกล้อไปไม่กังขา
จับคู่ดูแววตา หนุ่มสาวกล้า..เริ่มท้าทาย
รักแฟน..แทนรักเพื่อน พูดกลบเกลื่อนแค่เพื่อนใกล้
รักแท้..แค่ในใจ จะบอกไปก็อายนัก !
หลายหลาก เลิกรักกัน ขาดสะบั้นขั้นอกหัก
ปลอบใจไม่เข็ดรัก ว่าอกหัก ดีกว่ารักไม่เป็น !
รักคุด..สุดสงสาร หวานอดอมขมเห็นเห็น
รักข้างเดียว..เกี้ยวไม่เป็น แอบซ่อนเร้นเว้นคู่กาย
สมรัก..มักร่วมคู่ แต่งงานอยู่ เปิดอู่ได้
หัวปีท้ายปีไหล ลูกหลากหลายได้สุขสม
รักเมีย..เคลียร์ต่อหน้า ลับหลังพา..คว้ากิ๊กชม
หลายคู่ครอบครัวล้ม ควรสาสม..คนหลายใจ !
รักผัว..ยอมกลัวเกรง อยากอวดเก่งเกรงจะไป
ทนท้อง้อแค่ไหน ก็แก่ตาย..ไปเข้าโลง
รักตัว..กลัวความตาย ก่อนร่างกายมอดไหม้ลง
หมดรัก..ถมปลักปลง เป็นผุยผง.. คงลืมรัก
วาเลนไทน์หลายเวอร์ชั่น เล่าสู่กันอย่าหวั่นนัก
รักแบบไหน..ให้ตระหนัก ว่ามีรัก..มักมีลืม !
สุขสันติ์..วันวาเลนไทน์
บทกวีศรีสมภพ
3 กุมภาพันธ์ 2554 05:55 น.
ศรีสมภพ
ญานสัมปันโนโพธิสัตว์
มาขจัดปัดเป่า เหง้ากิเลส
ปุถุชนพ้นทุกข์ปลุกสังเวช
ชี้เห็นเหตุ กิเลสตัณหา อุปาทาน
คือหลวงตามหาบัว ชั่วดีพ้น
บำเพ็ญตน สมถะละถิ่นฐาน
ออกธุดงค์ ตรงสู่ป่าหาอาจารย์
หลวงปู่มั่น กลั่นกรองศิษย์สอนวิชชา
บรรลุกิจสัมฤทธิ์ผลแห่งตนนั้น
ก็ด้นดั้นสู่บ้านตาด สร้างวัดป่า
เพื่อสั่งสอนขัดเกลา ชาวประชา
สร้างศรัทธา สาธุชน สาธุธรรม
ต้มยำกุ้ง ถลุงเงินเกินเป่าปัด
ประเทศชาติล่มจมหนี้ถมซ้ำ
ได้ผ้าป่าหลวงตาฝ่าฟันนำ
ศรัทธาธรรม นำชาติพ้น คนสามัคคี
ละหลุดพ้น ตนกู สู่ปรมัตถ์
ละสมบัติ หลายหมื่นล้าน ผ่านวิถี
ละทิ้งหมด ปลดปลง ลงตัวดี
ละโลกนี้ ไม่มีโลกหน้า.. นิพานัง
ร่วมรำลึก อาลัย และสดุดี หลวงตามหาบัว
บทกวีศรีสมภพ ๓ ก.พ.๕๔
3 กุมภาพันธ์ 2554 05:12 น.
ศรีสมภพ
ป๊อปปี้บาน.. กล่อมวิญญาณทหารกล้า
หลายสมรภูมิ..พ้นผ่าน กาลอดีต
หลายชีวิต อุทิศให้ อธิปไตยชาติ
แต่ความดีที่ยิ่งใหญ่ ไม่ประกาศ
ผู้ป้องชาติเกลื่อนกลาดตาย ก่ายกองดิน
ผ่านความตาย ทายท้า กล้าห้ำหั่น
ผ่านคืนวัน สั่นหนาว เฝ้าผองถิ่น
ให้แนวหลัง อยู่อย่างสบายได้อิ่มกิน
ใต้หลุมดินถิ่นแนวหน้า เขากล้านอน
หน้าที่เป็น เช่นรั้วให้ กั้นภัยรุก
ต้องทนทุกข์ เพื่อใคร ? ได้พักผ่อน
นอนฟูกนิ่ม อิ่มหนำ ร้องรำฟ้อน
แต่เขาซ่อน นอนสั่นหนาว เฝ้าป้องภัย !
มิได้หวัง ว่าจะเป็น เช่นวีระบุรุษ
แต่ก็สุด จะเห็นชาติ..พินาศสลาย
หวังข้างใน ไม่แบ่งแยก แตกทำลาย
เต็มใจตาย ! ชายแดนทดแทนคุณ
ป๊อบปี้บาน..วิญญาณกล้า สง่าสงบ
ใต้หลุมกลบ ลบลืมไป ใครจะหนุน
เขาตายไป ให้เราอยู่ ผู้มีคุณ
ควรเจือจุน หนุนทหารผ่านศึกไทย !
เจียดเงินนิด คิดซื้อดอก เพื่อบอกเขา
ว่าพวกเรา ยังรำลึก นึกใจใส่
ตอบแทนคุณ..เคยป้องเขต ประเทศไทย
วีระบุรุษ สุดยิ่งใหญ่ ใต้แผ่นดิน
ร่วมรำลึก.. วันทหารผ่านศึก
บทกวีศรีสมภพ ๓ ก.พ.๕๔
2 กุมภาพันธ์ 2554 19:51 น.
ศรีสมภพ
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ /ขอให้โชคดี ..มั่งมีปีใหม่
ตรุษจีน.. สิ้นปีเก่า เข้าปีใหม่
เตรียมกาย เตรียมใจ ให้สดชื่น
ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ให้ส่งคืน
อย่าฝืน กลืนเก็บ เจ็บต้องจำ !
วันจ่าย..จ่ายไป ให้สนุก
แพงถูก ต้องถูกใจ ให้เลิศล้ำ
หมูเห็ด เป็ดไก่ ได้กอบกำ
ส้มฉ่ำ จำเป็นใช้ ไหว้ตรุษจีน
วันไหว้..เช้าไหว้วอน พรเทพเจ้า
คุ้มครองเรา เผ่าผอง พี่น้องทั้งสิ้น
ตกสาย ไหว้บรรพ์บุรุษ สุดฟ้าดิน
ไหว้ผีกิน สิ้นญาติไป บ่ายทำกัน
วันเที่ยว.. เกี่ยววันถือ คือปีใหม่
ต้องเที่ยวไหว้ ผู้ใหญ่ก่อน พรสุขสันติ์
ส้มสีทอง ต้องโชคดี มีทรัพย์อนันต์
สังสรรค์กัน ปันอั่งเปา ..เอาแต๊ะเอีย !
หนึ่งปี.. มีความเชื่อ เชื้อสายจีน
ต้องทำมา หาทำกิน ไม่สิ้นเสีย
รำลึกคุณ ผู้หนุนมา อาม่าก๋งเตี่ย
พร้อมหายเพลีย เกลี่ยความสุข ..ให้ทุกคน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
สุขสันติ์ วันตรุษจีน มีกิน มีใช้ สุขกาย สุขใจ ตลอดไป ตลอดกาล
บทกวีศรีสมภพ
๒ ก.พ.๕๔
หน้าส่วนตัว
1826
