25 พฤษภาคม 2554 12:12 น.
ศรีสมภพ
พายเรือให้โจรนั่ง
หมายประดังเป็นมือไม้
ช่วยเหลือเกื้อกูลให้
ผู้ยิ่งใหญ่ได้โกยกิน
นั่งเรือที่โจรพาย
ต้องเสี่ยงตายไม่สุดสิ้น
เนื้อหนังยังไม่กิน
คอถูกชิ้นกระดูกแขวน
นั่งหรือพาย ในเรือโจร
มิอาจพ้นคนดูแคลน
เรือโจรปล้นตามแผน
บาปทดแทน กรรมตามทัน
กระโจน..ให้พ้นเรือ
ชีพยังเหลือเพื่อตั้งมั่น
ว่ายน้ำข้ามคืนวัน
ถึงฝั่งฝัน ..ในวันจริง !
ผู้เขียน..ได้กระโจนออกมาแล้วหลายปี
จึงรู้ว่า โลกนี้มีเรือคนดีอีกหลายลำ
ที่น่าเข้าไปนั่งหรือร่วมด้วยช่วยกันพาย !
23 พฤษภาคม 2554 11:18 น.
ศรีสมภพ
กี่คน กี่ชีวิต ที่ปลิดสิ้น
กี่หยดเลือด ชโลมดิน ผองถิ่นนี้
กี่ปี กี่ชาติ ปราศไพรี
กี่คำถาม ? คำตอบมี ที่แน่นอน
ฤๅเป็น เช่นนี้ ไม่มีจบ
ต่างต้องรบ กลบฝังกายสุดถ่ายถอน
ต้องดับดิ้น สิ้นไป ในกองฟอน
มันซับซ้อน ย้อนคำ ถามทำไม ?
ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าเถ้าถมกลบ
ไม่จบ ยังรบรา ฆ่ากันใหญ่
แย่งชิงมวลชนแฝงกลใน
หลอกตายใจ ไล่เข่นฆ่าอย่างน่ากลัว..
กี่คน กี่ชีวิต คิดจะหนี
กี่วิธี กี่แผนใช้ กันให้มั่ว
กี่หมื่นล้านผลาญงบ กลบเข้าตัว
เงาสลัว ความชั่วช้า..ยังท้าทาย !
ถมแรงกาย ใส่น้ำเงินเกินไหลหลาก
คนไข้หนัก จับกรอกยาคิดว่าหาย
อาจหมดตัวมั่วทางผิดคิดกันใหม่
รอไม่ไหวชายแดนใต้.. ตายทุกวัน !
ระเบิดบูม ! ตูมสนั่น ..ทุกวันเลย
23 พฤษภาคม 2554 00:58 น.
ศรีสมภพ
อ้ายแม้ว ! ปิ๊กบ้านเตอะ
คนเปอะเลอะ อู้ถามหา
หายไป บ่าหันมา
ลืมแล้วกา..ตี้ว่าไว้
กั๋วหยัง ตั้งใจ๋สู้
ป๊วกเฮาหมู่ ต้องสู้ได๊
น้องปู๋ สู้เปื่ออ้าย
เอาอ้ายจาย ปิ๊กบ้านเฮา!
..มาร์คเอ๋ย ! เคยบริหาร
ยอมกราบกรานวานเพื่อนเก่า
เสียงน้อยถอยก็เอา
เพื่อนข่มเขลา ..เฝ้าข่มใจ
ยุบสภา! มาเลือกตั้ง
ให้เลือกข้างตั้งใจไว้
ดีเบต เกรดใครใหญ่
วัดด้วยใจ ..เอาไปเลย !
แสงทอง ..ของประชา
เรื่อแสงมา ต่างกล้าเผย
แพ้ชนะอย่าละเลย
คำหวานเอ่ย พูดเผยกัน
ประชาใช่หมาหมู
เจ็บจึงรู้..รู้ไหมนั่น
วงจรปิด ตามติดทัน
เห็นหลักฐาน ..ท่านผู้แทน ฯ
สื่อหลาย ได้รับรู้
เฝ้าตามดู ใครตู่แผน
หนึ่งเสียง หนึ่งคะแนน
พลิกตกแท่น.. อย่าแคลนใจ
กลับกลอก นอกกติกา
ก็จะกล้า ไม่กาใคร
ล้มโต๊ะ.. โละกันใหม่
ขู่เอาไว้ ..อย่าได้ลอง !
เล่นถูกต้อง .. ครรลองธรรม
22 พฤษภาคม 2554 03:39 น.
ศรีสมภพ
ของชำรุด.. ต้องหยุดใช้ ไม่ได้เรื่อง
ทั้งฟันเฟือง เปลืองงบลบโละทิ้ง
หมดสมัย ใช้ของเก่ามันเน่าจริง
จำต้องทิ้ง ปลงใจไปตามกาล
คนชำรุด.. ยังผุดโผล่ โอ้อวดโม้
ร่างผอมโซเพราะบาปกินสิ้นสังขาร
วิบากกรรม หลอกประชากล้าสาบาน
กลับกินผลาญบ้านเมืองจนเฟื่องฟู
ต้องระหกระเหิน เดินกราบไหว้
เหงื่องย้อยไหล ใจฝืนกล้า น่าอดสู
ไร้เสรี มีลูกน้องต้องคอยดู
เผลออาจพลั้ง หลังเป็นรู ไม่รู้ตัว !
น่าอนาถ..ชาติทั้งชาติขาดความสุข
ต้องทนทุกข์ ขลุกในรถ คอยลดหัว
ใส่เสื้อเกราะป้องกันร่าง ฟังปืนรัว
ยิงผิดตัว..หัวระเบิด เปิดศาลา
ในที่สุด..คนชำรุดก็สุดสิ้น
ของโกงกินประจานตัว ความชั่วช้า
ของชำรุด.. รีไซเคิ้ล เกินราคา
คนชำรุด.. สุดอนาถา หมายังเมิน !
ต่อยอดเพลิน หากเกินควร ..ขอด่วนลา
21 พฤษภาคม 2554 01:57 น.
ศรีสมภพ
ฝนตก..ขี้หมูไหล
เห็นคราบไคลในคราบคน
ผสมพันธุ์อลวน
โอ้อวดตนจนอาเจียน
ฝนตก..ขี้หมาไหล
การเมืองไทยไม่มีเปลี่ยน
หน้าเก่าเน่าสะเอียน
เล่นจุดเทียนเวียนวนกิน
ฝนตก ขี้หกไหล
ลอยเป็นสาย ไม่หมดสิ้น
เกาะเกี่ยวเลาะเลี้ยวริน
ไหลรวมถิ่น กลิ่นหลากหลาย
ลาภยศ และสรรเสริญ
ทั้งทองเงินเพลินความใหญ่
อุดมการณ์ นั้นเก็บไว้
กินลาภไหล เอาไว้ก่อน
ก่อนฝนหล่นจากฟ้า
จำนรรจาท่าออดอ้อน
ทักทายมือไม้อ่อน
เล่นละคร ตอนดราม่า
ฝนตก.. (จง) ตกให้หนัก
ไหลทะลัก.. ผลัก(ขี้)หมูหมา
ลงทะเล ..อย่า(หัน)เหมา
เหม็นคอกคา ..ในบ้านคน !
หน้าส่วนตัว
2224
