4 กรกฎาคม 2554 07:07 น.
ศรีสมภพ
ปรองดองเถิดผองไทย ก่อนมลายท้ายที่สุด
เลิกแบ่งแย่งยื้อยุด ขอจงหยุด ..พิจารณา
ปู่ย่าตายายสร้าง พลิกผืนร้างเหนื่อยหนักหนา
ดาบแกว่งเปลไกวมา พลีชีวา.. รักษาถิ่น
น้ำตาและเลือดหลั่ง ร่างกลบฝังมากมายสิ้น
มรดกตกทรัพย์สิน ได้อิ่มกินบนถิ่นไทย
สุดเศร้า..ยุคคราวหลาน ขัดแย้งกันปั่นป่วนใหญ่
เห็นต่าง ไม่เข้าใจ แบ่งฝักฝ่าย ไม่ยอมกัน
เมามัวถือตัวถูก ป่าวปั่นปลุกลุกต่อต้าน
กฎหมาย ก็เป็นหมัน แหกกฎกัน ทั่วบ้านเมือง
ปรองดอง ..พี่น้องไทย ก่อนจะสายไม่ได้เรื่อง
เกี่ยวแขนเลิกแค้นเคือง สร้างบ้านเมืองให้เฟื่องฟู
ไม่มีสี..ไม่มีฝ่าย เราทั้งหลายไทยทุกผู้
เลือดเดียว เกี่ยวกันอยู่ เร่งกอบกู้..สู้ต่อไป
มาเถิดเปิดใจกว้าง ร่วมสรรค์สร้างรวงรังใหม่
เห็นผิดคิดอภัย เราใช่ใครไทยนะเออ
ปรองดองอยากร้องขอ หยุดแล้วพอขอเสนอ
จับมือ.. คือฉันเธอ ที่แล้วเผลอเกินเกลอกัน
อารมณ์ผสมผสาน สถานการณ์ที่ผ่านผัน
ท้าทายไม่ฟังกัน ไม่คาดฝัน ทำกันลง
ชาติพังทั้งเจ็บตาย น่าอับอายไม่ประสงค์
ต่างฝ่ายไม่ยอมปลง มุ่งหน้าตรง ไม่ลงกัน
เกลียดโกรธแต่โคตรไหน เป็นคนไทยใช่ไหมนั่น ?
เผาผลาญรานโรมรัน ตึกรามร้านย่านวอดวาย
ต่างชาติกวาดตาจ้อง โจษจันมอง.. มันต้องร้าย
เลิกเที่ยว อย่าเทียวไป อาจเจ็บตายให้ระวัง !
ชาติทรุดหยุดชะงัก ต้องจมปลัก ชักถอยหลัง
ขัดแย้งแบ่งฝ่ายข้าง ต่างไม่ฟัง.. ตั้งนานปี
มาเถิด..พี่น้องไทย ร่วมกันใหม่ในวิถี
ตอบแทนแผ่นดินนี้ กตเวทีที่ควรทำ
เรื่องร้าย ที่กรายผ่าน จงลืมมันอย่าตอกย้ำ
ให้เห็นเป็นเวรกรรม จะไม่ทำอีกต่อไป
รวมผองมองข้างหน้า ร่วมฟันฝ่าฝ้าม่านร้าย
พายจ้ำนำเรือไทย ฝ่าผองภัยให้ผ่านพ้น
ปรองดอง อยากร้องขอ มันมากพอต่อเหตุผล
ใช่ห่างต่างชั้นชน ทุกตัวตน.. คือคนไทย
เห็นต่างมานั่งแย้ง หนึ่งตำแหน่งราษฎร์แบ่งให้
ถูกต้องตามกฎหมาย ประชาไทยได้เลือกมา
เสรีประชาธิปไตย... คือจุดหมายที่ทายท้า
สมานฉันท์ร่วมฟันฝ่า สู่รัฐสภา..ประชาธิปไตย !
เคารพมติมหาชน คือเหตุผลระบอบประชาธิปไตย ..
3 กรกฎาคม 2554 08:25 น.
ศรีสมภพ
พูดพันคำ..พร่ำทั้งวันทำกันได้
แต่หนึ่งทำจากพันคำ..ทำได้ไหม ?
ฤดูกาลเคยหว่านคำ ทำเลือนไป
เชิดหน้าใหญ่ในสภา ..อย่าไปทำ !
แค่ลมปากถากหู ฤดูหาเสียง
ทุ่มไม่อั้นฉันไม่เกี่ยงเสียงอย่าต่ำ
ให้แปลงร่างสร้างฉาก สุดตรากตรำ
ก็จะทนก็จะทำ ในยามนี้..
พันคำ..ทำได้หนึ่ง ก็ถึงธรรม
พฤติกรรมย้ำเห็นเป็นศักดิ์ศรี
หนึ่งทำ..จากพร่ำเพรื่อ ยังเหลือดี
กว่าหลบลี้หนีหน้า..ไม่มาทำ !
ยังจำ..คำทุกคำที่พร่ำหวาน
หมดเทศกาลผ่านไป อย่าให้ย้ำ
ช่วยบอกกล่าว มาเล่าไขที่ได้ทำ
อย่าปล่อยให้ไปตามกรรม ..เหมือนทำมา !
อย่าหายหน้า ต้องมาเยือน ..เหมือนน้ำคำ !
3 กรกฎาคม 2554 00:33 น.
ศรีสมภพ
ดึกสงัด.. สงบเงียบดูเรียบร้อย
หมานอนหงอยคอยหอนก่อนเลือกตั้ง
ค่ำคืนนี้ มีตำนานเล่าขานฟัง
ก่อนเลือกตั้ง ค่อนคืนนั้น ..มันจะมา
เงาตะคุ่ม..เดินดุ่มๆ อุ้มของหนัก
ไม่ทายทักควักเงินให้ไม่เห็นหน้า
มีคนรับกลับเข้าไป ต่างไคลคลา
พร้อมเสียงหมาโหยหอนรับ เย็นจับใจ
ก่อนรุ่งสาง เห็นเงาราง ย่างดุ่มๆ
หลายคนรุม เสียงต่อรองต้องแบ๊งค์ใหญ่
ม่วงไม่เอา เทาเท่านั้น ฉันกาให้
ก่อนหายไป พร้อมไก่โห่ ..เสียงโอเค !
หมานอนขดหมดเสียงไก่..ไปคูหา
รับเขามา กาเบอร์นั้นไม่หันเห
แค่หนึ่งพัน มันน่าคิดสิทธิ์จบเห่
ต้องทุ่มเทหนึ่งพันล้าน ..มันโกงกิน
ดึกสงัดสงบเงียบ..เงินเรียบจ้อย
หมานอนหงอย ไก่ไม่โห่ โอ..หมดสิ้น
ตั้งสี่ปี มันคงกลืน หมื่นล้านกิน
หมดแผ่นดิน สิ้นหมาหอน..ไก่นอนตาย !
ยังไม่สาย ถ้าได้คิด ..สิทธิ์เสียงตน !
" เลือกคนที่รัก เลือกพรรคที่ชอบ ..คือคำตอบสุดท้าย "
-----------------------------------------------------------------------
คืนหมาหอน หมายถึง คืนสุดท้ายก่อนวันเลือกตั้ง
มีความสำคัญในแง่ว่าเป็นคืนที่จะมีการทุจริต
การเลือกตั้งสูงมาก โดยเฉพาะการตระเวนตาม
บ้านเรือนทุกหลังคาเรือนเพื่อซื้อเสียงครั้งสุดท้าย
โดยเป็นการจ่ายเงินที่หวังผลกำไรสูงมาก
เพราะหากประเมินแล้วว่าคะแนนตนยังไม่ถึง
เป้าหมายที่ตั้งไว้ หรือเสียงที่ซื้อไปก่อนหน้านี้ถูก
ซื้อไปด้วยเงินที่สูงกว่า ก็จะต้องรีบซื้อเสียงหรือ
แจกเงินเพิ่ม นับว่าเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะพลิก
สถานการณ์ เป็นการวัดดวงหรือทิ้งทวนครั้งสุดท้าย
ก็ว่าได้ นอกจากนี้ การแจกเงินซื้อเสียงที่จะมีอิทธิพล
ต่อผู้ไปลงคะแนนนั้น หากทำในวันใกล้เลือกตั้งมากที่สุด
ก็อาจช่วยให้เป็นที่จดจำได้ง่ายด้วย
เนื่องจากปฏิบัติการดังกล่าวกระทำในเวลากลางคืน
ด้วยลักษณะหลบ ๆ ซ่อน ๆ และมีพิรุธ สุนัขเฝ้าบ้านจึงพากัน
เห่าหอนเกรียวกราว คืนนั้นจึงเรียก "คืนหมาหอน"
... เลือกคนซื้อเสียง เสี่ยงสูญชาติ !
เลือกอย่างฉลาด เพื่อชาติของเรา..
1 กรกฎาคม 2554 11:30 น.
ศรีสมภพ
ต่างกระสัน ..ปั่นกระแส
กลัวจะแพ้ใจกระเส่า
เร่งกะชับกระชั้นเข้า
ยิ่งกระเซ้า ยิ่งกระฉูด
อดตาหลับ กระฉับกระเฉง
รีบตาเปล่งนกกระปูด
ผอมกระษัยใส่หมดตูด
แต่ยิ่งพูด หลุดกระเซิง
แค่กระสัน ไม่ทันกระแส
แพ้แน่ๆ แต่ยังเหลิง
กระเสือกกระสนจนกระเซิง
ไม่บันเทิง กระสับกระส่าย
แอบกระซิบ ใช้กระสุน
ยิงให้พรุนลุ้นให้ได้
หลายกระสอบ กะสาดใส่
เป็นกระสาย ก่อนให้จริง
ทั้งกระหัง ทั้งกระสือ
ต่างแย่งยื้อตื้อเข้าสิง
กินใส้กัน ใกล้วันจริง
ก่อนขึ้นหิ้ง ..เป็นกระสา !
ทั้งกบนา..กบเลี้ยง เกลี้ยงหนองน้ำ !
1 กรกฎาคม 2554 01:27 น.
ศรีสมภพ
ไก่กับไข่..ไหนเกิดกำเนิดก่อน ?
ปัญหาซ้อน ซ่อนคิดปริศนา
อยากรู้จริงหญิงชายในโลกา
เป็นปัญหาว่าใครเลิศ เกิดก่อนกัน
การเกิดจริงหญิงแท้ คือแม่เกิด
จึงประเสริฐ เลิศค่าน่ากล่าวขาน
มีสตรี จึงมีร่างสร้างตำนาน
คลอดลูกหลานเป็นมนุษย์สุดมากมาย
เป็นแม่สร้าง..ร่างคนเดินบนโลก
หญิงหรือชาย ไข่แม่กก รกท้องใส้
ปวดท้องกิ่วนิ่วหน้า น้ำตาไหล
เบ่งลูกให้ได้สิทธิ์ ชีวิตมี
เป็นเมียชาย..ให้พร้อมยอมก้มหน้า
ผัวดุด่าว่าเหน็บ เก็บใจนี้
เป็นทาสรักหนักสู้ อยู่ปรานี
ต่ำศักดิ์ศรีพลีให้ ..ด้วยใจยอม !
ความเป็นจริงหญิงชายหากให้เทียบ
ไม่มีใครได้เปรียบเทียบความพร้อม
หญิงเก่งก้าวเป็นเท้าหน้าชายน่ายอม
จึงควรพร้อมน้อมรับกับความจริง
หญิงมากมายได้แข่งตำแหน่งขั้น
เป็นผู้นำสำคัญ ชั้นยอดยิ่ง
เป็นแม่พระประเสริฐศรี มีค่าจริง
เป็นนางสิงห์ ! ข่มพ่อเสือเชื่อฝีมือ !
ถึงวันนี้ อาจมีนัย .ให้ได้รู้
โลกน่าอยู่ หญิงสู้ชายไม่ไขสือ
สตรีใช่ ลูกไก่ในกำมือ
บุรุษหรือ ? คือแค่ไข่ ไก่คลอดมา
ไก่กับไข่..ใครใช่เลิศเกิดบนโลก
ร่วมสุขโศก คู่ชายหญิง จริงนักหนา
ปรองดองใจไม่เกี่ยงกันสำคัญค่า
มีราคา ค่าเทียมเท่า..เราหญิงชาย !
อย่าใส่ใจอนาทร ก่อนหรือหลัง !
หน้าส่วนตัว
2036
