22 กรกฎาคม 2554 11:40 น.
ศรีสมภพ
ดอกไม้ ..สตรี วลีหนึ่ง
ที่รำพึงรำพัน นั้นไฉน?
อันร้อยรส บุปผาสุมาลัย
ฤๅชื่นใจ เช่นสตรี ฉะนี้หรือ?
ดอกไม้ แห่งสตรี วิถีกล้า
ย่อมทายท้า ชาตรีที่จะหือ
แม้ร้อยแรงแห่งชาย ได้ฝึกปรือ
ก็สิ้นชื่อ สยบซึ้ง หนึ่งสตรี !
คือวลี ..ที่อำไพในกาลนี้
19 กรกฎาคม 2554 05:25 น.
ศรีสมภพ
แขวนต่องแต่ง..ผู้แทนท่าน ยานโตงเตง
ผู้คนเปล่งเพลงด่า ช้าไฉน?
ดูอึมครึม ซึมกระทือ หรือมีอะไร
ออกแบบไหน จะถูกใจให้ดูดี
มาตรฐานมัดตัวชัวร์กฎหมาย
ไม่เข้าใครออกใครใช้อ่านชี้
กกต.ทั้งหล่อสวยซวยละซี
ออกไม่ดี อาจโดนหนักทุลักทุเล
นึกไป แล้วนึกมา น่าสงสาร
ที่อาสากล้าทำงานอันหมิ่นเหม่
เลือกตั้งผ่านงานฉลุยลุยมาดเท่ห์
อาจจบเห่เพราะงานใหญ่ ให้เหลืองแดง
ผู้คนมากหลากหน้าตาจับจ้อง
เงื้อไม้พลอง จองกฐินคอยยินแย้ง
จะถูกใจขัดใจจำต้องแจง
ก่อนรับแรงแห่งโทสา มหาชน
หนุ่มสาวชาวกกต. อย่าท้อแท้
จงแน่วแน่แก้ไขใช้เหตุผล
เมินคำขู่ ดูกฎหมายใช้ผจญ
อาจหลุดพ้นปัญหาเรื่องสามานย์
กกต.ก็ต้องตาย กระนั้นหรือ ?
เขาต่างคือ คนกลางเพื่อสร้างสรรค์
หมูเขาหาม อาสาเป็นเช่นไม้คาน
สอดประสานงานการเมือง ประเทืองไทย !
น่าเห็นใจ กกต. หล่อและสวย !
18 กรกฎาคม 2554 18:07 น.
ศรีสมภพ
กรรมการห้ามมวยช่วยสองฝ่าย
สั่งถอยไป ! เข้ามุมอย่ากุมหมัด
รอประกาศคะแนนรวมใครท่วมชัด
เก็บความฮึดอึดอัด สลัดมึน
เป็นเวทีตีต่อย ทั้งถอยบุก
ต่างต้องรุกเรียกร้อง ต่างของขึ้น
ปี๐๕ เรื่องน่าจบสงบรื่น
เพราะเสียงปืน จึงฟื้นความทำเรื่องใหญ่
ศาลโลกสั่ง.. ยังสองฝ่ายให้ถ่ายถอน
อย่าเกี่ยงงอนก่อนสำรวจตรวจแก้ไข
ไม่คุยกันไม่ฟังกัน นั่นปะไร
เขมรไทยให้ศาลโลก ห้ามชกกัน !
เป็นพันธะกรณี.. ที่ทั้งสอง
ต้องก้มมองความจริงสิ่งสร้างสรรค์
เลิกทิฐิมานะ เลิกฉะกัน
สมานฉันท์ประสานเขต..ประเทศเคียง
ไม่มีฝ่าย..พ่ายแพ้แลชนะ
เห็นควรละความร้อนรุ่มที่สุ่มเสี่ยง
จำกอดคอรอเวลา หน้าขึ้นเขียง
เลิกถกเถียง ฟังเสียงสับ..อีกนับนาน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
...ส่าสุด ศาลโลกมีมติ11ต่อ5 ได้กำหนด
เขตปลอดทหารเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายถอนทหาร
ออกนอกพื้นที่กำหนด โดยล่าสุดในเบื้องต้นได้รับ
รายงานว่าศาลโลกได้กำหนดเกินกว่าพื้นที่
4.6 ตร.กม. โดยล้ำเขตแดนกัมพูชาและไทย
...หากเป็นไปตามนั้นก็จะครอบคลุมทั้งบริเวณ
ภูมะเขือ และบริเวณ รอบปราสาท รวมทั้งพื้นที่
เชิงเขาฝั่งเขมรด้วย และไม่ให้ไทยขัดขวางทาง
เข้าออกปราสาทเขาพระวิหาร ให้รวมทั้ง
ให้ทั้ง 2 ฝ่าย ร่วมมือไม่ให้เกิดความขัดแย้ง
13 กรกฎาคม 2554 14:54 น.
ศรีสมภพ
วสันต์ฤดู..พรูพรั่งหลั่งฝนฟ้า
ปลุกชีวากล้าพันธุ์แตกก้านกิ่ง
วัฏจักรประจักษ์แจ้งแห่งความจริง
ว่าสรรพสิ่งวนเวียนและเปลี่ยนไป
อดีตกาลผ่านพ้นต้นบัญญัติ
เหล่าสาวกเลาะลัดตัดทุ่งใหญ่
เหยียบข้าวกล้าฝ่าฟันด้วยกันไป
หวังเพียงได้เผยแผ่ธรรมนำแนวทาง
พุทธองค์..ทรงบัญญัติอย่างชัดแจ้ง
ทั่วหนแห่งห้ามสงฆ์ลงเหยียบย่าง
อยู่รวมกันจำพรรษาหาที่ทาง
รอฝนจาง..สามเดือนครบจบเวลา
วิถีทางย่างสอนธรรมแสนลำบาก
ฝนพรำหนักพักแผ่ธรรมจำพรรษา
สวดปาติโมกข์ร่วมถกกันคั่นเวลา
ออกพรรษาจึงคลาไคลไปเผยธรรม
เข้าพรรษาอาสาฬหะ..ละชั่วบาป
สารภาพนับเริ่มใหม่ไม่ถลำ
ลดละเลิก เบิกบานใจในรสพระธรรม
ให้งดงาม..เหมือนข้าวกล้าคราฝนเยือน
จึงติงเตือน.. เพื่อนขี้เหล้า งดเข้าพรรษา !
13 กรกฎาคม 2554 14:42 น.
ศรีสมภพ
ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน...
เกิดเหตุการณ์สำคัญนานมาแล้ว
องค์แห่งพุทธบริสุทธิ์ดุจดวงแก้ว
แสดงแนว นำทางมั่น ปัญจวัคคีย์
..ทรมานกั้นกายก็ผ่ายผอม
หรือสมยอมความอยากก็ยากหนี
ทำย่อหย่อนผ่อนต่ำความพอดี
อีกตึงตังตั้งตรงชี้ไม่ดีเลย
มัชฌิมาปฏิปทา กล้าประกาศ
คิดฉลาดตัดขาดทุกข์สุขวิถี
เรารู้แจ้งแห่งธรรมความพอดี
เดินสายกลาง..ทางนี้ที่พ้นทุกข์
อริยสัจ.. ชัดชอบมีขอบเขต
ธรรมวิเศษเทศนานำมาปลุก
การยึดมั่นตัวตน ใช่พ้นทุกข์
การหลงสุข คลุกกิเลสเหตุแห่งปลาย
การเกิดดับสรรพสิ่งเป็นนิ่งแน่
ความเจ็บนำความแก่แท้ไฉน
ต่อจากนั้นพลันก็สิ้นดับดิ้นไป
วกเวียนว่ายไหลวนไม่พ้นกรรม..
อัญญาโกณฑัญญะ ละได้ก่อน
ทุกข์ถ่ายถอนผ่อนคลายใจดื่มด่ำ
ได้ดวงตาโสดาบัน ขั้นแห่งธรรม
บวชเป็นสงฆ์ องค์สาม ตามรัตนตรัย
เพ็ญอาสาฬหะ พระธรรมนำพระสงฆ์
ปฐมเทศน์ พุทธองค์ ทรงแสดงให้
สองพันกว่าปี มีปรากฏ กำหนดไว้
นำปฏิบัติ ฝึกหัดใจ.. ไม่ทุกข์เอย !
จึงใคร่เผย เอ่ยที่มา ..อาสาฬหบูชา
หน้าส่วนตัว
951
