30 กรกฎาคม 2554 11:13 น.
ศรีสมภพ
สัตว์มนุษย์..สุดประเสริฐเจิดจรัส
ไหนเทียมทัดเทียบได้ในพิภพ
โลกสร้างคน คนสร้างโลกวกบรรจบ
สัตว์สยบ คนเหยียบพื้นยืนสองขา
แต่ใจสัตว์ ร่างมนุษย์สุดอนาถ
ยุหมากัดฟัดกันพนันท้า
บ่อนไก่ชน นครสวรรค์ปั่นหมาบ้า
กัดจนล้าเลือดโชก..นรกเอย !
อนิจจัง.. สังเวียนหมาน่าหดหู่
มันต้องสู้เพื่อเจ้านายไม่นิ่งเฉย
โถมเข้าหาบ้าคลั่งฝังเขี้ยวเย้ย
โอละเหวย หมามนุษย์..สุดระอา
คนรู้เจ็บ สัตว์รู้สึกสำนึกบ้าง
คนแค่ร่าง ใจช่างดำต่ำกว่าหมา
หรือเป็นสัตว์สายพันธุ์ใหม่ผสมมา
มีฉายา ว่า หมานุษย์ สุดโลกันตร์
สังเวียนหมาเปรียบเปรยมา สภามนุษย์
ต่างค้นขุด เรื่องของคนมาพ่นผลาญ
หวังลาภยศสรรเสริญเงินตระการ
เข้าห้ำหั่นฟันฟัด กัดเหมือนหมา
หมายมนุษย์ คือสัตว์รู้ผู้ประเสริฐ
ใช่ใครเลิศเตลิดเบ่งอวดเก่งกล้า
ใช้โทสะเดรัจฉานผลาญธรรมา
มนุษย์สภา หมาสังเวียน..เเค่เปลี่ยนกัน !
กลอนเปรียบปานแรงไป ..อภัยทาน !
30 กรกฎาคม 2554 02:53 น.
ศรีสมภพ
สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล
จึงมีมูล เห็นคุณค่าว่าวันนี้
บ่งเชื้อชาติศาสตร์ชัดประวัติมี
ว่ารัฐนี้ มีเอกลักษณ์อักษรา
องค์ในหลวง ทรงห่วงหาภาษาชาติ
อาจวิบัติขาดหาย และไร้ค่า
ทรงเข้าร่วมอภิปรายให้ปัญญา
ถึงปัญหาภาษาไทยที่ใช้กัน
ดำรัสว่า..ภาษาไทยใช้หลายหลาก
ฟุ่มเฟือยมากไม่ครอบคลุมรัดกุมมั่น
เอาคำใหม่ใส่ผสมกลมกลืนกัน
ทีมีนั้น มันมากพอต่อการใช้
การออกเสียง ต้องชัดเจนอย่างเด่นชัด
เอกลักษณ์เอกราช ชาติยิ่งใหญ่
ภาษาชาติ หัดฝึกฝนจนเข้าใจ
ภาษาไทย ภาษาเราจึงเนานาน
ปี ๔๒ ของวันนี้ ที่ตระหนัก
ถึงความรักภาษาไทยได้สืบสาน
เราโชคดีมีภาษามาบรรพกาล
เพื่อสื่อสารเชื่อมไปมาภาษาไทย
จึงเชิญชวน.. มวลหมู่รู้สำนึก
น้อมรำลึกนึกรักษ์ประจักษ์ไว้
ความหลายหลากมากค่าภาษาไทย
ต้องเข้าใจใช้ให้งาม..ตามครรลอง
เราจักต้อง ดำรงไว้ไปชั่วกาล !
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
รู้กันหรือไม่ว่าภาษาไทยที่เราใช้กันอยู่ในทุกวันนี้
ก็มีวันที่ระลึกถึงภาษาไทยของเราด้วยเหมือนกัน
โดยในวันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี ประเทศไทยได้
กำหนดให้เป็น "วันภาษาไทยแห่งชาติ"
28 กรกฎาคม 2554 11:34 น.
ศรีสมภพ
ร่ายบทกลอน..ย้อนอดีตชีวิตหนึ่ง
ผู้ที่ซึ่ง ถึงอาสัญไม่นานนัก
ยังตราตรึงถึงความดีที่ประจักษ์
ยังตระหนัก ชื่อ ยอดรัก สลักใจ
ยอด..เยี่ยงอย่าง ย่างสู่ยอดนักร้องเยี่ยม
ยอดคนเจียม แม้จะจนแต่ขวนขวาย
ยอดศิลปิน ถิ่นพิจิตรชีวิตนาไร่
ยอดขุนพล ลูกทุ่งไทยในวงการ
รัก..จะร้องลูกทุ่ง มุ่งมั่นหมาย
รักฝันใฝ่ จากไร่นาไปล่าฝัน
รักทำดี มีน้ำใจให้เจือจาน
รักในงาน รักครอบครัว คือตัวจริง !
สลัก จิต แฟนชิดชมนิยมมั่น
สลักไว้ ในห้วงฝันสุขสันต์ยิ่ง
สลักลึก ให้นึกยลยอดคนจริง
สลักใจ ไว้ทุกสิ่งยิ่งนานเนา
ใจ..โอบเอื้อ เกื้อกูลหนุนเพื่อนพ้อง
ใจคอยป้อง น้องพี่อย่ามีเศร้า
ใจแกร่งแท้ แม้สุดท้ายอภัยเขา
ใจของเรา ต้องผ่องใสไปนิรันดร์
เขียนบทกลอน..ย้อนสู่ชูเกียรติก้อง
เทิดนักร้องแห่งผองชน คนสร้างสรรค์
คงบทเพลงบรรเลงร่ายไปชั่วกาล
รำลึกผ่าน ผสานรัก ..สลักใจ !
๙ ส.ค.๕๔
รำลึก ๓ ปี ที่จำจาก ..ยอดรัก สลักใจ
28 กรกฎาคม 2554 11:24 น.
ศรีสมภพ
วังน้ำเขียว..เคี่ยวเค้นประเด็นสิทธิ์
จากป่าปิดเป็นป่าเปิด เชิดที่หลวง
เข้าแอบอำงำเงื่อน กลบเกลื่อนลวง
ร่วมคนหลวง จ้วงกฎหมายให้แก่กัน
คนรุกป่า ฆ่าต้นไม้ไล่เจ้าที่
ป่าพงพี ที่อุดมสมสถาน
ต้องล้มหายตายหมด บดเป็นลาน
เป็นหย่อมย่าน บ้านรีสอร์ทตลอดบาง
อิทธิพล คนบาตรใหญ่ใช้อำนาจ
เข้าต้อนกวาดจัดสรรกั้นเขตขวาง
เอาเงินล่อต่อสินบนจนเห็นทาง
ที่รกร้าง ถูกอ้างเอาเข้าครอบครอง
เร่งระดม ทั้งถมขุดดุจได้สิทธิ์
ประกอบกิจรีสอร์ทบ้าน ผลาญผยอง
ฉวยโอกาส ประกาศค่าราคาจอง
หลากทัวร์มองท่องเที่ยวตรึม..ป่าซึมเซา !
วังน้ำเขียว..เคี่ยวเข็ญ ประเด็นหมาย
ผู้ทำลาย ผู้รักษา ผืนป่าเขา
ถูกเร่งรื้อ ยากยื้อยุดสุดบรรเทา
รุกบ้านเขา ถูกเอาคืน..สะอื้นทรวง !
ฉ้อราษฎร์ บังหลวง น่าห่วงจริงๆ
22 กรกฎาคม 2554 12:02 น.
ศรีสมภพ
ทุกเส้นทาง..ระหว่างไปใช่ง่ายนัก
มีอุปสรรคขวากหนามทุกยามย่าง
หากมัวเพลินเดินไปไม่ระวัง
หนามคมฝังนั่งโอดครวญ.. มิด่วนเลย!
สติ..อยู่กับตัวรู้ทั่วถ้วน
อะไรควรมิควรล้วนเปิดเผย
อาจจำเป็นเห็นต่างอย่างที่เคย
อาจวางเฉยในบางครั้ง..รู้ทางทำ !
สตรี.. มีสติริรอบคอบ
คนชื่นชอบเชิดชูหมู่ชนค้ำ
ทางเตียนโล่งโปร่งใสไร้หนามตำ
ความชอบธรรม ถากถาง ทางสตรี
ก้าวย่าง อย่างนุ่มนวลอย่าด่วนเร่ง
ใช้ความเก่งบรรเลงกลบสยบยี้
นุ่มแต่เหนียว เคี่ยวและเข็นเช่นสตรี
เหนือความยี้ ยังมีนาง..นำทางไป !
ใกล้หรือไกล ..ยังมั่นใจวิสัยสตรี
หน้าส่วนตัว
2035
