13 สิงหาคม 2554 07:53 น.
ศรีสมภพ
สง่า..มาดมั่น เห็นกันแล้ว
ฉายแววแน่วนิ่ง เป็นหญิงมั่น
ท่วงท่าทุกที่ พิถีพิถัน
งานนี้งานนั้น เธอมั่นใจ
ก่อนนั้นก่อนนี้ มินานเนิ่น
ยังเดินเขินทื่อ ยกมือไหว้
พูดนิ่มยิ้มมาก ไม่อยากใส่ใจ
ใส่ไคล้ในเธอ เผลอบางครั้ง
วันนั้น.. วันนี้ที่มาถึง
ตลึงหนึ่งนรี มีตราตั้ง
ทางตันปัญหา คาราคาซัง
เบื้องหลังเบื้องหน้า น่าคะนึง
ผู้นำคร่ำหวอด ตลอดผ่าน
เนานานชาญชาย ได้เป็นหนึ่ง
กล้าแกร่งแข็งกร้าว ถมึงทึง
ดื้อดึงขึ้งเค้น เอาเป็นเอาตาย
เปลี่ยนท่า..ผ่าวิถีสตรีบ้าง
เปลี่ยนทางเปลี่ยนภาพ เคยฉาบฉาย
นำทัพจับศึก คึกแบบชาย
อ่อนนอกแข็งใน..สไตล์สตรี
มือใหม่หัดขับ พร้อมปรับแต่ง
อย่าแกล้งแย้งตะบันกันเลยนี่
ต้องรอให้ล้อเคลื่อน ค่อยเตือนที
สตรีมีเพาเวอร์.. ไม่เบลอทาง !
บนรถ..สะกดใจไว้ให้มั่น
อย่าปั่นอย่าป่วน หวนคิดบ้าง
หากขับกลับกลอก ออกนอกทาง
เข้าขวาง ยั้งเธอไว้..ให้วางมือ !
10 สิงหาคม 2554 12:22 น.
ศรีสมภพ
เสียงฝนพรำ..ย้ำความหลังครั้งเนาเนิ่น
ดูผิวเผินเหมือนเพิ่งผ่านเมื่อวานนี้
มีบทเล่า สองแม่ลูกผูกพันมี
เห็นวิถี ที่มองข้าม..ซึ่งความรัก
เสียงโอ้กอ้าก! ..ปากสั่นปั่นป่วนใส้
กินไม่ได้ คลื่นเหียนอาเจียนหนัก
อยากกินเปรี้ยวเฉียวฉุนวุ่นใจนัก
สายเลือดรัก..จักกำเนิดก่อเกิดกาย
ต่อแต่นี้ มีเจ้า..เราแม่ลูก
เก้าเดือนนั้น จะพันผูกปลูกเจ้าใหญ่
อุ้มท้องเจ้า เบาจนหนักจักนำไป
ทั้งใกล้ไกลใช้สองขา..แม้ล้าลง
เฝ้าระวัง..ฟังครรภ์ทุกวันค่ำ
ข้าวทุกคำ..น้ำทุกหยดบดเป็นผง
รสเผ็ดร้อน ก่อนชอบนัก แม่จักปลง
ไม่กลืนลงกลัวเจ้าร้อน นอนดิ้นรน
แม่ร้องหวีด กรีดก้องในห้องหมอ
กุลีกุจอ บอกให้เบ่งเร่งเจ้าพ้น
ปวดสุดท้อ หมอร้องเร่งเบ่งหลายหน
เจ็บเหลือล้น จนเจ้าคลอดอย่างปลอดภัย
ยุงจะไต่ ไรจะตอมไม่ยอมพลั้ง
ต้องตื่นก่อนนอนทีหลังระวังไว้
แม้ผ่ายผอมก็ยอมทนจนเติบใหญ่
วาดหวังไว้ให้ทุกอย่าง ตั้งใจหนุน
แม่อยากเห็น เจ้าได้เป็นเช่นแม่คิด
มีชีวิต มีการงานอันอบอุ่น
เอาตัวรอด ปลอดภัยได้เจือจุน
มีเงินทุนหนุนเนื่องทุกเรื่องไป
เสียงฝนพรำ.. เหมือนร่ำไห้ ใจสะท้อน
หญิงชรา..ท่าถ่ายถอนนอนร่างหงาย
รอมืออุ่น..ปิดเปลือกตาคราสุดท้าย
แต่ก็ไร้ ไม่มีเงา ..คนเฝ้ารอ !
นี่หละหนอ ! หนึ่งผู้ให้ ..ที่ไม่เอา
7 สิงหาคม 2554 18:29 น.
ศรีสมภพ
เจ้าเด็กน้อย " ลิตเติลบอย " ถูกปล่อยปลด
ราพณาสูร มอดม้วยหมดปรากฏเห็น
สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ซัดกระเซ็น
ถูกเจ้าเข่น โดนเจ้าข่มถล่มทลาย
๖ สิงหา ฮิโรชิมา ในครานั้น
ดูเหมือนฝัน แต่มันจริงทุกสิ่งร้าย
ซากเมืองพัง ฝังซากคนป่นวอดวาย
มหันตภัย ปรมาณู ผู้ก่อการ !
ปล่อยแฟตแมน ชายอ้วน มาป่วนอีก
ถล่มซีก นางาซากิ บิแตกสนั่น
ทั้งสองลูกถูกปล่อยห่างว่างสามวัน
ศึกจบเห่ อเมริกัน.. ฟันซามูไร
สี่แสนชีพ..ถูกถีบส่งลงนรก
เซ่นความงก อำนาจความบาตรใหญ่
สงครามโลกครั้งที่สอง ต้องจำไว้
โลกเสียหายอย่างใหญ่หลวงเกินทวงคืน
๖๖ ปี.. ที่น่าเศร้า เหล่ามวลมนุษย์
ปรมาณู จำต้องหยุดอย่าฉุดฟื้น
อุทาหรณ์ สอนไว้ให้ต้องตื่น
หยุดหยิบยื่นความตาย..ใช้นิวเคลียร์ !
๖ และ๙ ส.ค. ๕๔ รำลึก ๖๖ ปี มหันตภัยนิวเคลียร์
เมืองฮิโรชิมา และนางาซากิ ประเทศญี่ปุ่น
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
การโจมตีจักรวรรดิญี่ปุ่น ของสหรัฐอเมริกา เมื่อปลายสงคราม
โลกครั้งที่สอง ได้ทิ้ง "ระเบิดปรมาณู" หรือที่เรียกในปัจจุบันว่า
ระเบิดนิวเคลียร์ที่มีชื่อเล่นเรียกว่า "เด็กน้อย หรือ "ลิตเติลบอย"
ใส่เมืองฮิโรชิมาในวันจันทร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2488 ตามด้วย
"ชายอ้วน" หรือ "แฟตแมน" ลูกที่สองใส่เมืองนะงะซะกิโดยให้
จุดระเบิดที่ระดับสูงเหนือเมืองเล็กน้อย นับเป็นระเบิดนิวเคลียร์
เพียง 2 ลูกเท่านั้นที่นำมาใช้ในประวัติศาสตร์การทำสงคราม
มีผู้เสียชีวิตจากทั้งสองเมืองของญี่ปุ่น ที่ถูกจารึกไว้ประมาณ
243,692 คน และในเดือนสิงหาคมของปีเดียวกัน มีผู้เสียชีวิต
ที่ถูกจารึกไว้เพิ่มขึ้นมากกว่า 400,000 คน โดยแบ่งออกเป็น
เมืองฮิโรชิมา 258,310 คน และเมืองนางาซากิ 145,984 คน
7 สิงหาคม 2554 03:40 น.
ศรีสมภพ
บอกลาที..ชีวิตเก่าเศร้ายากนัก
เมื่อยิ่งลักษณ์เป็นนายกเงินตกถัง
เกวียนหมื่นห้านาข้าวดีมีกะตังค์
เงินสะพัดงานสะพรั่ง สมดั่งใจ
จบป.ตรี อีกหมื่นห้าช่างน่าปลื้ม
แถมเงินยืม มีเงินกู้ผู้ยากไร้
ทุนตำบล ล้นอีกล้านบานตะไท
ความจนหาย ในสี่ปี มีสัญญา
ปราบยาบ้า ฆ่ายาอี บี้ยาไอซ์
ให้หดหาย ในหนึ่งปีเข้าทีหนา
ปรับโครงสร้าง พักวางหนี้ที่มีมา
เว้นวีซ่าอ้าแขนแลก แขกเข้าทัวร์
รถและบ้านคันแรก แบกเบาหนี้
คืนภาษี เล่นเน็ตฟรีมีถ้วนทั่ว
คอมพิวเตอร์เทปเล็ต เด็กเซ็ทชัวร์
การ์ดติดตัวเกษตรกร ผ่อนสบาย
๓๐ บาท รักษาโรค โชครากหญ้า
รถไฟฟ้า ๒๐ เห็นทุกเส้นสาย
ปลูกคอนโด โผล่สลอนผ่อนสบาย
ได้ง่ายๆ ให้เห็นๆ เป็นเรื่องจริง
สร้างเขื่อนกั้น ดันทะเลไม่เทท่วม
ดึงเงินร่วม ดึงเงินนอกหนี้จึงนิ่ง
ดึงน้ำเขื่อนจากเพื่อนบ้านปันพึ่งพิง
ทุกสรรพสิ่งยิ่งลักษณ์คิด..ยิ่งลักษณ์ทำ
ต่อนี้ไป คงได้สุขทุกถ้วนหน้า
นางพญาขี่ม้าขาวพราวเลิศล้ำ
อิทธิฤทธิ์ปลิดความจนพ้นระกำ
นางช่างงามทั้งกายใจใคร่ศรัทธา
แม้เทพเทือก ยังจับมือไม่ถือศักดิ์
เปิดรอยยิ้มยิ่งลักษณ์ พยักหน้า
ความปรองดองสองฝักฝ่ายให้เวลา
อีกไม่ช้าสมานฉันท์ สวรรค์มีจริง
โบกมือลา..ดราม่าเก่าที่เร่าร้อน
นางเอกละคร ตัวใหม่ หน้าใสปิ๊ง
ถูกโฉลกโชคดีล้ำ ตัวนำหญิง
เท็จหรือจริง นิ่งชมฟัง..หลังโหมโรง !
ตันหรือโล่ง คงเห็นได้อีกไม่นาน..
5 สิงหาคม 2554 12:51 น.
ศรีสมภพ
น้องเปา.. เปาวลี ทีได้เห็น
แสดงเป็นพุ่มพ่วงผู้ล่วงลับ
หน้าละม้าย คล้ายเสียงร้องต้องตาจับ
พุ่มพวงดับ เปากลับเกิด ประเสริฐศรี
กลอนพุ่มพวง ดวงจันทร์แต่งวันก่อน
ขอนำย้อนมาร่อนร่ายในที่นี้
เห็นน้องเปา เงาพุ่มพวงช่วงนี้ดี
ชื่อก็ดัง หนังก็ดี มีแสดง
จันทร์เอ๋ย..จันทร์เจ้าขอข้าวขอแกง
ได้โปรดแบ่งแกงข้าวเหล่าคนยาก
ช่างอับจนข้นแค้นแสนลำบาก
จึงออกปากฝากวอนเป็นกลอนกานท์
จากสุพรรณ.. ฝันฟ้อนร่อนเร่ใฝ่
หอบหัวใจจากไร่นามาล่าฝัน
สักวันหนึ่งจะไปถึงซึ่งดวงจันทร์
ต่อเติมฝันบานเต็มดวงห้วงคืนเพ็ญ
สุริยนสนธยา นกกาสู่
ทิ้งผึ้งน้อย.. คอยต่อสู้อยู่ยากเข็ญ
สู่เมืองกรุงมุ่งหมายได้ร้องเต้น
สู่ดาวเด่นเป็นวิถีที่ตระการ
เสียงร้องก้องฟ้า..ราชินีลูกทุ่ง
ที่มั่นมุ่งหมายปองร้องขับขาน
กล่อมแฟนเพลงเก่งกล้ามาช้านาน
เดือนปีผ่านนานเนายิ่งเร้าใจ
"แก้วรอพี่" ที่ทิ้งไป "หม้ายขันหมาก"
แซ่บสูดปาก "ส้มตำ" ทำกันใหญ่
" ดาวเรืองดาวโรย" โหยอ่อนเพลงสอนใจ
"สาวนาสั่งแฟน" เว้าวอนชาย กลับไร่นา
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ! ถึงคราวพราก
จำต้องจาก จันทร์ไปไม่เห็นหน้า
ฝากบทเพลงบรรเลงอาลัย..ไม่กลับมา
ได้เวลา พุ่มพวงไป.. ไกลจากจันทร์ !
เห็นดวงจันทร์..ในคืนใหม่ให้หวนนึก
ยังรำลึก ถึงหนึ่งดวงที่ล่วงผ่าน
จันทร์ดวงเก่า เคยเศร้าใจในก่อนนั้น
มากลับกาล เป็นจันทร์เจ้า..เปาวลี !
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
น้องเปา หรือ เปาวลี พรพิมล
สาวจากเมืองสุพรรณบุรีที่หลงใหลการร้องเพลงมาตั้งแต่วัย 5 ขวบ
ขณะนี้เธอกำลังก้าวเข้ามาสู่วงการเพลงลูกทุ่ง และกำลังโด่งดังใน
การรับบทนางเอกภาพยนตร์เรื่องพุ่มพวง เป็นเรื่องราวของราชินีลูกทุ่ง
ที่เป็นดวงใจของคอเพลงลูกทุ่งและชาวไทยทุกคน ในขณะนี้
หน้าส่วนตัว
845
