4 กันยายน 2548 12:01 น.
ศราภัทรภรากร
นานมาแล้ว โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆเปล่าๆ ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจาก
น้ำแข็งก้อนใหญ่กับนาฬิกาทรายเรือนยักษ์ที่มีปลายเปิดสามารถปล่อยทรายออกได้อย่างเดียว
น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก
ร่วมทุกข์ร่วมสุข จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว
ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล
แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนม ใกล้ชิด
ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป
วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรง ถึงขั้นแตกหัก
นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า
นาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน ต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก
จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน
น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็นสองส่วนแล้ว ก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล
แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่ น้ำแข็ง จึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย
ดวงจันทร์โคจรผ่านมา น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้าง
ดวงจันทร์บอกว่า นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยก
จึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแตกของโลก เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน
โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีก ทันทีที่รู้ น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย........
สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว
เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย "ฉันรักเธอ"
ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที น้ำแข็งจึงเริ่มละลาย
ในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยน
คอยโอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธิ์ อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้
4 กันยายน 2548 11:29 น.
ศราภัทรภรากร
คุณเชื่อในพรหมลิขิตมั้ย ?
ถ้าไม่.. แล้วอะไรล่ะ
ที่ทำให้เรามาพบกับคนหลายคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
ถ้าไม่.. แล้วอะไรล่ะที่ทำให้เราถูกชะตาจนเรียกคนๆนั้นว่า เพื่อน
.......เพื่อน..... คนๆนึงที่ครั้งนึงก็เป็นได้แค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง
เวลา ผ่าน เวลา คนแปลกหน้าคนนั้นก็กลับกลายมาเป็นคนที่เรา ไว้ใจ
.......เพื่อน........................ คนที่พร้อมอยู่กับเราเสมอๆ ไม่ว่า สุข ทุกข์
เหงา เศร้า
................................................"เพื่อน"...................
คนที่พร้อมแชร์ความรู้สึกต่างๆโดยไม่เคยเอ่ยปากว่า
ถ้าทำอย่างนั้นแล้วฉันจะได้อะไร
.......เพื่อน..... คนที่ไม่เคยสนใจว่าเราจะหน้าตาดี มีสกุล ร่ำรวย
ยากจน สูง ต่ำ ดำ ขาว หรือไม่
.......เพื่อน..... คนที่ไม่เคยเสแสร้ง แกล้งทำ
........แต่...... เพื่อนตาย หายากเหลือเกิน
เรามองด้วยตาเปล่าไม่ได้ ว่า คนๆนี้เป็นเพื่อนตายของเราหรือไม่
เรามองด้วยตาเปล่าไม่ได้ว่าคนๆนี้
เป็นคนที่พร้อมจะเคียงข้างเราเสมอไปมั้ย
เรามองด้วยตาเปล่าไม่ได้ว่า...คนๆนี้จริงใจกับเราแค่ไหน
ทั้งหมดนี้ เราใช้ ตา มองไม่เห็น
........แต่...... ทั้งหมดนี้เราใช้ ใจ มองเห็นได้
เมื่อบทความ ล่วงเลยมาถึงตอนนี้ คุณล่ะ ?
ใช้ตามองเพื่อน หรือใช้ใจมองเพื่อน เราบอกไม่ได้ว่าคนๆไหนดี ไม่ดี
จนกว่า... เราจะมีโอกาส รู้จัก กับคนๆนั้น แล้วใช้ใจของเราสัมผัส
การคบใครสักคน คบเพียงกายก็ไร้ประโยชน์ แต่ การคบใครสักคน
จำเป็นต้องคบกันด้วย ใจ
วันนี้.... คุณ ใช้อะไร คบเพื่อนของคุณ
อย่าบอกนะะ ว่าคุณก็เป็นคนที่คบเพื่อนแค่ ตา......
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น
คุณก็คงเป็นคนที่ไม่น่าคบคนหนึ่ง
.....สำหรับคนที่ได้รับเมลฉบับนี้
คุณ..โชคดีจัง ที่มีเพื่อนรักคุณ และ คบคุณด้วยใจ
อย่าลืม..... ส่งเมลฉบับนี้ ให้กับเพื่อนที่คุณ รัก ด้วย ใจ
ที่สำคัญ ส่งมันกลับไปให้เพื่อนคนที่ส่งมาให้คุณ...... เพื่อบอกกับเค้าว่า
คุณดีใจที่มีเพื่อนอย่างเค้าเช่นกัน
- - - - - - - - - - - - - -
3 กันยายน 2548 12:06 น.
ศราภัทรภรากร
เพียงฝัน ช่วยพิมพ์งานให้แม่หน่อยสิจ๊ะ งานด่วนด้วย แม่ของฉันนั้นได้เอ่ยปากขอความช่วยเหลือลูกสาว
ทำเองสิแม่ ด้วยน้ำเสียงห้วนๆของฉันที่กำลังทำเวปไซด์ของฉันเองเช่นกัน แต่ว่าเจตนาของฉันนั้นไม่ใช่ว่าไม่อยากทำ เพียงแค
่อยากให้แม่ของฉันนั้นได้ลงมือเองบ้าง แม่ของฉันเงียบไป แล้วไม่หวนมาขอฉันอีก ฉันนั่งคิดอยู่นาน หันหลังตะโกนถามแม่
แม่คะ เดี๋ยวพิมพ์ให้นะคะ ฉันตะโกนพร้อมไปหยิบงานที่แม่ของเธอได้วางไว้ที่โต๊ะ แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงแม่ของเธอแต่อย่างใด
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
...........
ฝัน แม่ว่าลูกอยู่หน้าคอมมากไปแล้วนะ ลูกไม่ออกไปหาเพื่อนบ้างหรอ ? แม่ถามฉันด้วยความห่วงใย
ไม่หรอกคะแม่ หนูก็อยู่ตรงนี้ดีแล้ว ฉันตอบคำถามแม่อย่างไม่สนใจ ชีวิตประจำวันของฉันส่วนใหญ่จะอยู่หน้าคอมตรงนี้ไม่ก็จะ
ออกไปหาท้ายบ้าง ฉันมีความสุขที่ได้อยู่หน้าคอมนี้ ถึงแม้ว่าฉันจะต้องห่างหายจากเพื่อนไปบ้าง
กริ๊งๆๆๆ กริ๊งงงงง เสียงโทรศัทพ์ ดังขี้น แต่ฉันก็ไม่ได้สะดุดใจอะไร ทั้งที่อยู่ไกลฉันไม่มากนัก
ฝันทำไมไม่รับโทรศัพท์นะลูก แม่กำลังยุ่งอยู่ แม่บอกฉันทั้งที่ตัวเองกำลังยุ่งกับการรีดผ้าอยู่
แต่ว่าฉันไม่ยอมรับโทรศัพท์อีกเลย ตั้งแต่วันนั้นมา วันที่ฉันได้รับโทรศัพท์จากตำรวจว่าพี่ชายของฉันได้เสียชีวิตเครื่องบินต
ก สิ่งเดียวที่พี่ชายฉันเหลือไว้นาฬิกา อันที่ฉันกำลังใส่อยู่ตอนนี้เอง จากนั้นฉันก็ผละจากเจ้าคอมพิวเตอร์แล้วนั่งคุยกับแม่
แม่คะ ถ้าวันหนึ่งหนูเป็นอะไรไป แม่จะดูแลหนูไหม ฉันถามด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย เพราะว่าฉันเองนั้นมีโรคประจำตัวอยู่ และ
บ่อยครั้งที่ฉันต้องเข้าออกโรงพยาบาลอยู่เป็นประจำ
ฝันทำไมถามอย่างนี้นะลูก
หนูก็ถามไปงั้นคะแม่ หนูกลัวว่าไม่มีใครดูแลหนูเท่านั้นเอง เหมือนมีอะไรบางอย่างมาจุกคอฉันไว้ มันเหมือนฉันจะพูดอะไรไม่อ
อก
เมื่อเช้านี้ท้ายเขาโทรมา เขาบอกว่าอยากเจอลูกสักหน่อย เขาไม่เจอลูกหลายวันแล้ว แม่บอกฉัน
หรอคะแม่ ขอบคุณคะ งั้นหนูขอตัวไปหาท้ายดีกว่านะคะ ไม่ได้เจอหลายวันแล้ว
จ๊าลูก อย่ากลับบ้านดึกมากนะ ฉันวิ่งออกจากตัวบ้านแล้วรีบรุดไปหยิบจักรยานที่จอดอยู่ข้างบ้านแล้วรีบปั่นไปหาสุดท้ายที่บ้
าน
.....................
ท้ายๆ อยู่บ้านไหม ฝันเองนะ ฉันตะโกน
สงสัยไปอยู่ที่น้ำตกอีกมั้งหนูฝัน เจ้านี่อยู่ไม่ติดบ้านหรอก หนูลองตามไปสิ แม่ของสุดท้ายเดินเข้ามาบอก
คะป้า หนูไปก่อนนะคะ ฉันลาไหว้แล้วปั่นจักรยานออกไป
สุดท้าย หรือที่ใครๆมักจะเรียกว่าท้าย เป็นเพื่อนชาย เพื่อนสนิทที่สุดที่ฉันเหลืออยู่และด้วยความรู้จักกันมาเยาว์วัย ถึงแม้ว
่าฉันและท้ายนั้นจะห่างกันสองปี และยังคงติดต่อกับฉันไปมาหาสู่อยู่เป็นนิตย์ สุดท้ายเป็นเด็กที่เรียบร้อย ไม่เกเร และเป็นนัก
กีฬาของโรงเรียน และมักจะแวะมาคุยล้อเล่นกับฉันเสมอเมื่อมีเวลาว่าง จนใครหลายฅนมักคิดเสมอว่าฉันและท้ายนั้นเป็นแฟนกัน สุดท้
ายมักจะถูกเพื่อนๆล้อเสมอ จะทำอะไรก็มักจะสุดท้ายสมชื่อเป็นนิตย์
ท้ายมาทำอะไรที่นี่ฅนเดียวหรอ หน้าตาซึมเศร้า โดนสาวหักอกมาหรอไง
เปล่าหรอกครับพี่ฝัน นี่คิดยังไงถึงออกมาหาท้ายได้ ทุกทีก็เห็นอยู่แต่ในบ้าน เล่นแต่อินเตอร์เน็ต ระวังนะจะตาบอดเข้าสักว
ัน
แล้วมีเรื่องอะไรหรอเปล่า หน้าตาเคร่งเครียด ฉันถามพลางโอบไหล่สุดท้าย
ก็นิดหน่อยนะ พอดีมีเรื่องให้คิดนิดหน่อย ... ขอโทษนะพี่ฝัน ถ้าพี่รู้ว่าพี่คบกับฅนที่เป็นลูกที่เกิดจากการข่มขืน พี่จะรั
บได้ไหม สุดท้ายถามฉันด้วยน้ำเสียงอิดเอื้อน
ถามทำไมท้าย ฅนจะดีหรือร้ายเราดูฅนไม่ได้คบที่กายภายนอก เขาดูกันที่จิตใจต่างหากเล่า พี่เองก็เลือกฅนไม่เลือกชนชั้นอยู่แล้
ว แกก็รู้นิน่า เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแกก็น่าจะรู้ ฉันตอบตามความคิดเห็นของตัวเอง แล้วหันหน้ามองปลาที่ว่ายอยู่ใน
น้ำ
ถ้าวันหนึ่งพี่รุ้ว่าแม่ของพี่ถูกข่มขืนจนมีพี่ขี้นมา พี่จะทำไง ฉันมองท้ายที่ถามฉันด้วยน้ำตาคลอ
พี่ก็พยายามชดเชยให้มาก ดูแลท่านให้ดีที่สุดเพื่อที่จะชดเชยกับความทุกข์ที่แม่ได้รับ แล้วแกถามพี่ทำไมหรอ จะไปเขียนเรื่องส
ั้นหรอไงยะ ?
ท้ายมักจะเขียนเรื่องสั้น ไม่ก็บทความ นิทาน คติสอนใจลงวารสารของโรงเรียนเสมอ ทุกครั้งท้ายมักจะร้องไห้เสมอ เมื่อได้ยินเสีย
งเพลงกล่อมลูก หรือว่าเห็นแม่ฅนอื่นจูงมือลูก ฉันเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนักหรอกเพียงแค่คิดว่าท้ายคงคิดแม่ที่ไม่เคยเอาใจใส่ดูแ
ลต้นเลย ถึงแม้ว่าแม่ของท้ายจะให้เงินใช้จ่ายไม่ขาดมือเสมอ เพราะญาติทางแม่ของท้ายรวย
ถ้าพี่ฝันรู้ว่าพ่อของพี่อ่า เป็นฅนฅนเดียวกับพ่อของแม่ของพี่ละ พี่จะทำไง สีหน้าของท้ายเปลี่ยนเป็นจริงจัง
เด็กบ้า !! จะมีพ่อที่ไหนข่มชืนลูกตัวเอง ถ้าเป็นพี่นะ ก็คงจะฆ่าตัวตายไปแล้วมั้ง ไม่อยู่ให้อายโลกหรอกยะ พี่ล้อเล่นน่าต้
น อย่าคิดมากเลย ฉันตอบสุดท้ายและหัวเราะ แต่เขากลับไม่หัวเราะเลย
พี่จะเสียใจไหม ฅนที่พี่เรียกพ่อมาตลอด ที่แท้จริงแล้ว เขาคือตาและพ่อพี่เอง ฅนที่พี่เรียกแม่มาตลอดเขาคือ ยายพี่เอง ฅนที่
พี่เรียกว่าพี่สาวกลับกลายเป็นแม่ของตัวเอง พี่จะทำไง ?? ท้ายร้องไห้ กลับความลับเหล่านี้ที่ถูกเก็บมาเป็นสิบกว่าปี
เพียงเท่านั้นแหละฉันนั่งร้องไห้กอดกับสุดท้าย ฉันคิดว่าชีวิตเธอนั้นแย่แล้วที่ขาดพ่อซึ่งเป็นเสาหลักของบ้าน และพี่ชายที่แสน
ดีของเธอ แต่ว่าชีวิตของท้ายยังแย่ยิ่งกว่า พ่อของท้าย ไม่ใช่สิ ตาต่างหาก เพราะว่าพ่อของท้ายมีหน้าตาหล่อ แม่ของท้ายต้องห
ึงหวงเป็นธรรมดา และสั่งห้ามไม่ให้มีบ้านเล็กบ้านน้อยอีก ดังนั้นพ่อของท้ายเลยจึงข่มขืนลูกสาวของตัวเอง เพื่อประชดเมียจนลูกส
าวท้อง เมื่อแม่ของท้ายรู้ว่าท้อง แม่ของท้ายพยายามทำแท้ง แต่ท้ายหัวแข็งที่เกิดมาได้ และแม่ของท้ายก็กลายเป็นบ้าตั้งแต่วัน
นั้นมาเมื่อรู้ว่าตัวเองท้อง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ผู้หญิงที่ถูกล่ามโซ่อยู่ในบ้านจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของตัวเอง เขาเรียก ตา
ยาย ว่า พ่อ แม่ เรียกแม่ของตัวเองว่า พี่สาว
ถ้าผมจะไปเกิดใหม่ผมขอเกิดเป็นลูกของพี่ได้ไหม
เพราะตลอดเวลาผ่านมาฉันเปรียบเสมือนพี่สาว แม่ ของสุดท้ายเสมอ
ปากเสีย พี่ยังไม่แต่งงานเลย พี่จะท้องได้ไงยะ ลองมาเป็นลูกพี่สิ พี่จะตีเช้าตีเย็นเลย
จริงนะพี่ฝัน ขอให้ท้ายเป็นลูกพี่ก็ได้ ลำบากแค่ไหนท้ายก็จะทน
เออน่า อย่าคิดมาก พี่คงได้เวลากลับแล้วนะ เดี้ยวแม่จะเป็นห่วงเปล่า แล้วนี่อย่ากลับบ้านดึกเสียละ เดี้ยวยังไงพรุ่งนี้แวะไ
ปหาพี่ที่บ้านด้วยแล้วกันนะ ฉันดูนาฬิกา พลางโอบไหล่สุดท้าย แล้วลุกขี้นเดินจากไป
ท้องฟ้ากำลังมืดมิด เสียงนกร้องยามหัวค่ำ อากาศเริ่มหนาว ฉันหันไปมองสุดท้ายอีกครั้งอย่างเศร้าใจ
...............
เสียงนกยามเช้าส่งเสียงจ้อกันจิ๊บๆๆ แสงพระอาทิตย์เรไรเล็ดลอดผ่านมาทางหน้าต่าง
นาฬิกาบอกเวลา เจ็ดโมงเช้า เพียงฝันกระวีกระวาดออกไปตลาด พอลงชั้นล่างเธอได้ยินเสียงแม่หรือยายของท้ายมาที่บ้าน
สวัสดีคะป้า มาแต่เช้าเลยนะคะ เดี้ยวฝันขอตัวไปตลาดก่อนนะคะ ฉันรีบเร่งออกไปก่อนที่ตลาดจะวายเสียก่อน
เดี้ยวก่อนฝัน มาหาแม่ก่อน เสียงแม่เรียกฉัน ด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
เมื่อวานนี้หนูคุยอะไรกับท้ายบ้าง ? ท้ายตายแล้ว เสียงแม่ของท้ายแผดร้อง
น้ำในตาของฉันไหลอาบแก้ม ไม่รู้ว่ามันมาจากไหนมากมายหนักหนา ฉันวิ่งไปกอดศพของ
ท้ายที่บ้าน ฉันร้องเพลงกล่อมกอดศพเขาทั้งน้ำตา
................
จะห่างหายจากงานเขียนไปหน่อยนะคะ เพราะว่าช่วงนี้โรงเรียนเปิดแล้ว
เห็นตารางสอนแล้วอ่อนใจเลย กับงานอีก
แล้วจะเขียนใหม่ถ้าหากว่า " มีเวลา "
3 กันยายน 2548 12:02 น.
ศราภัทรภรากร
โซ่รัก..โซ่หัวใจ 13
ผู้แต่ง : Muk
เฮนรี่จบการเล่าเรื่องลงในที่สุด พร้อมกับที่ใบหน้าหวานสวยซีดเผือดลงเมื่อได้รับรู้ว่ามีคนตายและบาดเจ็บมากถึงเพียงนั้น และ
ทั้งหมดนั่นก็มีสาเหตุมาจากเธอนั่นเอง...
เฮนรี่แลเห็นหน้าเพื่อนสาวซีดลงก็ให้เข้าใจผิด นึกว่ารีแกนกำลังกลัวจอมมารคนนั้นจึงรีบปลอบ
อย่ากังวลไปเลยรีแกน...เราจะต้องจับตัวจอมมารคนนั้นได้เร็วๆนี้แหละ ท่านจอมเทพมิคาเอลได้ส่งสาส์นระดมพลไปแล้ว อีกไม่นานจ
อมมารคนนั้นก็จะต้องสิ้นชื่อแน่นอน
คำพูดนั้นทำเอารีแกนถึงกับผวาเยือก เพียงแค่นึกว่าจะมีเทพอีกมากมายมาตามล่าตัวพี่ชายก็ให้นึกหวั่นใจเสียแล้ว แต่นั่นหาใช่ค
วามหวั่นใจเพราะกลัวจะเกิดอันตรายต่อพี่ชายไม่ แต่เป็นอันตรายที่พี่ชายจะลงมือกระทำต่อผู้บังอาจหาญมาลองฤทธิ์ด้วยต่างหากที่
ทำให้เธอนึกเป็นห่วง
แล้วอีกนานมั้ยกว่าเทพองค์อื่นจะมาถึง?
ราวๆ 2 3 สัปดาห์ล่ะมั้ง..แล้วเราก็คงจะได้เปิดศึกกับภพมารแล้ว
...ถ้าเช่นนั้นเธอก็มีเวลาอีกประมาณ 2 สัปดาห์ในการหลบหนีออกจากเมืองนี้...
รีแกนคิดอยู่ในใจ ด้วยรู้ดีว่าหากเธอหนีไปจากที่นี่เมื่อไหร่ พี่ก็จะต้องไล่ตามเธอไปและไม่มาอยู่สู้กับเทพทางนี้แน่ และนั
่นก็จะทำให้ไม่เกิดการนองเลือดอย่างที่เธอหวั่นขึ้น
เด็กสาวเริ่มร่างแผนการณ์หลบหนีขึ้นในใจอันเป็นจังหวะเดียวกับที่เฮนรี่เอ่ยถาม
ว่าแต่รีแกน..วันนั้นเธอรอดมาได้ยังไงน่ะ? มีใครช่วยเอาไว้อย่างนั้นหรือ?
อะ..อ๋อ..คือฉันตกลงไปในสระน้ำพอดีน่ะ ก็เลยรอดมาได้..
ค่อยยังชั่วหน่อย วันนั้นฉันก็นึกว่าเธอตายแล้วเสียอีก เด็กหนุ่มพูดอย่างโล่งใจ ดวงตาเหลือบมองใบหน้าที่ซีดเผือดนั้นอย่า
งกังวลเล็กน้อย เป็นอะไรรึเปล่า รีแกน? เธอหน้าซีดมากเลยนะ..
ไม่เป็นไรหรอก รีแกนฝืนยิ้ม แต่ฉันต้องรีบกลับแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันพักอยู่กับคนรู้จักน่ะ เขาไม่อยากให้ฉันออกมาทั้งที่ร่
างกายยังไม่หายดีเท่าไหร่ คงต้องรีบกลับแล้วล่ะ
งั้นหรือ?
เฮนรี่เอ่ยอย่างให้นึกสงสัย คำว่า เขา นั้นโดนใจเด็กหนุ่มมากกว่าที่คาดไว้ เมื่อเป็นเขาก็แสดงว่าต้องเป็นผู้ชาย และเมื่อเ
ป็นผู้ชายก็เป็นไปได้ว่าจะเป็นคู่แข่งความรักของเขาที่อาจจะแย่งตัวรีแกน เด็กสาวคนสวยซึ่งเขาเริ่มจะหลงรักคนนี้ไป ดังนั้นเอ
งเด็กหนุ่มจึงรีบบอก
หน้าเธอซีดมากนะ..เอางี้ดีกว่าเดี๋ยวฉันขับรถไปส่งให้ วางใจแท็กซี่คันนี้ได้เลย รับรองว่าบริการเยี่ยม ส่งถึงที่แน่
รีแกตั้งท่าจะปฏิเสธเพราะไม่อยากให้เฮนรี่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน แต่เด็กหนุ่มก็ทั้งบังคับทั้งยืนกรานจนในที่สุดก็ต้อนเธอไปยัง
รถสปอร์ตแบบสองที่นั่งคันสวยได้
นี่มันรถริชาร์ดนี่นา? นายไปเอารถริชาร์ดมาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?
รีแกนถามอย่างสงสัยใจยิ่ง ในขณะที่เด็กหนุ่มจัดการสตาร์ทรถแล่นออกไปในถนนอันคลาคล่ำไปด้วยรถติด
ก็ตั้งแต่ที่หมอนั่นหายไปไงล่ะ..ริชาร์ดน่ะขอตัวกลับบ้านตั้งแต่วันที่เธอหายไปแล้วล่ะ จนตอนนี้ยังไม่กลับเลย แต่มันฝากกุ
ญแจรถไว้ที่ฉัน..ฉันก็เลยเอามาใช้อยู่เนี่ย
งั้นหรอกรึ..
รีแกนพยักหน้าเป็นเชิงยอมรับคำอธิบาย ในใจให้นึกผิดหวังและโล่งอกไปพร้อมกัน...ผิดหวังที่ริชาร์ดไม่อยู่และไม่มีใครที่เธอไว้
ใจมากพอจะปรับทุกข์ได้ ดีใจที่ริชาร์ดไม่อยู่เพราะเพื่อนคนสำคัญของเธอจะได้ไม่ต้องมาเผชิญหน้ากับพี่ชายของเธอผู้ซึ่งดูเหมื
อนจะตั้งหน้าตั้งตาทำทุกวิถีทางให้เธอกลายเป็นมารให้จงได้ ทว่าแม้จะรู้สึกโล่งอกอยู่บ้างแต่ในเสี้ยวหนึ่งของความคิด รีแกนก
็ให้อดสงสัยไม่ได้ว่าริชาร์ดกลับไปบ้านเพื่ออะไรกันแน่? และสาเหตุที่กลับไปนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอบ้างรึเปล่า?
********
...20 นาทีถัดมา รถสปอร์ตคันสวยหรูก็จอดลงอย่างนุ่มนวลตรงหน้ารั้วสีขาวที่มีอาณาเขตกว้างขวางล้อมรอบคฤหาสน์หลังงามสไตล์วิค
ตอเรียนไว้ เฮนรี่รีบลงมาเปิดประตูรถให้เด็กสาวตามมารยาทสุภาพบุรษที่ดี แม้จะทำให้ภาพตรงหน้าดูตลกอยู่บ้างเมื่อมองดูเหมือ
นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังประคองเด็กหนุ่มอีกคนลงมาจากรถไม่มีผิด
ส่งฉันแค่นี้แหละ เฮนรี่
เด็กสาวกลั้นใจบอก พยายามเร่งให้เฮนรี่รีบกลับไปซะก่อนจะแจ็คพอตแตกได้เจอพี่ชายเธอเข้า
ก็ได้ รีแกน..รักษาตัวให้ดีนะ จำไว้ว่าถ้ามีเรื่องอะไรต้องการความช่วยเหลือล่ะก็..มาหาฉันได้เสมอ
ตกลงๆ นายรีบๆไปเถอะ
รีแกนส่งเสียงเร่ง ให้เด็กหนุ่มแย้มรอยยิ้มกว้างก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มซ้ายเด็กสาวอย่างรวดเร็วจนรีแกนได้แต่ตะลึงลาน ไม่ทันป
ัดป้องแต่อย่างใด
แล้วค่อยเจอกันใหม่นะจ๊ะ ที่รัก
เฮนรี่ว่าก่อนจะรีบขึ้นรถ ขับหายไปอย่างรวดเร็วด้วยกลัวว่าเพื่อนสาวจะหายจากอาการตกตะลึงแล้วเปลี่ยนมาเป็นฆ่าเขาแทนในทันทีท
ี่รู้สึกตัว..ทว่าแม้รีแกนจะไม่สามารถตามฆ่าเฮนรี่ได้ทัน แต่เสียงตะโกนก่นด่าโคตรเหง้าศักราชของเธอก็ยังดังและแสบพอที่จะทำใ
ห้ชายหนุ่มถึงกับหัวหดได้
เมื่อเห็นว่ารถสปอร์ตคันสวยได้พาเจ้าเพื่อนตัวแสบหนีห่างไปจนลับตาแล้ว เด็กสาวจึงระงับเสียงด่าลงก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในคฤหา
สน์ด้วยความหงุดหงิดที่ยังคงไม่จางหายไปแม้แต่น้อย!!
..ที่ห่างออกไปไม่มากนัก บนหน้าต่างชั้นสามของคฤหาสน์ซึ่งหันหน้าเข้าหาประตูรั้ว ยังมีสายตาสองคู่จับจ้องมองมายังเหตุการณ
์ที่เกิดขึ้นด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป
ดวงตาคู่สีน้ำตาลของชารีฟเต็มไปด้วยความขบขันและนึกเอ็นดูในตัวเด็กสาวผู้เพิ่งจะได้รับรู้ว่าความสวยของตนสามารถทำให้บุรุษลุ่
มหลงได้เพียงไหน ตรงข้ามกับดวงตาอีกคู่ที่เหมือนจะมีเปลวไฟแลบออกมาจากดวงตาสีฟ้าคู่นั้น แก้วเหล้าในมือถูกกำแน่นจนเห็นรอย
ร้าวที่เกิดขึ้นในชั่วเวลาที่เด็กหนุ่มที่เขาไม่รู้จักก้มลงหอมแก้มรีแกน
ฉันจะฆ่ามัน..!!
ซีลิคเอ่ยเสียงเย็นพร้อมๆกับที่ทำท่าจะกระโดดลงไปจากหน้าต่างชั้นสาม ให้ชารีฟต้องรีบคว้าตัวเอาไว้ก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้ทำ
อะไรลงไป
ใจเย็นน่า ซีลิค...นี่นายโมโหเรื่องอะไรกันเนี่ย?
โมโหเรื่องอะไร? ซีลิคย้อนเสียงสูง มันก็ต้องเป็นเรื่องที่ยัยเด็กบ้านั่นยอมให้ผู้ชายหอมแก้มง่ายๆแบบนั้นอยู่แล้ว เป็
นเด็กเป็นเล็กริอ่านจะมีแฟน หยั่งงี้มันต้องว่ากันให้รู้เรื่อง!!
คำพูดนั้นทำเอาชารีฟถึงกับส่ายหน้าให้นึกปวดหัวต่อความคิดบ้าๆบอๆของผู้เป็นเพื่อนยิ่งนัก
นายจะบ้าเหรอ ซีลิค! น้องนายน่ะอายุจะยี่สิบอยู่แล้วนะ กะแค่มีแฟนสักคนนี่เป็นเรื่องธรรมดาเลย แล้วอีกอย่างเด็กหนุ่มคนน
ั้นก็แค่หอมแก้มน้องนาย ไม่ได้จูบหรือลวนลามอะไรสักหน่อย นายถึงจะได้ลงไปฆ่าหมอนั่นแบบนั้นน่ะ
แต่ว่า..
ซีลิคทำท่าจะค้าน แต่ก็ถูกชารีฟยกมือขึ้นห้ามเสียก่อน
นายอย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ทันความคิดนาย เมื่อเช้าฉันแอบได้ยินนายสั่งให้บริวารไปหารายชื่อของหนุ่มๆในภพมารที่มีอายุใกล้เคี
ยงกับรีแกนมา และในเมื่อนายไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนรสนิยมจากการชอบผู้หญิงไปเป็นชอบผู้ชาย ก็ต้องแสดงว่านายกะจะหาแฟนให้รี
แกนแน่ เธอจะได้เลิกความคิดโง่ๆเรื่องหลงรักนายซะที หรือนายจะว่าไม่จริง? ท้ายประโยคมีการหันมาถามเพื่อนหนุ่มผู้ได้แต่ยื
นฮึดฮัดพูดไม่ออกเมื่อถูกแทงใจดำเช่นนั้น ในเมื่อรีแกนมีทีท่าว่าจะมีบอยเฟรนด์แบบนี้ นายก็น่าจะดีใจ ไม่ใช่โกรธนะ...หรือถ
้านายจะหึงมันก็เป็นอีกเรื่อง..
คำพูดจบลงด้วยเสียงเพล้ง!ของแก้วที่แตกคามือของจอมมารหนุ่ม ซีลิคตวาดเสียงกร้าวใส่ผู้เป็นเพื่อน
ฉันไม่ได้หึง!! ฉันแค่โกรธเท่านั้น! มีปัญหาอะไรมั้ย!!
ก็ใครจะไปว่าอะไรเล่า...ขอแค่นายมั่นใจตามที่พูดออกมาก็แล้วกัน
ชารีฟลอยหน้าลอยตาตอบ ให้ซีลิคได้แต่กำมือแน่นนึกอยากจะทำการฆาตกรรมผู้เป็นเพื่อนยิ่งนัก แต่ถ้าทำไปก็จะยิ่งกลายเป็นการบอก
ว่าเขาปากไม่ตรงกับใจมากขึ้น ดังนั้นเองชายหนุ่มจึงได้แต่สะบัดหน้าไปอีกทาง ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันบอก
ยังไงก็ตามรีแกนก็ทำตัวแย่มากที่ปล่อยให้ผู้ชายมาลวนลามแบบนั้น เด็กนั่นไม่รู้เอาบ้างเลยรึไงว่าหน้าตาของเธอน่ะมันทำให้ผู้
ชายไขว้เขวได้แค่ไหน ไม่ระวังตัวเอาซะเลยแบบนี้แล้วจะให้ฉันวางใจได้ยังไงล่ะ..!
ไอ้ที่นายพูดมามันก็จริงอยู่.. ชารีฟยอมรับอย่างเสียไม่ได้ แต่ถ้านายไม่มัวแต่โมโหมากเกินไปก็น่าจะได้ยินเสียงตะโกนด่าข
องรีแกนนะ เห็นได้ชัดเลยว่าน้องสาวนายไม่ได้เต็มใจไปกับการถูกหอมแก้มเอาซะเลย
ตรงประเด็นแค่ครึ่งเดียว! ซีลิคเอ่ยเสียงห้วน ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่ารีแกนไม่รู้จักดูแลตัวเองให้ดีพอจะดำรงชีวิตเพียงลำพ
ังอยู่ในโลกนี้ได้ต่างหาก..ยิ่งเห็นแบบนี้ฉันก็ยิ่งอยากพาเด็กนั่นกลับบ้านมากขึ้น
กลับไปทำไมกัน? ถึงจะเอากลับไปซ่อนไว้ในปราสาทสวยหรูแค่ไหน ถ้าเจ้าหญิงตัวน้อยไม่เต็มใจ ไงๆก็ต้องหาทางหนีออกมาอีกอยู่ดี
..ฉันว่านายคิดหาทางอื่นจะดีกว่านะ..
ชารีฟส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วยกับความคิดแบบหัวโบราณของผู้เป็นเพื่อน ทว่ายังไม่ทันจะได้เสนออะไรต่อ ร่างของซีลิคก็หายไปจา
กตรงหน้าเสียแล้ว...!!
*********
คุณหนูเจ้าคะ วางชุดใหม่ให้ตรงโต๊ะหน้าห้องน้ำแล้วนะเจ้าคะ ต้องการอะไรเพิ่มอีกรึเปล่าเจ้าคะ?
เสียงถามอย่างนบนอบมาจากมารสตรีในเครื่องแบบสาวใช้ ให้รีแกนซึ่งกำลังนอนลอยคออยู่ในสระขนาดย่อมภายในห้องน้ำสวยหรูร้องตอบ
ไม่ต้องแล้ว ออกไปเถอะจ้ะ
เจ้าค่ะ คุณหนู
สิ้นเสียงตอบรับสาวใช้ก็เคลื่อนกายออกไปอย่างเงียบกริบ ปล่อยให้สาวน้อยผู้มีศักดิ์เป็นน้องสาวของเจ้านายได้อยู่เพียงลำพังตา
มต้องการ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เด็กสาวก็จัดแจงใส่ชุดที่วางเตรียมไว้ให้ และขณะที่กำลังจะเช็ดผมนั่นเอง เสียงทุ้มๆก็ดังขึ้น
กลับมาแล้วหรือ รีแกน?
เด็กสาวหันขวับไปตามเสียง แลเห็นร่างสูงที่คุ้นตายืนเอนๆพิงกรอบประตูอยู่ วันนี้พี่ชายของเธอก็ยังคงอยู่ในชุดขาวสีโปรดที่
ดูขัดกันนักกับความเป็นมาร แต่กลับเข้ากันเป็นอย่างยิ่งกับเรือนผมสีทองและดวงตาสีฟ้าที่ทอประกายชวนให้ลุ่มหลงนั้น
เอ้อ..มีอะไรหรือคะพี่?
รีแกนถามเสียงสั่น ให้นึกประหวั่นใจกับการมาเยือนอย่างไม่คาดฝันของผู้เป็นพี่ชายยิ่งนัก ร่างแบบบางเซถอยไปด้านหลังพร้อมกั
บที่ร่างสูงก้าวเข้ามาจนใกล้
ท่าทางน้องดูไม่ค่อยสบายนะ..อาการเจ็บกำเริบบ้างรึเปล่า?
ว่าพลางก็เชยคางมนขึ้นดูให้เด็กสาวถึงกับหน้าแดงก่ำ พยายามหันหน้าหนีออกจากมือแข็งแกร่งนั้น
ฉันสบายดีค่ะพี่ ว่าแต่พี่มีธุระอะไรกับฉันหรือคะ?
ถ้าไม่มีแล้วมาหาไม่ได้รึไง? ชายหนุ่มย้อนถามเหมือนจะรวน พร้อมกับออกแรงกดไหล่บางให้นั่งลงบนเตียง เอ้า..นั่งซะ พี่จ
ะเช็ดผมให้ ปล่อยไปอย่างนี้เดี๋ยวได้เป็นหวัดกันพอดี
ว่าพลางจอมมารหนุ่มก็จัดแจงหยิบผ้าขนหนูผืนนุ่มมาเช็ดผมให้น้องสาวด้วยกิริยานุ่มนวล ที่หากมารตนอื่นมาเห็นเข้าล่ะก็..คงได้แ
ต่ปากอ้าตาค้างพูดไม่ออกไปตามๆกันกับภาพลักษณ์ของจอมมารหนุ่มสุดเหี้ยมผู้นี้เป็นแน่!!
นิ่งกันไปครู่หนึ่งโดยที่รีแกนได้แต่นั่งตัวแข็งไม่รู้จะทำตัวเช่นไรดี ตอนนั้นเองผ้าขนหนูก็ค่อยๆเลื่อนจากศีรษะลงมาบริเวณแก
้มซ้ายของเธอก่อนจะถูอย่างแรงจนเด็กสาวหลุดปากประท้วง
เจ็บนะคะพี่..
เจ็บก็ดีแล้ว! ชายหนุ่มตวัดเสียงตอบ ตอบพี่มาตามตรงนะ ไอ้หนุ่มคนที่มาส่งเธอเป็นแฟนเธอรึเปล่า?
เฮนรี่น่ะหรือคะ? เด็กสาวทวนอย่างนึกสงสัย ไม่ใช่หรอกค่ะพี่ เฮนรี่เป็นเพื่อนสนิทของฉันต่างหาก
คำว่า เพื่อนสนิท นั้น ดูจะทำให้จอมมารหนุ่มลดความรุนแรงของมือลงนิดหนึ่งแต่ก็เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น ก่อนจะพูดต่อไปอีกเร
ื่อง
งั้นก็ดี! เดี๋ยวจะถึงเวลาอาหารค่ำแล้ว พี่จะให้คนใช้ยกถาดมาให้น้องที่นี่ แล้วหลังอาหารพี่จะให้ชารีฟมาสอนวิชามารให้น
้อง ส่วนพี่มีธุระต้องออกไปข้างนอกคงอยู่ด้วยไม่ได้ น้องหลับไปก่อนได้เลย ไม่ต้องรอพี่กลับมา
ธุระข้างนอกหรือคะ? รีแกนทวนคำอย่างตกใจ ร่างบางลืมสิ้นซึ่งความกลัวหันกลับมาจับแขนพี่ชายไว้แน่น พี่คงไม่ได้คิดจะไปทำ
ร้ายพวกเทพอีกหรอกนะคะ? พี่คงจะไม่ได้ทำอย่างนั้นใช่มั้ยคะ?
คำอ้อนวอนเป็นเชิงเข้าข้างเทพของน้องสาวทำเอาซีลิคถึงกับขบกรามกรอด ชายหนุ่มสะบัดแขนหลุดจากการเกาะกุมก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม
เสียใจด้วยที่ทำให้น้องผิดหวัง แต่พี่แค่จะออกไปพบแดเนียลเท่านั้น..แต่ไม่ต้องห่วงไป ถ้าพี่คิดจะไปฆ่าเทพอีกเมื่อไหร่พี่จ
ะบอกน้องก่อนแน่!
ซีลิคบอกเสียงเหี้ยมเกรียมร่างสูงทำท่าจะก้าวออกไปจากห้อง ทว่าก่อนที่จะทันปิดประตูลง ชายหนุ่มก็โผล่หน้ากลับเข้ามาสั่ง
พอผมแห้งแล้ว จัดการล้างหน้าอีกรอบด้วยล่ะ! นี่เป็นคำสั่งนะ!
คำพูดสุดท้ายดังขึ้นพร้อมกับที่เสียงประตูปิดลงดังแกร๊ก ให้รีแกนได้แต่นั่งนิ่งตะลึงลานอยู่กับที่ ไม่สามารถทำความเข้าใจได
้เลยว่าตกลงแล้วพี่ชายเธอมาพบเธอเพื่ออะไรกันแน่???
*********
ยามราตรีเริ่มย่างกรายเข้ามา เหนือดาดฟ้าของตึกแกรนด์ รอยัล ได้จัดวางโต๊ะอาหารอย่างหรูสองที่นั่งพร้อมด้วยอาหารเลิศรสที่ชว
นน้ำลายสอ แต่มันกลับไม่ได้ทำให้สองหนุ่มที่นั่งอยู่รู้สึกอยากกินขึ้นมาแม้แต่น้อย
ให้ตายเถอะ! ซีลิค ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะขอให้ฉันทำแบบนี้..
เสียงร้องค้านดังขึ้นจากปากของบุรุษในชุดสูทสีดำสนิท ดวงตาสีเข้มมองไปยังผู้เป็นเพื่อนด้วยความรู้สึกพูดไม่ออกกับความคิดอัน
แสนชั่วร้ายของอีกฝ่าย
เอาน่า แดเนียล..ใช่ว่าฉันจะอยากทำแบบนี้สักหน่อย แต่เป็นเพราะรีแกนนั่นแหละที่บังคับให้ฉันจำต้องลงมือทำแบบนี้
ซีลิคตอบอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยยามเมื่อเอ่ยชื่อสตรีที่เป็นต้นเหตุของความปั่นป่วนในจิตใจของเขา
ไม่รู้สินะ ซีลิค.. แดเนียลส่ายหน้าช้าๆ ฉันรู้สึกเหมือนเป็นการทรยศรีแกนว่ะ สาวน้อยนั่นไม่เคยระแวงสงสัยฉันและฉันก็ไ
ม่อยากจะให้เธอต้องมามีอคติกับฉันด้วยนี่สิ..
ไม่ได้ทรยศสักหน่อย..คิดซะว่ามันเป็นการช่วยชีวิตรีแกนไว้สิ จอมมารหนุ่มเอ่ยเกลี้ยกล่อม ฉันรู้ว่านายเอ็นดูน้องฉันมาก แ
ล้วนายจะอยากให้เด็กนั่นตายตั้งแต่อายุแค่ 20 อย่างนั้นรึ?
ก็ไม่อยากหรอก แต่ว่า..เฮ้อ...
แดเนียลถอนใจยาวออกมาพร้อมๆกับที่เสียงริงโทนของมือถือดังขึ้น ให้ซีลิคหยิบมือถือขนาดจิ๋วขึ้นมาและเมื่อเห็นเบอร์โทร ชายหน
ุ่มก็ถึงกับขมวดคิ้วก่อนจะกดรับ
มีอะไร ชารีฟ?
ไอ้บ้าซีลิค!!! แกรู้รึเปล่าว่าแกสั่งงานอะไรเอาไว้ให้ฉันเนี่ย!!!
เสียงตะโกนด่าของชารีฟดังมาตามสายให้แดเนียลผู้นั่งห่างออกไปสามารถได้ยินได้อย่างชัดเจนโดยไม่ต้องตะแคงหูฟังแม้แต่น้อย
ฉันสั่งให้แกสอนวิชามารให้น้องฉันไม่ใช่รึไง? แล้วนี่ยังว่างพอจะโทรมาแบบนี้อีกเรอะ!
ซีลิคย้อนถามอย่างอารมณ์เสีย คิ้วเรียวขมวดมุ่นยามเมื่อได้ยินคำสบถด่าเป็นชุดจากอีกฝ่าย
จะบอกอะไรให้นะซีลิค ตอนนี้สถานการณ์เลวร้ายกว่าที่แกคาดไว้เยอะเลยว่ะ! เมื่อกี้ฉันเพิ่งเอาตำรามารบทที่ 1 มาให้รีแกนอ่าน
แล้วแกรู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?
เกิดอะไรขึ้นล่ะ? จอมมารหนุ่มถามอย่างเสียไม่ได้
รีแกนอ่านภาษามารไม่ออกน่ะสิ!! ให้ตายสิวะ..ตอนน้องนายยังเด็กนี่ นายสั่งสอนภาษาอะไรกันถึงได้อ่านเขียนภาษามารไม่ได้เลยแบ
บนี้น่ะ??
ชารีฟบอกมาอย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยง ให้ซีลิคกระชากเสียงตอบกลับ
เหลวไหล! มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน ฉันยังจำได้ว่าตอนเด็กๆรีแกนอ่านเขียนภาษามารคล่องจะตายไป นายถูกรีแกนหลอกเอาซะแล้วมั้ง
..
คำพูดนั้นทำเอาชารีฟถึงกับอ้าปากค้าง จ้องมองโทรศัพท์อย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน จำต้องถามเสียงแห้งกลับไป
นายพูดจริงเหรอวะ?
ไม่เคยจริงเท่านี้มาก่อนในชีวิตเลยว่ะ! ซีลิคกระแทกเสียงตอบ นึกอ่อนใจกับผู้เป็นเพื่อนที่ตกหลุมพรางของน้องสาวเขาเข้าเสี
ยเต็มเปา ถ้าหายโง่แล้วก็ไปสอนต่อซะ..แค่นี้นะ!
ว่าแล้วชายหนุ่มก็กดปุ่มตัดสายไปทันที ก่อนจะหันกลับมาให้ความสนใจกับแดเนียลผู้ซึ่งมีสีหน้าขบขันเป็นอย่างมาก
โชคดีจริงๆที่นายเป็นลูกคนเดียวถึงได้ไม่มีน้องสาวมาเป็นตัวกวนใจแบบนี้
ซีลิคบอกอย่างระอา ในขณะที่แดเนียลถึงกับหลุดเสียงหัวเราะพรืดกับคำพูดของอีกฝ่าย
ลูกคนเดียวงั้นรึ? ถ้าจำไม่ผิดนายก็เป็นลูกคนเดียวเหมือนกันไม่ใช่เหรอแล้วทำไมถึงยังมีตัวกวนใจแบบนี้ได้ล่ะ?
แดเนียลแกล้งถาม ให้วงหน้าหล่อเหลาเครียดลงทันตาเห็น จอมมารหนุ่มกระชากเสียงถามอย่างโมโห
ตกลงนายจะว่าไง ทำได้รึเปล่า?
ทำได้ แต่ฉันไม่ค่อยอยากจะทำเลยนี่สิ..
ประโยคหลังดังแผ่วๆเหมือนไม่เต็มใจในแผนนี้สักเท่าไหร่นักแต่ซีลิคก็หาสนใจไม่ ชายหนุ่มถือโอกาสตัดบททันที
ตกลงว่าทำได้ก็ดีแล้ว ให้เสร็จทันเช้าวันพรุ่งนี้นะ..ฉันอยากเห็นรีแกนแปลกใจสักหน่อย ซีลิคบอกเสียงขำ ขณะจินตนาการภาพน้
องสาวตัวแสบยามเมื่อได้รู้ถึงสิ่งที่เขากระทำลงไป ถ้างั้นฉันกลับล่ะ ชักไม่อยากปล่อยให้ชารีฟอยู่กับรีแกนตามลำพังแฮะ ไม่
รู้จะโดนยัยเด็กนั่นหลอกอะไรเอาอีกรึเปล่า..
ชายหนุ่มว่าพลางก็ทำท่าจะลุกจากโต๊ะ ทว่าก็ถูกผู้เป็นเพื่อนรั้งเอาไว้
เดี๋ยวก่อน ซีลิค..ช่วงนี้ฉันได้ยินข่าวไม่ชอบมาพากลบางอย่าง
ข่าวอะไร?
ซีลิคถามอย่างสนใจ วงหน้าหล่อเหลายิ้มพรายคล้ายจะพอเดาได้ถึงสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังพูดออกมา
นายก็รู้ว่าถึงฉันจะไม่ได้เป็นเทพหรือมารก็เถอะ แต่โรงแรมฉันก็ต้อนรับแขกที่เป็นเทพมามาก และเมื่อวันก่อนก็มีการโทรจองห้อ
งชุดไว้ไม่ต่ำกว่าสิบห้องจากแขกที่เป็นขาประจำของที่นี่ และก็อย่างที่นายคิด..แขกคนนั้นเป็นเทพ
แดเนียลหยุดพูดไปนิดหนึ่งขณะจับตามองผู้เป็นเพื่อน ซึ่งบัดนี้ดวงตาคู่สีฟ้าแสนสวยกำลังเต้นระยับบอกชัดถึงความรื่นรมย์ในใจ
ให้ตายเถอะวะ! ฉันรู้ว่าฉันต้องเสียใจที่ถามคำถามนี้แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ นายใช่มั้ยที่เป็นตัวต้นเหตุในการระดมพลของพวกเทพ
คราวนี้?
รอยยิ้มกว้างของซีลิคเป็นการยอมรับที่ดียิ่งกว่าคำพูด ให้แดนียลได้แต่ถอนใจยาวทิ้งตัวลงพิงพนักเก้าอี้อย่างหมดแรง
ถ้างั้นคดีฆ่าล้างสำนักเทพฝ่ายใต้ก็เป็นฝีมือนายจริงๆ..
ข่าวไวดีนี่
ซีลิคเลิกคิ้วตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้ต่อความกลัดกลุ้มของอีกฝ่าย
ฉันก็คิดอยู่แล้วว่าเวลามันพอเหมาะเกินไป พอนายเข้ามาในเมืองได้ไม่เท่าไหร่ก็เกิดคดีฆ่าทำลายสำนักขึ้นมา แบบนี้ถ้าไม่ใช่ฝี
มือนายฉันก็ไม่รู้แล้วว่าจะเป็นฝีมือใคร..
อย่ากลุ้มไปเลยน่า..รู้มั้ยว่าคนที่ชอบตีหน้าเครียดน่ะจะแก่เร็วกว่าปกตินะ
ฉันจะแก่เร็วก็เพราะเป็นเพื่อนกับแกนี่แหละ! แดเนียลตวาดอย่างโมโห คิดดูพอแกเข้าเมืองมาได้ไม่เท่าไรก็ก่อเรื่องซะวุ่นขนา
ดนี้ แล้วต่อไปจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย
เอาน่า..คิดสิว่ามันจะทำให้กิจการโรงแรมของนายดีขึ้นกว่าเดิมขนาดไหน ลองคิดดูนะว่าต่อไปจะต้องมีพวกเทพหน้าโง่เข้าเมืองมามา
กขึ้นแล้วนายก็จะได้กำไรเพียบแน่คราวนี้
เออ เรื่องนั้นมันก็ดีอยู่หรอกนะ แดเนียลยอมรับอย่างเสียไม่ได้ แต่ฉันสงสารรีแกนนี่สิ เธอคงรู้สึกเหมือนอยู่ตรงกลางไม
่รู้จะเลือกทางไหนแน่..
ทางเลือกของรีแกนมีทางเดียวคือ ภพมาร ไม่มีทางอื่นนอกเหนือจากนั้นอีกแล้ว!!
ซีลิคตอบเสียงแข็ง ร่างสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะผละออกไปโดยแทบจะไม่ได้แตะต้องอาหารเลิศรสตรงหน้าแม้แต่น้อย ด้วยในใจยังเต็มไปด้
วยความโกรธกรุ่นยามเมื่อถูกย้ำถึงคำว่า ทางเลือกของรีแกน
***********
(โปรดติดตามตอนต่อไป..)
หน้าส่วนตัว
939
