12 กันยายน 2550 09:59 น.
ศรรกรา
****ช่างน่ารัก จริงจริง ยามชิดใกล้
ดูสดใส ทุกครา ยามได้เห็น
อยากไปแวะ และเฝ้า เช้าจรดเย็น
ใคร่อยากเป็น คนหนึ่ง ถึงใจเธอ
ทำตาพริ้ม ยิ้มทัก น่ารักยิ่ง
ยากหาสิ่ง ใดเทียบ เทียมเสมอ
เพียงสบเนตร เหตุให้หวั่น ฝันละเมอ
เกรงจะเก้อ ถ้าเผลอพร่ำ คำรักไป
หากเธอทอด สะพาน ให้ผ่านถึง
ทำซึ้งซึ้ง พลางพลาง บ้างได้ไหม
มิได้ตื้อ ยื้อรั้ง หวังสิ่งใด
อยากเข้าใจ คนใกล้บ้าง อย่างฉันเอง
หากเธอตอบ มอบใจ ให้ด้วยรัก
พร้อมสมัคร ภักดี มิข่มเหง
ความหอมหวาน ซ่านอุรา ทาละเลง
จะร้องเพลง บรรเลงรัก ให้เธอฟัง
แม้บางครั้ง จะเหนื่อย เมื่อยและท้อ
แต่ฉันก็ ฝ่าไป ไม่สิ้นหวัง
มัวทำเหนื่อย เบื่อหน่าย เสียดายจัง
หากเธอชัง หวังพังพาบ ราบทันที
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
8 กันยายน 2550 23:29 น.
ศรรกรา
คำเตือน หากท่านเปิดลำโพงไว้ กรุณาปิดลำโพงท่านโดยด่วน เพราะประสาทการรับฟังของท่านอาจเสียไป โดยทางเราจะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น หุหุ
****ณ ในวัน แสนชื่น คืนวิวาห์
มีชายหนึ่ง ร่ำสุรา น้ำตาไหล
ปากเอ่ยพร่ำ คำอำลา อย่างอาลัย
ปานว่าใจ ถูกเฉียน เจียนขาดรอน
สองตาดู คู่เขา ทั้งบ่าวสาว
อกก็ร้าว ราวถูกจิ้ม ทิ่มด้วยศร
ไม่น่าทำ ดั่งเยี่ยงว่า ฆ่าตัดตอน
คำอาวรณ์ คือพรส่ง ตรงให้ไป
ฉันมองดู ชายคนนั้น นั่นนานแล้ว
เลยตรงแหน่ว เข้าไปถาม ความสงสัย
นึกสรรหา คำพูด เพื่อปลอบใจ
เลิกอาลัย ในเมื่อเขา เข้าวิวาห์
หน้าตาคุณ ดูหล่อ พอเลือกได้
สาวน้อยใหญ่ พิศวาส ปรารถนา
เขามองจ้อง ตาแดงก่ำ ฉ่ำน้ำตา
ลุกขึ้นมา ชี้หน้า ด่าชะนี
ฉันไม่เคย สนใจ ในพวกหล่อน
ที่อาวรณ์ คือเจ้าบ่าว ของสาวนี่
จำต้องเสีย ของรัก เพราะชะนี
เสียสามี ให้เจ้าสาว แสนร้าวใจ
***เพลงนี้เป็นเพลงที่ศรรกราชอบมากค่ะ ของร้องสักหน่อยน๊า เพราะไม่เพราะขอทนฟังแล้วกันค่ะ ขอบคุณค่ะที่ (ทน) ฟังนะคะ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯) 
6 กันยายน 2550 23:52 น.
ศรรกรา
***เพื่อนมีเรื่อง บางอย่าง ชวนให้คิด
โปรดพินิจ ไตร่ตรอง กันบ้างหนา
เราเป็นหญิง ยิ่งต้องหยิ่ง ในศักดา
กิริยา สงวนไว้ ใช่ปล่อยวาง
ใช้วาจา ด่าทอ ต่อยาวเหยียด
น่ารังเกียจ เหมือนนางมาร อยู่ในหนัง
ภายนอกงาม ทรามจริต ผิดเสียจัง
แสดงออก บอกบ้าคลั่ง ช่างน่าอาย
พอสืบสาว ราวเรื่อง ถึงได้รู้
ช่างหดหู่ ดูสมเพช รู้บ้างไหม
ทะเลาะกัน แค่นั้นหรือ คือผู้ชาย
ก่อวุ่นวาย ไปหมด สลดใจ
จะว่าเป็น คนดี ไม่มีเห็น
แถมทะเล้น ซ้ำกระล่อน กว่าไหนไหน
ลูกเมียมี เท่าที่รู้ อยู่แก่ใจ
แล้วทำไม ถึงได้หมาง ดั่งสาดโคลน
หากเขามี ดีพร้อม ก็ไปอย่าง
เรื่องบาดหมาง อย่างที่เห็น เต้นเหมือนโขน
เขาพูดหวาน สันดานหรือ อาจคือโจร
โปรดอย่าโยน ความเป็นมิตร ผิดใจกัน
*****ไม่มีเจตนาติหนิติติงใครน่ะค่ะ แต่แต่งให้แง่คิดกันนะคะ เพราะได้ยินเรืองอะไรบางอย่างแล้วไม่สบายใจจริง ๆ ค่ะ รักและยังห่วงเพื่อนเหมือนเดิม ถึงแม้ไม่ได้เข้าบ้านทุก ๆ วันเหมือนแต่ก่อนค่ะ อ่อ...อ่านกลอนก็อย่าไปซีเรียสอะไรนะคะ คิดว่าให้แง่คิด และแวะฟังเพลงสนุก ๆ เท่านั้นนะคะ (อิอิ..เพลงไม่เข้ากับกลอนเท่าไหร่เลย ...แต่เอาน่ะ เพลงมันหายากนี่หน่า เอิ้กกกกส์)
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
4 กันยายน 2550 01:16 น.
ศรรกรา
คำเตือน หากท่านเปิดลำโพงไว้ กรุณาปิดลำโพงท่านโดยด่วน เพราะประสาทการรับฟังของท่านอาจเสียไป โดยทางเราจะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น หุหุ
****เมื่อทะเลาะ เบาะแว้ง ทำแยกเขี้ยว
เหมือนจะเคี้ยว ให้แหลก แตกเป็นผง
ทั้งขว้างปา ตาขวาง อย่างองค์ลง
หรือเจาะจง สร้างปัญหา มาใส่เธอ
เห็นเธอเป็น ที่ระบาย คลายเคืองขุ่น
เติมเชื้อไฟ ให้เป็นจุณ อยู่เสมอ
ใช้คำแรง แทงย้ำ ยามได้เจอ
จึงต้องเก้อ เจอความช้ำ ที่ทำเอง
ไม่แปลกเลย ที่เอ่ยบ่น ไม่ทนอยู่
มิขอสู้ ให้ฉันถ่ม หรือข่มเหง
ทำเกรี้ยวกราด สาดไปทั่ว ตัวนักเลง
เลยเจ็บเอง เพราะผลกรรม ที่ทำไป
เมื่อวันนี้ ไม่มีเธอ ถึงรู้ว่า
กิริยา ฉันน่าเบื่อ เหลือทานไหว
ต้องย้อนถาม เพราะความดื้อ ถือแต่ใจ
สมแล้วไง ได้ความช้ำ รับมาแทน
มาคิดย้อน ตอนไม่ดี มีไรสิง
ทั้งที่ใจ รักเธอจริง ยิ่งหวงแหน
แต่เพราะเอา แต่ใจ ใช้เป็นแกน
จึงเจ็บแสน แทนทด ซดน้ำตา
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
1075
