7 ธันวาคม 2549 12:56 น.
ศรรกรา
กามเทพ เหนี่ยวศรรัก ปักอกน้อง
มิอาจป้อง ศรรัก ที่ปักได้
ถูกพิษศร ปักอกลึก ถึงข้างใน
พิษรักแล่น ถึงหัวใจ ในทันที
พิษของศร กามเทพ ออกฤทธิ์พล่าน
พิษแล่นซ่าน ผ่านใบหน้า เหมือนฉาบสี
แดงระเรื่อ ตรงแก้มสาว ในทันที
ทุกครั้งที่ เห็นเขา เดินเข้ามา
หัวใจเต้น ระทึก ถึงนอกอก
แขนขารก จะเก็บไว้ ตรงไหนหนา
ปากคอสั่น ลิ้นแข็ง ไม่พูดจา
แถมสองตา ไม่กล้าสบ กลัวเขามอง
น้องอยากถาม พี่ชายใย เป็นเช่นนี้
อาการมัน ไม่สู้ดี เหมือนถูกของ
วิธีใด ที่ให้หาย อยากขอลอง
เผื่อว่าน้อง หายขาดจาก พิษกามเทพ
6 ธันวาคม 2549 13:04 น.
ศรรกรา
ผักบุ้งลวกจิ้มน้ำพริกปีมะโว้
แกงเทโพอุ่นซ้ำซ้ำหลายพันหน
ไข่เจียวทอดขี้แมลงสาปกลิ่นพิกล
ปลาร้าหลนจากปีก่อนยังพอมี
เอ้าเพื่อนฝูงข้าวกลางวันทานกันเถอะ
อย่าเขอะเขินทานไปให้เต็มที่
วันนี้ศรรกราแสนใจดี
ให้เพื่อนซี้อิ่มหมีและพีมัน
6 ธันวาคม 2549 12:34 น.
ศรรกรา
ขอขอบคุณ....คำพูดให้ความหวัง
ให้พลังกำลังใจอยู่เสมอ
ขอขอบคุณ....กับไมตรีของเธอ
ที่เสนอให้กับฉันยามไม่มีใคร
ขอขอบคุณ....ความหวังดี
ที่หยิบยื่นทุกทีคอยแก้ไข
ขอขอบคุณ...ความห่วงใย
ที่เธอให้ยามฉันทุกข์ตรม
แต่เธอรู้ไหมเล่า
มันไม่ช่วยบรรเทาความขื่นขม
มันยิ่งเจ็บปวด....มันยิ่งระบม
มันยิ่งทำให้ฉันจมกับความเศร้าใจ
ขอขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง
โปรดอยู่ห่างห่างฉันเถิดได้ไหม
เพราะสิ่งที่เธอแสดงแกล้งมีน้ำใจ
ก็เหมือนน้ำกรดรดใส่หัวใจฉันเอง
6 ธันวาคม 2549 10:01 น.
ศรรกรา
ใครกันหนอที่จะเป็นเช่นดั่งพระ
พร้อมสละความสุขใดได้ทั้งสิ้น
หากฉันทุกข์ ณ ที่ใดในแดนดิน
เพียงเขายินก็พร้อมแก้ให้แก่เรา
ใครกันหนอเป็นดั่งครูเมตตาจิต
ชี้ถูกผิดสารพัดขจัดเขลา
คอยอบรมบ่มนิสัยให้แก่เรา
ใครกันเล่าเพียรสอนเราเป็นคนดี
ใครกันหนอที่จะเป็นเช่นหมอใหญ่
ยามเจ็บไข้เอาใจใส่ไม่หน่ายหนี
คอยดูแลเราด้วยความปรานี
ให้เรามีร่างกายปลอดโรคใดใด
ใครกันเล่าจะเป็นได้ถึงเพียงนี้
ใครกันที่ทำให้กับเราได้
ใครกันหนอมีค่าล้ำคำบรรยาย
ใครคนนั้นไม่ใช่ใคร"พ่อฉันเอง"
6 ธันวาคม 2549 09:21 น.
ศรรกรา
ไม่เคยเลยจะรักเธอมากอย่างนี้
รักทั้งที่เธอมีใจให้กับเขา
รักทั้งที่เธอไม่มีใจให้เรา
รักทั้งที่เธอมีเขาเต็มดวงใจ
เจ็บก็เจ็บปวดก็ปวดก็จะรัก
จะห้ามหักไม่รักเธอหรือไม่ไหว
ปลอบประโลมเธอไม่รักช่างประไร
แต่แท้ใจก็ยังเจ็บอยู่เต็มทรวง