25 ตุลาคม 2549 13:11 น.
ศรรกรา
อันความรักถ้าไม่รู้ในกลรัก
มักกระอักกับความทุกข์ที่หมักหมม
รักแค่หวังว่าเพียงได้มาชื่นชม
ก็ย่อมตรมกับความรักที่หนักใจ
อันความรักถ้าหยั่งรู้ในเชิงรัก
รู้จักหักรู้จักห้ามไม่อ่อนไหว
เปิดใจกว้างรู้จักไว้เนื้อเชื่อใจ
ก็แก้ไขในเล่ห์รักที่มักเจอ
25 ตุลาคม 2549 13:06 น.
ศรรกรา
รอหน่อยได้ไหม
คงไม่สายไปหรอกหนา
รู้ทั้งรู้อาจทำให้เสียเวลา
อย่าตัดท้อต่อว่าเลยคนดี
ใช่ว่าฉันจะไม่เสียดาย
แต่เธอมาสายอย่างนี้
ความจำกัดของฉันมันก็มี
รอหน่อยพี่เมล์คันนี้มีคนเต็ม
25 ตุลาคม 2549 13:02 น.
ศรรกรา
ลืมแล้วหรือที่เธอเคยบอกฉัน
จะไม่ทอดทิ้งกันจำได้ไหม
นี่ก็หลายเดือนแล้วที่เธอไป
ดอกเบี้ยไงไหนว่าจ่ายตามเวลา
25 ตุลาคม 2549 11:57 น.
ศรรกรา
ฉันถูกเขาย่ำยี่เกือบปีแล้ว
ก็ไม่แคล้วถูกทอดทิ้งลงอีกหนา
พอฉันเก่าเธอเอาเขาแทนทันตา
ทิ้ง บาจา หันมาใช้ ไอ้สกอลล์
21 ตุลาคม 2549 12:53 น.
ศรรกรา
ทุกทุกคืนฉันนั้นนอนไม่หลับ
ถึงจะนับแกะเป็นพันมันไม่หาย
เพราะในจิตคิดแต่เธอเสียวุ่นวาย
โอ้ย!ให้ตายเมื่อไหร่เธอจะเลิกกรน