31 ตุลาคม 2549 15:21 น.
ศรรกรา
ฉันยอมโง่...........
ยอมแม้รู้ว่าถูกใช้
ก็เพราะรักไม่ใช่อะไร
จึงยอมเป็นสะพานสายใหญ่ให้กับเธอ
เป็นสะพานให้เธอเหยียบ
แม้จะเจ็บก็ยินดีจะเสนอ
คิดว่ามันคุ้มกับการที่ได้อยู่ใกล้เธอ
แม้รู้ว่าเจอความช้ำอีกไม่นาน
31 ตุลาคม 2549 09:00 น.
ศรรกรา
ปลุกผีป่าเฮฮากะผีบ้าน
ปลุกซาตานมาดื่มกินกะกระสือ
กระหังโบกกระด้งดังเสียงกระพือ
เปรตหารือวันนี้ออกหลอกใครดี
แม่มดหาไม้กวาดที่นานเก็บ
ออกมาเหน็บหว่างขาข้าจะขี่
ท่านเคาท์ทำเจ้าชู้นางตานี
แคปเปอร์น้อยตัวดีซนเฮฮา
มัจจุราชขอแจมกับแวมพาย
ส่วนผีพรายขอร่วมด้วยอย่าถือสา
ทั้งผีดิบผีตาโขงก็ออกมา
ขอรำฟ้อนเดือนตุลาป่าช้าไทย
Halloween Unseen ผีฝรั่ง
ไทยก็ยังบ้าจี้กันไปใหญ่
แต่งตัวเพี้ยนเฮี้ยนเป็นผีกันเข้าไป
สังคมไทยรักษ์เอาไว้อย่าให้เลือน
****ของฝรั่งอย่าไปยึดติดกันมาก วัฒนธรรมของไทยดีกว่าเยอะ จริงปะ
30 ตุลาคม 2549 12:40 น.
ศรรกรา
ไปเที่ยวฮาโรวีน ไหมเออ
ฉันอยากเห็นหน้าเธอ วันนั้น
ป่าช้าว่างนัดเจอ คงไม่ ข้องแฮ
เที่ยงคืนเธอกับฉัน ไม่มีใครกวน
30 ตุลาคม 2549 08:39 น.
ศรรกรา
ตื่นเสียเถิดเพื่อนพ้องพี่น้องเอ๋ย
อย่านอนเลยเวลามางานสาย
ทุกวันนี้ก็ว่าอู้งานจะตาย
แถมมาสายนายท่านบ่นจนหูชา
เช้าสายเย็นเผลอไม่ได้เป็นต้องกลับ
นั่งคอพับเพื่อนสะกิดบ่อยหนักหนา
อยู่หน้าคอมเล่น Thaipoem ที่ลับตา
นายอยู่หลังตายละหว่าคราวนี้ตู
***ตัวใครตัวมัน ไปล่ะ
28 ตุลาคม 2549 10:32 น.
ศรรกรา
เอาเป๋าเสื้อมารองแทนหมอนหนุน
น้ำข้าวอุ่นซดเพียงแค่แก้กระหาย
เสื่อไม่ต้องนอนกับก็สบาย
อยู่เดี่ยวดายเอนกายราบกับพื้นดิน
สมบัติมีแค่กะลาและหมาแก่
ความอาภัพกับย่ำแย่คือทรัพย์สิน
ผิวเป็นดวงล้วนเป็นเกลื้อนคันอาจิณ
ตัวมีกลิ่นเหงื่อสาปอาบกายา
เจ้าเพื่อนซี้มีแต่หมัดคันขนาด
สุดอุดจาดดูไม่ออกบอกว่าหมา
ไม่มีขนมีแต่เห็บระลานตา
สี่บาทาเดินเหยาะเหยาะเพราะรถชน
ทั้งสองเกลอเจอกันในวันก่อน
หาที่ซุกหัวนอนริมถนน
ต่างก็มุ่งเอาตัวรอดอย่างทุรน
ทั้งหมาคนเดินทางตามวิธี
เห็นผู้คนแต่งตัวสวยทั้งนั้น
แต่คุณท่านจะเมตตาบ้างไหมนี่
ขอแค่เงินซื้อข้าวถุงหุงอย่างดี
หวังท่านมีเจียดให้บ้างเป็นทานบุญ
วันหนึ่งมีคนพบศพชายชรา
กับซากหมาที่นอนกอดก่ายหนุน
เหมือนกับซุกให้ไอร้อนรออรุณ
ให้ไออุ่นต่างผ้าห่มคืนหนาวเย็น
**จบดื้อ ๆ มุขมันตันอ่ะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
1092
