4 กันยายน 2550 01:16 น.
ศรรกรา
คำเตือน หากท่านเปิดลำโพงไว้ กรุณาปิดลำโพงท่านโดยด่วน เพราะประสาทการรับฟังของท่านอาจเสียไป โดยทางเราจะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น หุหุ
****เมื่อทะเลาะ เบาะแว้ง ทำแยกเขี้ยว
เหมือนจะเคี้ยว ให้แหลก แตกเป็นผง
ทั้งขว้างปา ตาขวาง อย่างองค์ลง
หรือเจาะจง สร้างปัญหา มาใส่เธอ
เห็นเธอเป็น ที่ระบาย คลายเคืองขุ่น
เติมเชื้อไฟ ให้เป็นจุณ อยู่เสมอ
ใช้คำแรง แทงย้ำ ยามได้เจอ
จึงต้องเก้อ เจอความช้ำ ที่ทำเอง
ไม่แปลกเลย ที่เอ่ยบ่น ไม่ทนอยู่
มิขอสู้ ให้ฉันถ่ม หรือข่มเหง
ทำเกรี้ยวกราด สาดไปทั่ว ตัวนักเลง
เลยเจ็บเอง เพราะผลกรรม ที่ทำไป
เมื่อวันนี้ ไม่มีเธอ ถึงรู้ว่า
กิริยา ฉันน่าเบื่อ เหลือทานไหว
ต้องย้อนถาม เพราะความดื้อ ถือแต่ใจ
สมแล้วไง ได้ความช้ำ รับมาแทน
มาคิดย้อน ตอนไม่ดี มีไรสิง
ทั้งที่ใจ รักเธอจริง ยิ่งหวงแหน
แต่เพราะเอา แต่ใจ ใช้เป็นแกน
จึงเจ็บแสน แทนทด ซดน้ำตา
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
31 สิงหาคม 2550 19:52 น.
ศรรกรา
*** อาราเล่ ยาแก้ปวด มณีจันทร์
เขียนกลอนส่ง ลงแบบนั้น ฉันใจหาย
มีเรื่องใด ให้ใจน้อย เสียมากมาย
ถึงโบกมือ บ๊ายบาย จากบ้านกลอน
ใครจะติ ใครจะว่า อย่าไปคิด
เรื่องถูกผิด สิ่งใดวัด ค่าอักษร
อย่าไปแคร์ คำพูดใคร ให้บั่นทอน
อย่าใจร้อน ด่วนจาก พรากอำลา
เธอเข้ามา สร้างสีสัน ฉันก็รู้
แค่คำขู่ ดูหยาม ความอิจฉา
เห็นนัดกัน ส่งกลอน อ้อนอำลา
เหมือนดั่งว่า น้อยใจ ใจตนเอง
มีอะไร หรือเพื่อน บอกได้ไหม
หรือมีใคร มารังแก และข่มเหง
คนเขาติ เขาว่า อย่าไปเกรง
เป็นนักเลง เขียนกลอน ต้องอย่ากลัว
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
31 สิงหาคม 2550 11:13 น.
ศรรกรา
ตั้งใจจะ หยุดเขียนกลอน แล้วนอนพัก
เพื่อจะรัก - ษาไข้ จนให้หาย
จำต้องฝืน ตื่นขึ้น แล้วยืดกาย
เขียนบรรยาย เป็นลายสือ ถึงเพื่อนกลอน
ด้วยคิดถึง เพื่อนรัก เหล่านักเขียน
ทั้งนักเรียน หรือเซียนครู รู้อักษร
ที่ร่วมกัน แต่งล้อ ต่อเป็นกลอน
ขออวยพร โรคภัย อย่าใกล้กราย
แม้วันนี้ ศรรกจะป่วย ด้วยฤทธิ์ไข้
แต่ห่วงใย ด้วยจิต มิตรสหาย
มิอาจตอบ กลอนทั่วถึง เพื่อนหญิงชาย
แต่พยายาม ไม่ดูดาย หมั่นต่อกลอน
***ศรรกราว่าหัวแข็ง ยังพ่ายต่อโรคภัย อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เพื่อนๆดูแลสุขภาพของตัวเองด้วยนะคะ
***ด้วยความปรารถนาจาก ....ศรรกราคนรักเพื่อน....
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
28 สิงหาคม 2550 15:39 น.
ศรรกรา
****อายุราว คราวพ่อ ก็เท่านั้น
แต่กลับหมั่น เกี้ยวสาว รุ่นคราวหลาน
พฤกรรม ทำจนเคย เลยรำคาญ
ขอบอกผ่าน บ้านนี้ พินิจดู
พูดคำหวาน ปานตาลเฉาะ เกินเหมาะสม
ซ้ำคารม ชมเพลิน เกินโก้หรู
อายุวัย ใกล้เกษียณ เลี่ยนน่าดู
เรียกหัวงู ปู่จ๋า น่าอายจริง
ใช้เอ็มผ่าน หว่านคำ ทำสนุก
อาจจะปลุก งูเฒ่า ที่เข้าสิง
พฤติกรรม ทำไป ให้ติติง
เตือนเพื่อนหญิง บ้านกลอน เพราะอ่อนใจ
คุยกับสาว เอาเรื่องเขา มาเผาต่อ
นี่แหละขอ ให้พินิจ คิดแก้ไข
หากลูกเต้า เขารู้ ปู่ว่าไง
ว่าพ่อลื่น เหมือนปลาไหล ไร้ศรัทธา
หากว่าเห็น พฤติกรรม คำที่กล่าว
เตือนเพื่อนสาว หยุดยั้ง จงกังขา
ขืนสนิท ชิดเชื้อ เปลืองเวลา
ชายชรา ที่นิสัย ไม่เคยโต
***พฤติกรรมน่ารังเกียจนี้มีจริง มิได้นั่งเทียนเขียนใส่ร้ายใคร อยากให้สังเกตกันว่าใครเอ่ย...หุหุ (หาเรื่องอีกแล้วสิเรา) แต่เอาน่ะ...ที่ทำเพื่อปกป้องเพื่อนหญิงให้ระวังคนประเภทนี้ไว้ค่ะ
***อ่อ....เตือนคนๆ นั้นด้วยนะคะว่า นรกมีจริงน๊า หยุดทำแบบนั้นได้แล้วค่ะ มันไม่สนุกหรอก.....
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราคนรักเพื่อน°´¯♥♥¸.°´¯)