26 ตุลาคม 2549 10:13 น.
ศรรกรา
ในวันนั้น พี่เมา เขาเหยียบย่ำ
ใจพี่ช้ำ น้องรู้ อยู่เสมอ
น้องอยู่เดี่ยว เปลี่ยวกาย น้องละเมอ
ใจพร่ำเพ้อ นอนกะเงา เศร้าเอกา
เขาเอาเหล้า มาผสม แก้กระหาย
พี่ดื่มกิน สุขสบาย เสียหนักหนา
ไม่ครุ่นคิด ว่ามันเจือ เปลืองกับยา
นอนเอนกาย หลับตา แสนภิรมย์
เช้าวันรุ่ง ตื่นสะดุ้ง สุดผวา
เขาได้พี่ แล้วหนีหน้า หลังสุขสม
อย่าเสียดาย ของนอกกาย มัวนั่งจม
ไม่ต้องตรม เหลือตัวเปล่า กลับบ้านไป
26 ตุลาคม 2549 10:08 น.
ศรรกรา
คิดถึงคนอยู่ไกลทำไมเล่า
เขาไม่เศร้าเหมือนเราหรอกเธอรู้ไหม
จะมาเปลืองน้ำตาไปทำไม
คนอยู่ไกลใจร้ายอย่าไปแคร์
กี่ครั้งแล้วที่เธอคอยถามไถ่
และกี่ครั้งที่เขาไม่แยแส
ซ้ำตอบกลับว่าอย่ามาตอแย
อย่าไปแคร์คนอยู่ไกลใจดำดำ
26 ตุลาคม 2549 09:36 น.
ศรรกรา
จำกันได้ไหม
เธอบอกไว้ว่าจะมาหาฉัน
นี่ก็ผ่านมาแล้วตั้งหลายวัน
พอเจอฉันเหมือนแปลกหน้าได้อย่างไร
พอฉันทักทำทึกทักว่าไม่รู้
พอฉันเยี่ยมแกล้งไม่อยู่ทำไปได้
ดอกเบี้ยถ้าไม่มีไม่เป็นไร
ต้นฉันขอจะได้ไหมอย่าไม่มี
26 ตุลาคม 2549 09:32 น.
ศรรกรา
อาจเป็นเรื่องขำขำสำหรับเธอ
น้ำตาเอ่อคือฉันรู้บ้างไหม
อาจดูโง่กับสิ่งที่ฉันทำไป
กับความรักความจริงใจที่ให้เธอ
ที่เธอบอกบอกฉันนั้นดีมาก
แต่ลำบากที่ให้ใจฉันนั้นเหรอ
คนที่ดีไม่มีค่าเลยหรือเธอ
จึงเป็นแค่คนเสล่อรักเธอเอง
25 ตุลาคม 2549 13:11 น.
ศรรกรา
อันความรักถ้าไม่รู้ในกลรัก
มักกระอักกับความทุกข์ที่หมักหมม
รักแค่หวังว่าเพียงได้มาชื่นชม
ก็ย่อมตรมกับความรักที่หนักใจ
อันความรักถ้าหยั่งรู้ในเชิงรัก
รู้จักหักรู้จักห้ามไม่อ่อนไหว
เปิดใจกว้างรู้จักไว้เนื้อเชื่อใจ
ก็แก้ไขในเล่ห์รักที่มักเจอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
1146
