22 พฤศจิกายน 2549 16:01 น.
ศรรกรา
ซึ้งนัก...........
กับคนทำเราเจ็บ
ปวดเหน็บจำต้องเก็บไว้ให้ไหว
รักมาก...หวงมาก...แล้วไง
สิ่งที่ได้คือความเจ็บเกินจะทน
ซึ้งนัก...........
กับคนที่เคยหวัง
สู้จริงจังสู้ก่อรักมานานหน
แต่กลับถูกขยี้ยับแทบเสียคน
ทนเสียจนทานไม่ไหวใจด้านชา
22 พฤศจิกายน 2549 13:48 น.
ศรรกรา
เพื่อน...คือ ความรัก
เพื่อน...คือ ความเสียสละ
เพื่อน...คือ การยอมให้อภัย
แต่...ให้ฉันทำอย่างไร
เมื่อเพื่อนแย่งคนรักฉันไปกับตา
22 พฤศจิกายน 2549 11:55 น.
ศรรกรา
บทกลอนบทนี้อาจจะดูแรงเกินไปสำหรับเพื่อน Thaipoem แต่ไม่มีเจตนาเสียดสีใคร หากงานเขียนนี้ใช้ภาษาที่ไม่สุภาพ ศรรกราก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ตื่นขึ้นมา ตามหลวงตา แต่เช้าตรู่
มุ่งเข้าสู่ หมู่บ้าน ตามหน้าที่
คาบถุงย่าม ตามหลวงพ่อ อย่างรู้ดี
กลับอีกที มีอาหาร นั้นตามมา
ทั้งนั่งคอย ยื่นคอย พระเณรฉัน
ที่เหลือนั่น คงไม่พ้น เป็นของข้า
ทั้งหมาวัด แมววัด แห่เข้ามา
ถึงเวลา พวกข้าแล้ว มาแบ่งกัน
แม้พวกข้า จะเป็น เเค่หมาวัด
สุดจรจัด กินเศษข้าว จากเหลือฉํน
ก็ยังดี ที่มีจิต คิดแบ่งปัน
แม้บางวัน ข้าวเหลือน้อย ไม่พอดี
แต่มนุษย์ ที่คิดว่า ดีกว่าหมา
กลับทำตัว ต่ำช้า กว่าข้านี่
คดโกงกัน ความยางอาย ก็ไม่มี
คิดแบ่งปัน แบบข้านี้ ไม่มีเลย
มนุษย์หนอ น่าอาย ขายหน้าหมา
และคุยว่า สูงส่งได้ อย่างไรเอ๋ย
ใจตนต่ำ ด่าชาติหมา อย่าว่าเลย
ข้าไม่เคย ทำตัวชั่ว เหมือนตัวคน
22 พฤศจิกายน 2549 09:10 น.
ศรรกรา
นี่นะหรือ คือชีวิต ผู้โดยสาร
ฝากวิญญาณ กับโซเฟอร์ เซ่นตีนผี
รับผิดชอบ สิ่งที่ทำ ยังไม่มี
กี่ชีวี ที่ต้องอับ ดับมลาย
บอ ขอ สอ บรื้นขาดสติ มีอีกเยอะ
ขอพอเถอะ ชีวิตคน มีค่าหลาย
อาศัยส่ง เหมือนอาศัย พาไปตาย
สุดเสียดาย หลายชีวิต ที่สิ้นไป
/font>
******แต่งขึ้นเพราะข่าวเกี่ยวกับรถร่วมฯ (อีกแล้ว) เมื่อวานนี้ 3 รายซ้อนทำให้ใจหาย และภาวนาว่าเมื่อไหร่จะไม่เกิดเรื่องอย่างนี้อีก****
22 พฤศจิกายน 2549 08:40 น.
ศรรกรา
ยินเด็กน้อย ร้องไห้ เวลารุ่ง
ต่างวิ่งมุ่ง ตรงซาก กองเพลิงใหญ่
คุณครูขา พวกหนู ผิดอะไร
แล้วทำไม ไฟถึงไหม้ โรงเรียนเรา
ครูได้ยิน เด็กถาม ตามความข้อง
ได้แต่มอง ดูแววตา ที่ปนเศร้า
ไร้คำตอบ จากคุณครู หนูคงเดา
ผู้ใหญ่เขา ความคิดแย้ง แตกต่างกัน
ยินเด็กน้อย ร้องไห้ เสียงดังจ้า
เอ๊ะ! ใครฆ่า คุณครู พวกหนูนั่น
ครูหนูผิด มากนักหรือ ถึงลงทัณฑ์
ให้จาบัลย์ ทั้งที่ครู สร้างความดี
ยินเด็กน้อย ร้องไห้ ปานใจขาด
สีเลือดสาด ไปทั่ว ทุกพื้นที่
เข่นฆ่ากัน ไม่ว่างเว้น เลยสักที
ไหนว่าเรา เป็นพี่น้อง แผ่นดินไทย
แว่วยินเสียง เด็กน้อย ด้ามขวานทอง
ต่างร่ำร้อง ขอให้หยุด จะได้ไหม
ต่างเชื้อชาติ ศาสนา ก็คือไทย
หยุดทำร้าย สร้างสันติ ในบ้านเรา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
678
