30 พฤศจิกายน 2549 13:58 น.
ศรรกรา
แ อบรักใครคนหนึ่งเขาไม่รู้
ม องเขาอยู่เพียงห่างอย่างที่เห็น
ว อนได้ไหมลมจ๋าข้าจำเป็น
ค อยพัดเย็นเป็นลมวูบจูบแทนที
ร อเมื่อไหร่เขามีใจให้ข้าบ้าง
า รมณ์รักเคยเวิ้งว้างหายไปนี่
ว อนให้เขามีใจให้ข้าที
แมวคราว นี้เมื่อไหร่หนอจะอ่อนตาม
30 พฤศจิกายน 2549 09:12 น.
ศรรกรา
ลูกเกิดมาชาตินี้ ชั่วแท้
คงบ่ตบแทนแม่ ที่สอน
ต้องตายห่าเป็นแค่ ซากเน่า
ฤๅเป็นแค่เศษก้อน บ่ ได้ ค่าเลย
โรคเอดส์พาลูกสิ้น ชีวา
ลูกชั่วมีวาสนา ต่ำต้อย
ติดโรคน่าเวทนา ยิ่งนัก
ยาใดเล่าจะรัก - ษาโรคร้ายหาย
***แต่งเนื่องในวันที่ 1 ธันวาคมวันเอดส์โรค
29 พฤศจิกายน 2549 14:52 น.
ศรรกรา
เห็นเขาเดินคลอเคลียแม้หมั่นไส้
อยากเข้าไปเดินแทรกเสียนักหนา
เห็นเขาเดินเกาะเกี่ยวเกี้ยวกันมา
อยากกระชากและพูดว่าจะทำไม
เห็นเขาเดินหยอกเย้าระรี้ระริก
อยากไปจิกให้หน้าหงายเสียให้ได้
ตบให้คว่ำกระทืบซ้ำเสียให้ตาย
และโถมกายร้อยห้าสิบทับให้แบน
29 พฤศจิกายน 2549 09:07 น.
ศรรกรา
การกีฬาใช่เพียงสร้างความสนุก
การกีฬาใช่เพียงบุกเพื่อเป็นใหญ่
การกีฬาใช่ให้พ้นโรคใดใด
การกีฬาใช่เพียงให้พลังมี
แต่กีฬาสร้างคนรู้จักคิด
ซ้ำสร้างมิตรสร้างเพื่อนสร้างศักดิ์ศรี
กีฬายังสร้างความสามัคคี
ให้เรานี้รู้จักแพ้รู้อภัย
เล่นกีฬาอย่าเพียงเน้นขอเป็นหนึ่ง
แต่คำนึงสมานฉันท์นั้นเป็นใหญ่
ถึงแพ้แต่แพ้แบบภาคภูมิใจ
ดีกว่าชนะแต่ไร้น้ำใจนักกีฬา
***แต่งเนื่องในโอกาสการแข่งขันกีฬาสร้างความสัมพันธ์ และสมานฉันท์เอเชี่ยนเกมส์
29 พฤศจิกายน 2549 08:30 น.
ศรรกรา
ฉันคิดเอาเอง
ว่าเธอคงมีใจให้ฉัน
เจอใครก็ตอบไปว่าแฟนกัน
เธอบอกว่าแค่เพื่อนเท่านั้น
จะให้ฉันทำหน้ายังไง
ก็ไม่เคยคิดว่าสิ่งที่เธอทำ
คือการกระทำของเพื่อนที่ให้
เลยกลายเป็นฉันหลงตัวเองเกินไป
พอรู้ว่าเป็นอะไร
ฉันแทบหนีหายไปจากสายตาคนคุ้นเคย
หน้าส่วนตัว
1020
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
