26 พฤศจิกายน 2550 16:50 น.
ศรรกรา
****อนิจจา การเมือง เรื่องเหม็นเน่า
กลิ่นคละเคล้า คาวคลุ้ง ฟุ้งจริงหนอ
นโยบาย ขายฝัน วันที่รอ
ชาวบ้านพ้อ ทวงสัญญา หาไม่มี
แต่ละพรรค มักคุยโว ว่าทำได้
พูดเข้าไป ให้น่าเชื่อ เบื่อเต็มที่
นโยบาย นโยบอ ขอเสียที
ประชาชี ต้องผิดหวัง กี่ครั้งครา
บอกว่ารถ ซดน้ำมัน ราคาถูก
ส่วนลูกลูก ได้เรียนฟรี กันถ้วนหน้า
ช่วยลดหย่อน ผ่อนหนี้ ชาวไร่นา
แก้ปัญหา ไฟใต้ ให้ร่มเย็น
เสียงอื้ออึง กล่าวอ้าง ช่างสวยหรู
อยากจะรู้ ว่าทำได้ ให้มองเห็น
อย่าขายฝัน เพ้อพร่ำ เกินจำเป็น
แต่ขอเน้น ให้ทำได้ ใช่ลมลม......
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
26 พฤศจิกายน 2550 00:42 น.
ศรรกรา
****หากว่าเรา มีรัก ประจักษ์แน่
หัวใจแผ่ ปีกกว้าง สู่ทางฝัน
ณ ดินแดน แห่งนี้ ยังมีกัน
นั่งมองจันทร์ วันที่ ราตรีงาม
เพียงใจสอง ต้องกัน มิวันแปร
อย่าแยแส แค่คำคน เขาบ่นหยาม
ขอเข้าใจ ซึ่งกัน ทุกโมงยาม
คนประฌาม ความรักเรา ช่างเขาไป
ก็เพียงแต่ ซื่อตรง และคงมั่น
อย่ามัวหวั่น ปัญหา มาแก้ไข
ขออย่าเชื่อ คำคน จนหมางใจ
ความห่วงใย เป็นสายคล้อง ใจสองคน
ตราบวันนี้ มีใจ ให้กันอยู่
พร้อมเดินคู่ ขวากหนาม ตามถนน
แม้จะเหน็บ เจ็บร้าว หนาวกมล
ก็จะทน เพียงเพื่ออยู่ คู่กับเธอ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
24 พฤศจิกายน 2550 11:29 น.
ศรรกรา
****กระทงน้อย ลอยไป ในธารกว้าง
เด็กนั่งข้าง ริมคู ดูความหวัง
มีกระทง ใบไหน ใส่สตังค์
จะเก็บไป ใช้ประทัง เลี้ยงชีพตน
คนเอาทุกข์ ซุกใส่ อยู่ในนี้
หากไปใช้ ทุกข์ทวี อาจมีผล
แต่พวกหนู ใกล้อดตาย แทบวายชนม์
ด้วยความจน ข้นแค้น แสนสากรรจ์
เรียนเจ้าของ กระทง จงอย่าว่า
แม่คงคา เมตตา อย่าเดียดฉันท์
คิดว่าเป็น เศษทาน ท่านแบ่งปัน
ต่อชีวัน เด็กน้อย คอยการุณ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
23 พฤศจิกายน 2550 18:40 น.
ศรรกรา
****สองแขนคุณ อุ่นสอด และกอดรัด
หายใจพัด สองปราง ช่างหวามไหว
สองดวงตา กล้าแรง ดั่งแสงไฟ
อาจหลอมใจ ให้ละลาย ง่ายดายเลย
ยินคารม ลมปาก จากคุณนี้
ฟังกี่ที มิมีหน่าย พี่ชายเอ๋ย
จุมพิตแผ่ว แถวแนวผาก ยากลบเลย
ความผูกพัน อย่างคุ้นเคย เลือนหรือคุณ
สิ่งที่เอ่ย คงเป็นแต่ แค่ความฝัน
ไม่มีวัน คุณจะเอื้อ และเกื้อหนุน
ไร้รอยกอด สองแขน แสนละมุน
ฉันยังรอ ความเจือจุน ถ้าคุณมี
ไม่รู้ฝัน ฉันมี จริงไหมหนอ
ฤๅแต่รอ ขอเมตตา จากคุณนี่
มองตาเศร้า หวังแขนอุ่น เท่าคุณมี
แค่รอยกอด เพียงสักที มีไหมคุณ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
22 พฤศจิกายน 2550 17:36 น.
ศรรกรา
****ถึงแม้ว่า โลกกว้าง สักปานไหน
ก็มิกว้าง เกินใจ จะไปหา
มีอุปสรรค มาขวาง ทางอุรา
ยังสามารถ ฟันฝ่า ปัญหาใจ
ขอแค่มี ความรัก สลักแน่น
แม้ห่างแสน ล้านกิโล ก็หาไม่
เป็นปัญหา ถ้าจะรัก ปักฤทัย
ทางที่ไกล ใกล้เพียงนิด ใจชิดกัน
ถึงขอบฟ้า หามี ที่สิ้นสุด
อาจจะหยุด ตรงที่ มีเธอฉัน
ใจสองดวง รวมเป็นหนึ่ง บินถึงจันทร์
อาบแสนนวล ชวนกัน สร้างฝันเรา
มหาสมุทร สุดหล้า หลายหมื่นโข
แผ่นดินโต โผล่ผุด ดุจขุนเขา
เพียงแค่นั้น ฤๅจะขวาง ทางรักเรา
ก็แค่เท่า ขี้ผง ตรงนัยน์ตา
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)