5 ธันวาคม 2550 14:48 น.
ศรรกรา
*****แปลกจริงหนอ มือพ่อใหญ่ แต่ไยอุ่น
อกหนาหนุน น่านอน แทนหมอนหนา
เสียงทุ้มทุ้ม น่าฟัง ครันหลับตา
กล่อมนิทรา พาฉัน ให้ฝันดี
ปากของพ่อ ก็มี รอยยิ้มกว้าง
แผ่นหลังว่าง เป็นม้า พาโน้นนี่
อ้อมกอดใด ไม่อุ่นเท่า พ่อเรามี
สองตาที่ มองมา เมตตาเรา
แม้ลำบาก ตรากตรำ เพราะทำงาน
เมื่อถึงบ้าน ยังยิ้มร่า ใบหน้าเขา
ถึงเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า ใช่ว่าเบา
มิเคยเอา มาบ่น จนหนักใจ
ลูกเติบโต วันนี้ เพราะมีพ่อ
กล้าบอกต่อ พ่อดี เหนืออื่นไหน
เป็นที่รัก และศรัทธา กว่าผู้ใด
ภาคภูมิใจ ได้เป็นลูก พ่อทุกที
แม้ว่าพ่อ อยู่ไกล เกินไปหา
เป็นหมู่ดาว ในนภา ส่องแสงสี
ลูกจะรอ บอกลา สวัสดี
ทุกราตรี มีพรพ่อ ก่อนเข้านอน
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกรารักพ่อค่ะ °´¯♥♥¸.°´¯)
4 ธันวาคม 2550 09:08 น.
ศรรกรา
****คนเราจะ รักกัน มันไม่ง่าย
หญิงและชาย หมายปอง ร่วมห้องหอ
ต้องมีใจ ใช่ไผลเผลอ แล้วเออออ
ร่วมสานต่อ ก่อรัก เป็นรังใจ
มีหลายคน ทนทุกข์ ดั่งจุกอก
เพราะต้องตก เป็นทาสรัก ยากแก้ไข
ทุ่มเทสิ้น ต้องดิ้นพล่าน สักป่านใด
เมื่อรักไม่ สมหวัง ดั่งใจปอง
บ้างก็เจอ รักลวง อกกลวงโบ๋
อพิโธ่ แทบกระอัก รักสนอง
ทุ่มเสียหมด ซดความซ้ำ น้ำตานอง
มิอาจร้อง ฟ้องทวง คืนดวงใจ
ทั้งที่รู้ กว่าจะรัก แสนหนักหนา
ดั้นด้นหา มาลองรัก สักแค่ไหน
จะสมหวัง ดั่งอารมณ์ สมฤทัย
หรือพังพาบ ราบไป ใคร่อยากลอง
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
30 พฤศจิกายน 2550 23:23 น.
ศรรกรา
****เหมือนกับว่า โลกพังลง เสียตรงนี้
เมื่อตื่นมา ยอดยาหยี แม่หนีหาย
หากขาดเจ้า แม่คงเหงา จนเฉาตาย
ด้วยมิคลาย ความคิดถึง เจ้าดวงแด
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย
ใจวุ่นวาย สุดห่วง เจ้าดวงแข
อยู่ที่ไหน ใครหนา จะรังแก
หากกินนอน ใครดูแล เจ้าแก้วตา
ติดประกาศ ไปทั่ว หาตัวเจ้า
เผื่อคนเข้า มาดู รู้บ้างหนา
รูปพรรณ สันฐาน ที่วาดมา
ใครเมตตา ช่วยหาหน่อย พลอยขอบคุณ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
27 พฤศจิกายน 2550 23:41 น.
ศรรกรา
*****แปลกใจนัก รักนี้ มีหนไหน
แม้ห่างไกล สุดหล้า ตามมาถึง
หากรักแน่ ดั่งแม่เหล็ก ที่ฉุดดึง
ให้สองใจ กลายเป็นหนึ่ง ตรึงติดกัน
หญิงและชาย ล้วนมา จากต่างที่
แต่ยินดี ร่วมคู่ สู่ทางฝัน
ทั้งชนชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์
วรรณะรัก ไม่ต่างชั้น กันเสียเลย
แม้ต้องพบ อุปสรรค ที่หนักอึ้ง
ถ้ายังพึง จะอยู่เรียง เคียงเขนย
ต้องร่วมกัน ฟันฝ่า อย่าเฉยเมย
ย่อมลงเอย เป็นคู่แท้ อย่างแน่นอน
ถ้ากระอัก รักขม จมน้ำตา
ความโศกเศร้า เผาอุรา มาหลอกหลอน
ดั่งมีดบาก ลากใจ ให้ขาดรอน
มิอาจฟ้อง ร้องอุธรณ์ กับผู้ใด
คิดเสียว่า พระพรหม ท่านลิขิต
จะเอาผิด ความรัก นั้นมิได้
มิใช่คู่ แม้สนิท ชิดเพียงใด
ความจริงไซร้ ใช่จะอยู่ เป็นคู่กัน
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****เธออยู่ไหน ให้ฉัน นั้นตามติด เพียงใกล้ชิด แต่เธอ มิห่างหาย ทำอะไร ไปที่ไหน ให้ใกล้กาย มิวางวาย หน่ายแหนง แรมร้างลา
จะอยู่เคียง เพียงเธอ มิเผลอไผล คอยเอาใจ ใกล้ชิด ใครอิจฉา อยู่ที่ใด ไม่เคยออก นอกสายตา ใครบ่นว่า ต่างชั้น ฉันไม่แคร์
เธอเหนื่อยนัก พักผ่อน ฉันนอนบ้าง อยู่เคียงข้าง ดั่งเงา เจ้าดวงแข ริ้นไรกัด ปัดเป่า เฝ้าดูแล กล่อมดวงแด ให้พักผ่อน นอนสบาย
ขอจุมพิต ปรางนวล อย่าขวยเขิน รักเหลือเกิน จอมขวัญ ดั่งจันทร์ฉาย สัญญารัก ด้วยศักดิ์ศรี ความเป็นชาย รักมิคลาย จนกายดิ้น สิ้นลมลง
โอ้น้องเต่า เยาวมาลย์ ยอดยาหยี โปตัวนี้ รักแท้ ใช่แค่หลง น้องเต่าจ๋า ขอสัญญา จะซื่อตรง นวลอนงค์ จง อย่าแหนง คลางแคลงเลย (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
1203
