12 มิถุนายน 2550 09:30 น.
ศรรกรา
บางครั้งเหนื่อย และท้อ ต่อปัญหา
บางครั้งล้า ขอยอมแพ้ เลิกแก้ไข
บางครั้งยอม ทนเจ็บ เก็บภายใน
บางครั้งพ่าย หน่ายหัวใจ ไม่อยากทน
ขอมีใคร ให้สำคัญ ฉันอาจสู้
ขอรับรู้ ถึงปัญหา คราสับสน
ขอน้ำใจ หยิบยื่น ชื่นกมล
ขอเพียงแต่ แค่หนึ่งคน เท่านั้นพอ
หวังว่าอาจ มีใคร ในที่นี่
หวังว่ามี เหลือบ้าง อย่างที่ขอ
หวังและหวัง เท่านั้น ที่ฉันรอ
หวังจดจ่อ รอความหวัง สักวันมี
11 มิถุนายน 2550 12:30 น.
ศรรกรา
คบกับใคร ใจเธอ เผลอไปหมด
ใจเคี้ยวคด ลดเลี้ยว เสียจริงหนา
เห็นผู้หญิง เป็นไม่ได้ ต้องชายตา
มองดั่งว่า จะกลืนกิน สิ้นทั้งตัว
แต่ก่อนฉัน เธอทำ กันอย่างนี้
มาเซ้าซี้ ตีสนิท และเล่นหัว
อย่าลืมน่ะ ที่ทำ กรรมติดตัว
จงให้กลัว ตัวบาป ทราบอย่าทำ
ผู้หญิงไหน พ้นเธอ เจอแต่เจ็บ
มีแผลเย็บ กี่คนบ้าง อย่ามาขำ
คนรักง่าย หน่ายเร็ว คงรับกรรม
หญิงใจดำ ทำเธอบ้าง อย่างสมควร
11 มิถุนายน 2550 11:21 น.
ศรรกรา
ของสำคัญของใครก็ไม่รู้
แต่จู่จู่ก็ดันตกตรงหน้าฉัน
ถ้าเป็นไซค์ธรรมดาไม่ว่ากัน
ตั้งเท่านั้นมันใหญ่นักชักแปลกดี
รูปร่างใหญ่เกินไซค์ธรรมชาติ
ฉันชักหวาดขลาดจริงแม่ยาหยี
คงเป็นอย่างนางผีเสื้ออภัยมณี
ไซค์เท่านี้ ได้เป็นเมีย เฮียกู๊ดบาย
อ่านเพลิน ๆนะคะ อย่างฟุ้งซ่าน อิอิ
8 มิถุนายน 2550 14:59 น.
ศรรกรา
เพราะภาวะ โลกร้อน นอนไม่ได้
เปิดลมไล่ ไอร้อน ก็มิหาย
โอ้พระเจ้า ช่วยหน่อย ข้อยเจียนตาย
ชีพวางวาย ซี้แหง ต้องแช่เย็น
คลานดุ๊บดุ๊บ ฟุบลง เสียตรงนั่น
โอ้สวรรค์ มันก็มี อย่างที่เห็น
ไม่ต้องนอน ร้อนอ้าว เป็นวรรคเวร
ขอนอนคู้ ตู้เย็นนะ อย่าว่าเลย
เห็นภาพดูน่ารักดี เลยเอามาแต่งเป็นกลอนมาฝากเพื่อน ๆ ค่ะ
8 มิถุนายน 2550 10:28 น.
ศรรกรา
เธอไม่เคย รักเดียว เดี๋ยวก็เบื่อ
แต่กลับเชื่อ เมื่อหลง พะวงหา
ทำพูดอ้อน ซ่อนหวาน ซ่านอุรา
แท้วาจา ซ่อนฤทธิ์ พิษหัวใจ
ฉันเป็นหญิง จริงจัง กับความรัก
เมื่อแน่นหนัก รักแน่ มิเฉไฉ
แต่คุณกลับ สร้างบ่วง ลวงฤทัย
รั้งหัวใจ ให้หยอก ชอกอุรา
แรกแสร้งเย้า เช้าเย็น มิเว้นว่าง
คนที่ว้าง ร้างรัก นานหนักหนา
ก็ชอุ่ม ชุ่มฉ่ำ คำวาจา
ที่จะกล้า มีรัก อีกสักที
เมื่อเวลา ผ่านไป ถึงได้รู้
คุณทำอยู่ หวังชนะ ใจขลาดหนี
พอรู้ผล ถ่มซ้ำ ให้ย่ำยี
บดขยี้ ที่แผลเก่า แทบเอาตาย