30 มิถุนายน 2550 15:40 น.
ศรรกรา
...หากสิ่งที่ ทำไป ไร้เหตุผล
สุดเกินทน จนเธอ ก็มิไหว
อยากฝากสื่อ ตรงนี้ ที่ทำไป
ฉันเสียใจ ไม่ต่าง อย่างที่เป็น..
...ความหวังดี ตีค่า ราคาลบ
ทุกอย่างจบ ราบไป ไม่ยากเข็ญ
มิฟังเจตน์ เหตุผล พ้นประเด็น
ต้องถูกเซ่น คำตำหนิ ที่ติชัง..
...จะบอกไป ในตอนนี้ มีแต่ล่ม
ถูกเขาข่ม เหมือนโจทก์ รอโทษขัง
โธ่เหตุการณ์ ผ่านมา ค่าเพียงชัง
ตรงอกดั่ง พังพาบ จนราบไป..
...ขอโทษน่ะ ที่ทำ มิย้ำคิด
โทษเลยผิด ตรงฉัน นั้นใช่ไหม
ที่เคยมอบ ตอบแทน แสนสะใจ
เหนื่อยเกินไป ให้เกินกร้ำ ช้ำจริงจริง..
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกรา°´¯♥♥¸.°´¯)
29 มิถุนายน 2550 09:49 น.
ศรรกรา
บางครั้งเรา อ่อนล้า อยากล้าถอย
บางครั้งเรา ดูด้อย น้อยวาสนา
บางครั้งเรา เหมือนเขลา เบาปัญหา
บางครั้งเรา โทษชะตา ว่าฟ้าชัง
อย่ายอมแพ้ แค่นี้ มีโอกาส
อย่ายอมแพ้ แม้พลาด อาจมีหวัง
อย่ายอมแพ้ แม้จะเหนื่อย เมื่อยเสียจัง
อย่ายอมแพ้ กับความหวัง ที่ตั้งใจ
***วันนี้ขอลงกลอนเยอะนิดนึงนะคะ....เพื่อเป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ บ้านกลอนที่ตอนนี้กำลังสิ้นหวัง ศรรกราส่งให้แรงใจให้เพื่อน ๆ ทุกคนนะค่ะ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราส่งแรงงใจ°´¯♥♥¸.°´¯)
28 มิถุนายน 2550 23:22 น.
ศรรกรา
เพื่อนเอ๋ยเพื่อนกลอนอย่าอ่อนจิต
จงทำตามอย่างที่คิดเถอะเพื่อนจ๋า
เค้าจะชัง ฟังไว้ ไม่นำพา
ถือเสียว่า แค่ลมลูบ ที่วูบไป
แม้ฝีมือ เราอ่อน เขาค่อนด่า
หากถือสา ดั่งถูกแทง แรงเกินไหว
ทำนิ่งเสีย เขาว่า อย่าสนใจ
เขาพ่นใส่ ไม่นาน เดี๋ยวหน่ายเอง
เพื่อนเอ๋ยเพื่อนบ้านกลอนที่อ่อนหัด
มิถนัด แต่อย่าหวั่น คำข่มเหง
คนที่ป่วน กวนประสาท อย่าไปเกรง
พวกนักเลง เก่งแต่ปาก ใช่เก่งจริง
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราขำไม่ออก°´¯♥♥¸.°´¯)
28 มิถุนายน 2550 22:51 น.
ศรรกรา
วะวะเหวย เอ๋ยเกลอ เจอข้าหน่อย
ที่เอ็งปล่อย คำกระทู้ ดูแน่หรือ
ข้ายังด้อย อยากนัก จักหารือ
ว่าฝีมือ ของเอ็ง เก่งเพียงไร
เข้ามากวน ป่วนกลอน ของชาวบ้าน
น่ารำคาญ จริงจริง เกินสิ่งไหน
ติเพื่อดี หรือเพียงแต่ แค่สะใจ
บอกรู้ไว้ ใช่นิสัย คนบ้านกลอน
ถ้าเอ็งคิด ว่ามี สิ่งดีแน่
เอาสิ่งแย่ ของเขา เข้ามาสอน
ใช่มาเหน็บ แทะกัด เหมือนตัดตอน
ด้วยอักษร หยามเหยียด เกียรติกวี
วะวะเหวย เอ๋ยเกลอ จงรู้ไว้
บ้านกลอนไทย เหมือนไม้ดอก หลากหลายสี
ย่อมจะเด่น ด้อยบ้าง ทุกอย่างมี
แต่ล้วนดี ตามลักษณ์ ของนักกลอน
28 มิถุนายน 2550 02:23 น.
ศรรกรา
อันเหตุการณ์ ผ่านมา ในครานั้น
มิสำคัญ สำหรับเธอ เลยใช่ไหม
ถึงเป็นฝ่าย หนีจาก พรากกันไป
เหลือทิ้งไว้ ว่าเหตุใด ไม่ล่ำลา
บอกไม่รัก ไม่สน เกินพ้นเชื่อ
ก็ในเมื่อ เราคบกัน นานหนักหนา
ใจมันแหลก จนแตกเสี้ยว เกินเยียวยา
ทิ้งปัญหา ค้างคา ว่าเหตุใด
กลับมาก่อน เพื่อแจง แถลงคำ
โปรดช่วยย้ำ อธิบาย คลายสงสัย
จากแบบนั้น ฉันบอกเลย ยากทำใจ
ตอบได้ไหม ว่าทำไม ถึงใจดำ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราจอมป่วน°´¯♥♥¸.°´¯)