22 กุมภาพันธ์ 2547 21:19 น.
ว่านน้อย
เสียงคลื่นกะทบฝั่งแห่งความฝัน
เธอกับฉันนั่งแอบอิงกันเคียงข้าง
สองเราพร่ำบอกคำรักกันไม่จืดจาง
สัญญารักเราไม่ห่างร้างราไกล
ขอทะเลเจ้าเป็นพยาน
คำสาบานสองเราฝากเจ้าไว้
หากเราสองผิดสัญญาในวันได
ฝากทะเลซัดรักเราให้หายไปกับเจ้าเอย
22 กุมภาพันธ์ 2547 21:10 น.
ว่านน้อย
รู้นะรู้ดีเธอมีใคร
รู้อยู่แก่ใจเธอหลอกฉัน
รู้อยู่เสมอมาไม่รักกัน
รู้เธอแปรผันจากกันไม่มีใจ
เธอหลอกฉันมานานนัก
เธอหยุดรักกันแค่นี้จะได้ไหม
เธอหยุดหลอกคนรักเธอให้เสียใจ
เธอบอกลากันทีได้ไหมคนดี
22 กุมภาพันธ์ 2547 21:05 น.
ว่านน้อย
คืนฟ้าสวยดาวพร่างพราย
แอบอิงกายในคืนหนาว
เธอกับฉันเราสองนั่งนับดาว
บอกเล่าเรื่องราวความในใจ
เดือนและดาวพรายส่องแสง
บอกความนักแสดงใจเราสองได้
ว่าเธอกับฉันเรารักกันเพียงใด
แค่ใจเราส่งใจกระซิบความนับ
เรารักกัน
18 กุมภาพันธ์ 2547 19:48 น.
ว่านน้อย
กลัวใจตัวเองหลงรักเธอ
กลัวเหลือเกินหลงละเมอคนมีเจ้าของ
ไม่อยากรักคนที่เขามีคนจับจอง
แต่ทำไมแววตาฉันถึงฟ้องว่ารักเธอ
จะทำยังไงกับใจตัวเองดีนะ
จะทำยังไงให้หายหลงหายเพ้อ
จะทำยังไงเธอช่วยบอกได้ไหมเออ
ให้ฉันคนนี้หยุดรักหยุดเพ้อถึงเธอเสียที
เพราะเธอเป็นคนมีเจ้าของ
เพราะเธอมีคนจับจอง 4 ห้องหัวใจนี้
เพราะสายตาไม่เคยมองฉันเลยสักที
ฉันเลยอยากตัดใจดวงนี้ไม่ให้รักเธอ
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:00 น.
ว่านน้อย
รู้ไหมรักเธอแล้วฉันเจ็บ
รักเธอแล้วต้องเก็บแต่น้ำตา
รักเธอแล้วฉันต้องเสียเวลา
ให้คนไร้ค่าที่ทำลายรักกัน
วันนี้ฉันจะเลิกรักเธอ
คนที่ทำให้ใจฉันเพ้อฉันไหวหวั่น
คนที่ไม่เคยรักคนที่คอยแต่หลอกกัน
คนที่ไม่มีแม้ความฝันที่จะรักกันตลอดไป