16 กุมภาพันธ์ 2547 14:07 น.
ว่านน้อย
จริงหรือที่ฉันไม่รักเธอ
จริงหรือที่เขารักเธอมากว่า
เธอรู้ได้อย่างไรล่ะแก้วตา
หรือเธอแค่ดูการกระทำที่แสดงออกมาเท่านั้นเอง
ใครว่าฉันไม่รักเธอ
แค่ฉันไม่เพ้อเจ้อทำหวานใส่
หรือเธอต้องการให้มีคนคอยเอาใจ
มากว่าความรักที่ฉันมีให้เธอเสมอมา
เธอถึงไปสนใจเขาคนนั้น
คนที่เขาช่างเอาใจเธอมากกว่า
แล้วต่อว่าว่าฉันไม่รักเธอเลยสักครา
ทำไมเธอถึงดูกันแค่นั้นล่ะคนดี
คนรักกันแค่เอาใจกันก็พอเหรอ
หรือต้องฝันเพ้อละเมอถึงกันทุกทีที่หลับตา
ไม่ต้องมีใช่ไหมความรักความเข้าใจความห่วงหา
เธอเคยเป็นไหมแค่เห็นหน้าก็ชื่นใจ
ถ้าเธอต้องการอย่างนั้นก็เชิญเถอะ
เชิญเธอไปรักกับเขาคนที่ที่หวานใส
เพราะฉันคนนี้คงไม่มีความรักให้เธออย่างที่เธอคงพอใจ
ฉันจึงเป็นคนขอหลีกทางไปให้ สองคน
16 กุมภาพันธ์ 2547 13:54 น.
ว่านน้อย
รัก....เคยมีบ้างไหม
เธอ....ทำร้ายใจกันอย่างนี้
คน....มักง่าย หัวใจคงไม่มี
ดี....แต่หลอกกันให้ช้ำทรวง
แต่....ใจฉันก็รักเธอเสมอ
เธอ....แม้จะไม่มีใจให้ฉัน
ไม่....ฉันคงไม่มีวันหมดรักกัน
รัก....เธอมานานวันจนหมดทั้งใจ
16 กุมภาพันธ์ 2547 13:33 น.
ว่านน้อย
คนดีเธอจะรู้รึเปล่านะ
ว่ามีคนตรงนี้แอบรักเธอเสมอ
แม้ความรักครั้งนี้เป็นเพียงฝันละเมอ
แต่ก็อยากจะรักเธออย่างนี้ต่อไป
เพราะเธอมีคนที่เธอรักอยู่เคียงข้าง
ฉันคนนี้เลยไม่มีทางที่เธอจะมีใจ
ขอแค่รักเธอ ขอแค่ได้เห็นหน้าเธอต่อไป
ฉันคนนี้ก็สุขใจเกินพอ
12 กุมภาพันธ์ 2547 16:49 น.
ว่านน้อย
ลาก่อนเธอคนดีที่เคยรัก
ลาก่อนคนที่เคยรู้จัก เคยชิดใกล้
ลาก่อนใช่ลาร้าง ห่างหายไกล
ลาไป ใกล้หัวใจจะกลับมา
ลาก่อน จะจากไปใจคิดถึง
ลาไปสักวันนึงจะมาหา
ลารัก จำจาจรไปไกลตา
ลาไปแต่ใจไว้นะแก้วตา รักเธอผู้เดียว
12 กุมภาพันธ์ 2547 16:27 น.
ว่านน้อย
เธอบอกว่าเธอรักเขา
และคำว่าเราจะจบลงในวันนี้
เธอบอกไม่เหลือแล้วความรู้สึกดี ๆ
ที่เราสองเคยมีร่วมกันมา
ทำไมเธอเป็นคนอย่างนี้นะ
ทำไมถึงทำลายความรักเหมือนมันไร้ค่า
ไม่มีแม้สักนิดความเมตตา
ที่จะสงสารคนที่รักเธอมากกว่าใคร ๆ
เธอบอกให้ฉันลืมเธอ
แล้วให้เจอะเจอความรักใหม่
ขอบอกเธอไว้เลยนะคนใจร้าย
ว่ามันใช่จะทำได้ง่ายเช่นพูดจา