17 กุมภาพันธ์ 2547 13:00 น.
ว่านน้อย
รู้ไหมรักเธอแล้วฉันเจ็บ
รักเธอแล้วต้องเก็บแต่น้ำตา
รักเธอแล้วฉันต้องเสียเวลา
ให้คนไร้ค่าที่ทำลายรักกัน
วันนี้ฉันจะเลิกรักเธอ
คนที่ทำให้ใจฉันเพ้อฉันไหวหวั่น
คนที่ไม่เคยรักคนที่คอยแต่หลอกกัน
คนที่ไม่มีแม้ความฝันที่จะรักกันตลอดไป
17 กุมภาพันธ์ 2547 12:55 น.
ว่านน้อย
คิดถึง คิดถึง คิดถึงเธอ
ละเมอ ละเมอ ละเมอหา
รักเธอ รักเธอ รักเธอนะแก้วตา
อยากบอกให้รู้ว่ารักเธอเหลือเกิน
คิดถึง คิดถึง คิดถึงนะ
ละเมอ ละเมอ ละเมอฝันถึงเธอเสมอ
รักเธอ รักเธอ รักเธอฉันรักเธอ
รู้ไว้เลยนะเออรักเธอสุดหัวใจ
คิดถึง คิดถึง คิดถึงแต่เธอ
ละเมอ ละเมอ ละเมอถึงเธอฝันใฝ่
รักเธอ รักเธอ รักเธอสุดหัวใจ
รู้ไว้ในหัวใจไม่มีใครแทนที่เธอ
17 กุมภาพันธ์ 2547 12:27 น.
ว่านน้อย
รักเธอไม่ได้นะ....
อย่าไปมีหัวใจให้คนมีเจ้าของ
อย่าไปมองคนที่เขามีคนรัก
อย่าไปพบ อย่าไปหา อย่ารู้จัก
อย่าไปรักกับเธอ ฉันห้ามใจ
แต่มันก็ทำไม่ได้เลยใจฉัน
ห้ามใจไม่ให้รักเธอยากมากรู้ไหม
้แม้ฉันรู้ว่าต้องเจ็บก็ยังไม่อาจห้ามใจ
ไม่รู้ทำไมใจหลงรักเธอไป ห้ามยังไงก็ไม่ฟัง
คงเพราะเธอเป็นคนแสนดี
ให้ความรู้สึกที่ดีกับใจฉัน
รู้ว่าเธอมีคนรักอยู่และรักกัน
ถึงอย่างนั้นหัวใจมันก็รักเธอ
จะขอรักเธออย่างนี้ต่อไป
จะไม่บอกความในใจของฉันให้เธอรู้
ขอเพียงแค่ได้รัก ได้คอยเฝ้าดู
ขอเพียงแค่ได้อยู่ข้างเธอเป็นเพื่อนเธอต่อไป
17 กุมภาพันธ์ 2547 12:08 น.
ว่านน้อย
รักเธอนะคนดี
คำ คำนี้ฉันไม่เคยเอ่ย
แต่ก็ใช่ว่าฉันเป็นคนที่ละเลย
ไม่มีแม้เคยจะบอกเอ่ย ว่ารักกัน
ก็แค่พูดยากมากคำ คำนี้
แม้ความรู้สึกที่ฉันมีมันจะไม่ใช่ความฝัน
แต่ฉันก็เขินอายถ้าต้องบอกว่ารักกัน
แต่ก็ขอให้เธอเชื่อฉัน ว่าฉันรักเธอสุดหัวใจ
17 กุมภาพันธ์ 2547 11:42 น.
ว่านน้อย
คิดถึงเธอคนไกลตา
คิดถึงวันเวลาที่เคยชิดใกล้
คิดถึงเธอคนดีที่เคยห่วงใย
คิดถึงเธอทั้งหัวใจมีเพียงเธอ
ตอนนี้เธอทำอะไรอยู่นะ
ตอนนี้เธอจะมีคนรักรึเปล่าเอย
แต่ใจไว้ฉันคนนี้คนที่คุ้นเคย
ยังมีเธอทั้งใจเลยจริงๆ