11 มีนาคม 2550 18:33 น.
ว่าที่กวี
ยังคงแอบมองเธออยู่ทุกวัน
อยากรู้ว่าเธอยังคิดถึงกันอยู่หรือเปล่า
หากวันหนึ่งเธอบังเอิญ...ผ่านไปในที่-ที่เคยมีเรา
เธอจะนึกถึงบ้างไหม...เรื่องราวเก่า-เก่า...เมื่อคราวยังผูกพัน
ฉันยังคงเป็นเหมือนเดิม
นึกถึงวันคืนที่เราเคยร่วมต่อเติมความฝัน
แม้ต่อจากนี้ไป...ความห่วงหาที่เคยให้แก่กัน
จะลดลงทุกวัน...
...เพราะมันไม่มีความหมายอะไร
11 มีนาคม 2550 17:14 น.
ว่าที่กวี
ทุกอย่าง...คือสิ่งที่ฉันเลือก...
ก็ไม่รู้ว่า..เพราะอะไร..เพื่ออะไร..
แต่ฉันก็มีความสุขกับทางที่ฉันได้เลือกเดิน
ไม่ต้องเข้าใจฉันมากไปกว่า..เข้าใจตัวเธอเอง..
'จำไว้' ฉันก็คือฉัน..เธอก็คือเธอ
มีหลายอย่างอาจเปลี่ยนไป...
แต่ ..บางอย่าง.. อาจไม่มีทางเปลี่ยน
ทุกอย่างอยู่ที่เธอ
11 มีนาคม 2550 16:43 น.
ว่าที่กวี
คนแปลกหน้าที่คุ้นเคย
เอ่ยบางคำ...ที่ยากจะแปลความหมาย
ถามว่าฉันสบายดีหรือไร
จะให้ตอบว่าไงกับสิ่งที่เป็น
บางครั้งการที่เธอหายไป
อาจทำให้อะไรมันง่ายกว่าที่เห็น
ยิ่งเจอทุกวันยิ่งทำใจยากเย็น
ไม่อยากพบเหตุการณ์เช่นที่ผ่านมา
มีบ้าง...ที่ฉันเผลอคิดถึง
เมื่อครั้งหนึ่ง...คืนวันอันมีค่า
เคยร่วมทุกข์-สุข หนาว-ร้อนบางเวลา
แต่ทุกอย่างที่ว่าก็ผ่านพ้นไป
คนแปลกหน้าที่คุ้นเคย
อย่าพูดอะไรเลย...ดีกว่าไหม
แค่อยากเก็บสิ่งดี-ดีไว้ในใจ
ได้โปรดอย่ามาทำร้าย
...ด้วยความหวังดี...
หน้าส่วนตัว
944
