30 พฤษภาคม 2548 19:51 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
>> วันศุกร์ที่ 27 พ.ค. 48
วันนี้รู้สึกว่ายายชุจะมาโรงเรียนเช้าเป็นพิเศษ
อยู่ 4/8 สีม่วง สายวิทย์ด้วยพอชุเห็นหน้าฉันก็รายงานทันทีเลย
เหรอ ยายชุจะเห็นไหมน้าว่าหน้าคนฟังบานเป็นกระด้ง
ต้าร์อยู่สีม่วงฉันอยู่สีฟ้าแต่เรียนสายเดียวกัน
ใครเหรอ พราวเพื่อนต่างห้องถามอย่างอยากรู้
ต้าร์ เด็ก ม.4 วุ้นมันชอบ สารีบตอบแทน
ต้าร์เหรอ พราวทวนชื่อ มีแฟนแล้วนี่ แล้วโพล่งออกมา
บ้า มีที่ไหน ฉันโวยขึ้นทันที มั่วแล้วพราวก็ชุบอกยังไม่มี เสียงแข็งเชียวแต่ใจไม่ดีเลย
อ้าว ก็ไม่รู้ดิ เห็นเดินควงกันบ่อยๆ พราวชักลังเล
ผิดคนแล้ว ต้าร์เดียวกันป่ะเนี่ย ฉันถามเพื่อความมั่นใจ
ก็ต้าร์ ม.4 นักบอล ตัวดำๆ ดัดฟันด้วยใช่ป่ะ แหม ซะละเอียดเลยนะยายพราว
ฉันพยักหน้าแทนคำตอบก็ต้าร์เดียวกันนี่ใจเสียเลยเรา
แฟนเค้าก็น้องอรน้องพี่อันไง เมื่อวานยังกลับบ้านด้วยกันเลย คราวนี้ดูยายพราวจะมั่นใจมาก
หา น้องอร ฉันตกใจสุดขีดบ้าๆๆๆๆไปกันใหญ่แล้ว.
ก็น้องอรไม่ใช่เหรอที่มาถามหาเรากับยายชุน่ะนี่มันอะไรกันนี่
ชุชุชุ ฉันเรียกหาชุเสียงเหมือนจะร้องไห้
อะไร ชุเดินมาหาหน้าตาตื่นคงจะรู้สึกถึงความผิดปกติของน้ำเสียงสินะ
พราวบอกว่าต้าร์เป็นแฟนกับน้องอร ฉันฟ้องชุเหมือนกับเด็กๆที่ถูกรังแก
ฮึ้ย ไม่ใช่หรอก เพื่อนกัน ชุดูจะงงๆปนประหลาดใจไม่น้อยเลย
ฉันรีบอือออเห็นด้วยทันทีขออย่าให้มันเป็นเรื่องจริงเลย..
เหรอ ไม่รู้ดิ เห็นจี๋จ๋ากันจะตาย พราวพึมพำแล้วก็หันไปสนใจกับหนังสือตรงหน้าแทน
ไม่หรอก อรก็เป็นอย่างนี้กับทุกคนแหละ ชุรีบบอกเมื่อเห็นสีหน้าฉัน
น้องอรอ่ะนะ ยายยูดูจะตกใจกว่าฉันอีกเมื่อรู้เรื่อง
โห วุ้นหน้าตาแกเป็นต่อหลายขุมเลย ยูพยายามพูดให้ฉันสบายใจ
เฮ้อถึงหน้าตาจะเป็นต่อแต่ถ้าเค้าไม่รักมันก็จบเหมือนกันนี่
ฉันรู้สึกแย่ชะมัดเลยถึงยายชุจะว่าไม่ใช่แต่ถ้าไม่มีมูลพราวจะพูดได้ไง
อุตสาห์หลงดีใจคิดว่าต้าร์ให้เพื่อนมาถามหาเราแต่เพื่อนที่มาถามมันน้องอรนี่นา
สาธุขออย่าให้เค้าเป็นแฟนกันเล้ย
น้องอรนิสัยดีนะ อีฟพูดขึ้นเออแล้วเพื่อนแกมันไม่ดีตรงไหนฟ่ะเซ็งชะมัดเลย
จากนั้นเกือบทั้งวันนี้ก็ผ่านไปแบบเซ็งๆและไม่มีเงาของทั้งน้องต้าร์และน้องอรเลย
ดูไม่ได้เลยวุ้น ชาวนาจริงๆด้วย อีฟเอ่ยขึ้นขณะนั่งอยู่ในหอประชุม
อ้าว อีฟเห็นแล้วเหรอ เห็นที่ไหน ฉันงงก็อีฟเป็นคนเดียวที่ไม่เคยเห็นต้าร์
เออ ชุชี้ให้ดู พี่แตนดูดีกว่าตั้งเยอะ ไม่ตอบเปล่ายังมีบ่นอีก
ชุเห็นตาร์ที่ไหน ฉันหันหลังไปถามชุ
นั่นไง ชุชี้ไปยังแถวที่ต้าร์นั่งอยู่
หลังกวาดสายตาอยู่พักใหญ่ก็เห็นแล้วต้าร์.จากมุมที่ฉันนั่งอยู่มองเห็นได้ถนัดมากๆ
เอ๊ะ ! เดี๋ยวก่อนคนที่นั่งหน้าต้าร์อ่ะน้องอรไม่ใช่เหรอ
หลังเพ่งอยู่พักใหญ่ใช่น้องอรจริงๆด้วยเท่านั้นแหละใจเสียทันทีเลย
แต่ใช่นั่งใกล้กันต้องเป็นแฟนกันเสมอไปนี่นาเพื่อนกันมั้ง
ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อทุกอย่างรอบๆตัวก็ถูกกลืนหายไป
ตอนนี้ตาทั้งสองของฉันกำลังเพ่งอยู่ที่ร่างของคนสองคน
ความรู้สึกมันบอกว่าเค้าเป็นมากกว่าเพื่อนกันแน่ๆ
ต้าร์กอดเอวอรแล้วซบหน้าลงกับหลังอรไม่น่าชุก็เคยทำกับเราแบบนี้
ต้าร์โน้มตัวอรลงมาแล้วก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มไม่น่าเค้าเล่นกันมั้ง
อรเอามือตีต้าร์ที่ไหล่แล้วผลักต้าร์ออกไปเห็นไหมเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
ต้าร์จับแก้มอรอย่างเอ็นดูจ้องตากันอย่างหวานสุดๆ
ไม่ไหวแล้วมันเป็นเรื่องจริงหรือนี่ต้าร์เป็นแฟนกับอร
ฉันพยายามจะกลั้นอารมณ์โกหกตัวเองว่ามันไม่ใช่หรือไม่ฉันก็ฝันไป
แต่ภาพมันเห็นอยู่ตำตาเพื่อนที่ไหนเค้าหยอกกันเล่นแบบนี้บ้าง
ความสับสนในใจทำให้ฉันเอื้อมมือไปสะกิดให้เพื่อนทุกคนเห็นเหมือนที่ฉันเห็น
เราทั้งกลุ่มเงียบไปจ้องไปที่ต้าร์กับอรนิ่งราวกับถูกสะกด
ฉันรู้สึกว่ามันตื้อไปหมดในใจมีแต่คำว่าอีกแล้วดังก้องไปหมด
ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจโดนบีบอย่างรุนแรงพยายามเต็มที่ที่จะสะกดใจให้อยู่นิ่งให้ได้
ฉันฝันไปฉันต้องฝันไปแน่ๆใครช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น
อย่างนี้แฟนกันชัวร์วุ้น ชุพูดขึ้นดึงฉันกลับไปสู่ความจริงอีกครั้ง
เท่านั้นแหละชุเท่านั้นแหละที่ฉันอยากรู้เท่านั้นแหละ
ฉันพยายามเต็มที่ที่จะบังคับไม่ให้น้ำใสๆมันไหลออกมาจากตา
ฉันฝืนยิ้มแล้วหันไปมองเพื่อนๆทุกคนทุกคนจ้องฉันอยู่แววตาดูกังวลทีเดียว
ทุกคนยิ้มแย้มทันทีที่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน
โห หวานกันชะมัดเลยเนอะ อีฟเอ่ยขึ้นเป็นคนแรก
หลงรักคนมีเจ้าของแอบมองอยู่ทุกวัน ไปหลงรักแฟนชาวบ้านทั้งที่รู้ตัว .
ยายยูร้องเพลงซะเลย คนน่ารัก ถูกใจนักไม่เคยเป็นอย่างนี้
เพลงยายยูเรียกเสียงหัวเราะได้จากทุกคนรวมทั้งฉัน
ฮึ้ย วุ้น ต้าร์หันมาแน่ะ อีฟบอกฉันฉันหันกลับไปทันที
เราสบตากันแวบหนึ่งตาร์ก็หันหน้ากลับไปร้อยยิ้มหายไปจากหน้าฉัน
หันมาทำไมนะสนใจกันด้วยเหรอแวบหนึ่งฉันคิดว่าอยากได้ยินจากปากต้าร์เอง
ว่าต้าร์มีแฟนแล้วต้าร์จงใจใช่ไหมที่จะสวีทกับอรให้ฉันเห็นก็รู้นี่ว่าฉันอยู่ตรงนี้
ทำไมล่ะทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ก็รู้อยู่ว่าเค้าชอบตัวเอง..
ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไรหา เห็นหรือเปล่าเห็นน้ำตาเวลาที่เธออยู่กับใคร
เสียงประสานร้องเพลงของเพื่อนๆดังขึ้นน้ำหยดหนึ่งไหลออกตากตาของฉัน
ฉันหันหน้ากลับทันทีใครก็ได้เอาฉันออกไปจากตรงนี้ได้ไหมฉันไม่อยากเห็น
เขื่อนน้ำตาของฉันพังทลายลงทันทีเพื่อนๆพากันตกใจ
ชุดึงฉันเข้าไปกอดน้ำตายังไหลไม่หยุด.
ไม่เอาน่าวุ้น อีฟปลอบและตามด้วยอีกหลายๆเสียงของเพื่อนๆ
ดีแล้วที่วุ้นได้เห็นตอนนี้ดีกว่าเห็นหลังชอบเป็นเดือนๆน่ะ ..
เอาน่าวุ้น สักวันต้องมีสักคนที่รักเราบ้างแหละ .
ทันทีที่ออกจากหอประชุม
.ฉันเงยหน้าที่ตอนนี้เหลือแต่คราบน้ำตาออกจากอกของชุ
ก็อยากร้องเพลงกันทำไมเล่า มันโดนเต็มๆเลยนี่ .ฉันพูดแบบอยากให้เพื่อนสบายใจ
เพื่อนๆเห็นว่าฉันไม่เป็นอะไรแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ไม่มีใครรู้เลยว่าฉันเสียใจแค่ไหนเพื่อนๆคงคิดว่าฉันคงไม่จริงจังอะไรมากมาย
และที่ร้องไห้เพราะอินกับเพลงเท่านั้น
ฉันไม่รู้เลยว่ากลับบ้านมาได้ยังไงและทำอะไรลงไปบ้าง
ฉันรู้แต่ว่าฉันนอนร้องไห้จนเกือบเที่ยงคืนก่อนจะเพลียจนหลับไป
เอาอีกแล้วเราอกหักอีกแล้ว
ถึงจะแค่ 4 วันก็เหอะแต่ฉันรู้สึกว่าฉันรักต้าร์มากๆ
ไม่ได้แค่ชอบแต่รัก
คนอื่นคงคิดว่าฉันเพ้อเจ้อไร้สาระ.
แค่ 4 วัน กับการรักใครเป็นไปไม่ได้หรอก
แต่เป็นไปแล้ว
ฉันไม่เคยเป็นกับใครอย่างนี้ไม่ว่าจะชุหรือพี่แตน
4 วัน ในการรัก.แต่อีกหลายวันกับการทำใจ.
การเห็นคนที่เรารักมีความสุขน่ะดีไม่ใช่เหรอ
ไม่หรอกจะว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้นะ..
ก็ต้าร์ทำเหมือนสนใจกันทั้งที่ไม่จริงเลย
มันทำให้ฉันไม่ได้เผื่อใจไว้สักนิด
จริงอยู่รู้ตอนนี้ดีกว่ารู้วันหลัง
แต่เสาร์-อาทิตย์นี้ล่ะฉันจะอยู่อย่างไง
ฉันคิดว่าบางทีอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ในวันจันทร์
อย่างน้อยฉันก็ยังมีเพื่อนคอยปลอบใจ.
^^ The end ^^
30 พฤษภาคม 2548 19:23 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
>> วันพฤหัสที่ 26 พ.ค. 48
เมื่อคืนหน้าน้องต้าร์ลอยอยู่ในความฝันของฉันทั้งคืนเลย
ตามตรงนะกับต้าร์เนี่ยฉันหวังว่าเราคงจะได้รู้จักกันมากกว่านี้
เพราะต้าร์ไม่ได้ป๊อปเวอร์แบบพี่แตนและชุบอกว่าคิดว่าต้าร์ยังไม่มีแฟน
วันนี้ฉันไม่ได้เอ่ยถึงต้าร์เลยกลัวยายเพื่อนๆทั้งหลายจะก่อเรื่องอีก
วันนี้ยังไม่ได้เจอน้องชาวนาเลยนี่นาวุ้น ยายยูพูดขึ้นขณะที่กำลังล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำ
อือ ดูดูมันเรียกน้องเค้าให้ตายเหอะจะพูดทำไมนะเลยคิดถึงขึ้นมาเลย
ฉันรีบเดินออกจากวงสนนาออกไปหายายชุที่นั่งรออยู่หน้าห้องน้ำ
วุ้น เมื่อกี้เพื่อนต้าร์ น้องอรอ่ะ เค้ามาถามว่าใครชอบต้าร์เราก็เลยชี้ไปที่แก ชุรายงาน
แล้วเค้าเห็นเราไหม ฉันถามอย่างตกใจเล็กน้อย
เห็น นี่ไม่ต้องหาเลยไม่ได้อยู่แถวนี้หรอก ชุรีบบอกทันทีที่เห็นฉันหันรีหันขวาง
ฉันไม่รู้หรอกว่าน้องอรเนี่ยเป็นใครแต่ก็คงเพื่อนต้าร์แหละข่าวเร็วอีกแล้ว
เอ๊ะหรือว่าต้าร์ให้มาถามแค่นึกก็ทำให้อมยิ้ม
วุ้น พี่รี่รุ่นพี่ที่รู้จักกันทักฉัน
อ้าว เรียนอะไรเนี่ย ฉันทักตอบไม่ให้เสียมารยาท
เรียนไทย แล้ววุ้นล่ะ ยังไม่ทันจะได้ตอบฉันก็หันหลังไปดูว่าใครบังอาจมาดินชนหลังฉัน
ทันทีที่เห็นหน้าคนชนแทบไม่ต้องคิดฉันหันหลังกลับทันที
ก็ต้าร์นี่นารู้สึกว่าเค้าจะไม่รู้ตัวเพราะกำลังยืนฟังเพื่อนๆคุยกันอย่างตั้งอกตั้งใจ
สังคม ไปแล้วนะพี่รี่ ฉันรีบตัดบทการสนทนาทันทีก่อนหันไปคว้ามือยายชุที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
นี่ ฉันบอกชุพร้อมชี้มือไปด้านหลังของต้าร์ที่ตอนนี้ยืนใกล้อยู่ฉันมากๆ
คนอะไรยิ่งดูใกล้ๆยิ่งน่ารักสูงเท่าชุได้มั้ง( แต่ต้องสูงกว่าฉันแน่นอน เพราะฉันเตี้ยมาก )
อะไร ยายชุแทบสำลักเพราะกำลังกินน้ำอยู่
ก็นี่ ฉันชี้มือไปที่น้องต้าร์อีกครั้งและรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
ยายชุเอ๊ยกว่าแกจะรู้เรื่องน้องเค้าหันมาเห็นกันพอดี
เดินมาได้สักพักฉันก็หันกลับไปดูว่ายายชุตามมารึยัง
ทันทีที่หันกลับไปฉันก็สบตากับต้าร์.
แวบหนึ่งฉันคิดว่ามันเป็นความฝันแต่.
มันเรื่องจริงนี่นาตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ต้าร์กำลังมองฉันอยู่ฉันแน่ใจ
เราสองคนสบตากันฉันเห็นรอยยิ้มจางๆบนหน้าต้าร์
ฉันหันหน้ากลับถึงแม้ว่าอยากจะหันไปยิ้มให้ต้าร์แต่ความเขินทำให้ฉันวิ่งทันที
.
ตอนเย็นก่อนกลับบ้าน
ชุเร็วๆดิ เดี๋ยวก็ขึ้นรถเมล์คันเดียวกับน้องเค้าไม่ทันหรอก ฉันเร่ง
เออ รู้แล้ว เดี๋ยวดิ คนกำลังเสริมสวยอยู่ ไม่เห็นรึไง ชุตอบแบบรำคาญสุดๆ
แล้วถามมาให้ครบเลยนะ ว่าอยู่ห้องอะไร สีอะไร ฉันยังไม่ทันพูดจบยายชุก็แทรก
เออ รู้แล้ว รู้แล้ว ย้ำเป็นสิบๆรอบแล้วเนี่ย ยายชุรำคาญถึงขีดสุด
นั่นไง อยู่ๆยายชุก็พูดขึ้นพลางพยักเพยิดไปทางอาคารพลศึกษา
น้องต้าร์กำลังเดินกลับบ้านกับเอ่อเพื่อนเข้ามั้ง
เห็นยังอ่ะ เดินอยู่กับน้องอรอ่ะ ชุย้ำอีกที
อืม น่ารักจังเร็วเข้าชุ ต้นประโยคออกแนวพึมพำแต่ท้ายประโยคหันไปเร่งเอากับชุ
ฉันรีบยัดกระเป๋าใส่มือยายชุแล้วทั้งดันทั้งผลักให้ยายชุตามน้องเค้าไป
แต่ฉันเปล่าเดินตามยายชุออกไปก็วันนี้แม่มารับนี่นา
ูููููููู^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
30 พฤษภาคม 2548 19:19 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
>> วันพุธที่ 25 พ.ค. 48
วันนี้รู้สึกอยากมาโรงเรียนเป็นพิเศษไม่รู้ทำไม
รู้เมื่อวานยังเห็นน้องต้าร์ไม่ชัดเลยอยากเจอเร็วๆจัง.
เกือบทั้งวันยังไม่ได้เจอน้องต้าร์เลย
ก่อนขึ้นห้องเรียนในคาบสุดท้ายของวัน
ตามปกติของผู้หญิงกว่าจะขึ้นเรียนได้ทั้งเข้าห้องน้ำกินน้ำและเสริมสวย
ขณะที่รอยูจอยสาเพื่อนในกลุ่มทำภารกิจส่วนตัวกันอยู่
บรรยากาศตอนนั้นรู้สึกว่านอกจากเรา 4 คนแล้วเค้าจะขึ้นเรียนกันหมดแล้วนะ
แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นน้องต้าร์ที่คอยสอดส่ายหาอยู่ทั้งวันกำลังเดินเข้าห้องน้ำ
เฮ้ย ! น้องคนนั้นไงที่เราบอกว่าน่ารักน่ะ ฉันร้องบอกเพื่อนๆทั้งสามคนทันที
ไหน เพื่อนเกลอทั้งสามประสานเสียงกันทันทีเช่นกัน
เข้าห้องน้ำไปแล้วอ่ะ ว่าแล้วก็สาวเท้าโฉบผ่านหน้าห้องน้ำสักแวบก่อนขึ้นเรียน
แต่สามสาวเพื่อนรักกลับพร้อมใจกันเข้าไปล้างมือในห้องน้ำอย่างกระทันหัน
เฮ้ย ! จะบ้าเหรอ เดี๋ยวเค้าได้รู้ตัวกันพอดี ฉันโวยตายๆถ้าน้องเค้ารู้ขึ้นมาจะทำไงเนี่ย
ไม่คิดเปล่าฉันสาวเท้าไปยืนรอเพื่อนทั้งสามที่บันไดขึ้นอาคารทันที
สักพักเพื่อนทั้งสามก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาหา
เป็นไง ฉันเอ่ยปากถามทันทีที่เพื่อนทั้งสามคนมาถึงตัว
ไม่เห็นจะน่ารักเลย จอบกะสาประสานเสียงกัน
หน้าเหมือนชาวนาเลยเดี๋ยวนี้แกรสนิยมแย่ลงน่ะวุ้น ยูบ่น
น่ารักจะตาย ฉันก็ได้แต่ครวญพลางเดินขึ้นบันได
เฮ้ย ! น้องเค้าเดินตามมาแล้ว .ยูโวยวาย
จิง ฉันตกใจสุดขีดเวรแล้ว
จิง ยูยืนยันแต่ฉันไม่ฟังแล้ววิ่งกระเจิงขึ้นบันไดไปเลย.
เพื่อนทั้งสามวิ่งตามพลางตะโกนกันโหวกเหวก
วุ้นจะรีบไปไหน ทำไมต้องวิ่งด้วยละ เอาเข้าไป
วุ้นรอด้วย แน่ะยังมีเสียงหัวเราะคิกคักอีก
ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เพื่อนตัวแสบว้ายป่านนี้น้องเค้าคงรู้หมดแล้ว
...ฉันค่อยๆผ่อนความเร็วเมื่อใกล้ถึงห้องเรียน
ได้ยินเสียงยายยูมันตะโกนบอกน้องเค้าซะดังเลย
น้อง เพื่อนพี่คนนั้นชอบอ่ะ ไม่บอกเปล่ายังชี้มือผ่านซี่บันไดตรงมาที่ฉันด้วย
แต่ด้วยความเมตตาของขั้นบันไดฉันมั่นใจว่าน้องเค้าไม่เห็นฉันแน่นอน
ฉันวิ่งไปถึงหน้าห้องเรียนก่อนตรงไปนั่งข้างชุโชคดีที่อาจารย์ยังไม่เข้าสอน
อะไรกัน ยายชุมันสงสัยเต็มที่แต่ยังไม่ทันได้ตอบ
น้องมานี่ดิ มันนั่งอยู่หน้าห้องนี่เอง เสียงยายยูดังขึ้น
มันยืนกวักมือเรียกน้องเค้าไหวๆอยู่หน้าประตูจอยกะสาเผ่นเข้ามาในห้อง
หัวเราะกันคิกคักเชียวไอ้เพื่อนบ้า...ได้แต่ด่าอยู่ในใจตอนนี้ฉันซ่อนหน้าอยู่หลังกระเป๋าแล้ว
สักพักยายยูก็เข้ามานั่งยายชุหันไปสอบถามอย่างสงสัยเต็มที่
อะไรกัน เสียงที่ดังขึ้นมียายอีฟเพื่อนอีกคนเป็นแนวร่วมด้วย
ก็น้องชาวนาที่ไอ้วุ้นมันชอบไง เท่านั้นทั้งอีฟและชุก็หายสงสัย
ฮึ้ย วุ้นน้องเค้าเรียนอยู่ห้องข้างๆนี้เอง ยายยูจอมแสบหันมาบอกฉัน
เหรอ ความตกใจอีกระลอกทำให้ฉันลืมคำด่าพวกเพื่อนๆไปเลย
แต่เวลาน้องเค้ายิ้มก็น่ารักดีเนอะ สาเสริมอย่างไม่ให้การสนทนาขาดตอน
อือ ทั้งยูและจอยครางเบาๆเป็นเชิงเห็นด้วย
น้องเค้ายิ้มด้วยเหรอ ฉันซักต่อ อือ สาตอบ
การสนทนาจบลงแค่นั้นเพราะอาจารย์เดินเข้ามาในห้อง
หลังเสียงออดหมดคาบดังขึ้น
ฉันก็พยายามถ่วงเวลาเจ้าเพื่อนๆตัวแสบทั้งหลายไว้เพราะไม่อยากออกไปเจอหน้าน้องต้าร์
ดูเหมือนเพื่อนๆก็ไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้อีกจนกระทั่ง
หน้าหอประชุมที่แออัดไปด้วยนักเรียนมากมายที่มายืนออกันรอเข้าหอประชุม
ว่าแต่ไม่รู้อีฟมันหายไปไหนหาไม่เจอตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
ฮึ้ย ! วุ้นดูดิ ยายชุกระซิบพลางพยักเพยิดหน้าไปทางน้ำตกหน้าหอประชุม
ดูอะไร ฉันถามเพราะไม่เห็นอะไรนอกจากนักเรียนที่ยืนจับกลุ่มคุยกัน
ต้าร์ ชุบอกง่ายๆสั้นฉันหันกลับไปสำรวจทันทีแต่ไม่ยักกะเห็น
ไหน ฉันเขย่าแขนชุอย่างเซ้าซี้
โธ่เอ๊ย ไปเอาแว่นมาใส่ไป๊ อยู่นั่นไง ใช่นั่นไงเห็นแล้ว
ต้าร์กำลังยืนคุยกับเพื่อนอยู่ไม่ไกลนักโอ๊ยคนอะไรน่ารักชะมัดเลย
ไหน ...ยายยูเจ้าเก่ากะยายจอยยายสาและเพื่อนร่วมห้องอีกนับสิบถามกันอย่างสงสัย
ไหน น้องคนไหนที่วุ้นชอบ เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งถาม
นั่นไง ยายยูหาต้าร์เจอแล้วก็ชี้บอกเพื่อนคนอื่นๆ
อ้าวแล้วกันข่าวมันเร็วจิงๆเพื่อนพวกนี้ก็ช่างอยากรู้อยากเห็นเสียจริง
ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อยายชุก็ก้าวขาชับชับตรงเข้าไปหาน้องต้าร์แล้ว
ว้ายยายนี่ก็อีกคนทำอะไรไม่บอกไม่กล่าวกันเลยให้ตายซิ
ยายชุไปถึงตัวก็กอดคอต้าร์พลางชี้มือมาทางกลุ่มเพื่อนๆที่ยืนกันอยู่
เหล่าเพื่อนๆทั้งหลายก็หันรีหันขวางหาฉันกันให้ขวัก
เชอะหาไม่เจอหรอกย่ะฉันไวกว่าหลบออกมาจากตรงนั้นตั้งนานแล้ว
ยายชุงี้เหวอไปเลยฉันเห็นแค่นั้นก็รีบเดินเข้าหอประชุมไป
เจอเพื่อนๆอีกทีก็ที่แถวนั่นแหละแต่ละคนก็บ่นกันเซ็งแซ่ไปหมด
ไม่เห็นจะน่ารักเลยวุ้น อ้าว เลิกชอบพี่แตนแล้วเหรอ เดี๋ยวนี้รักเด็กน้า
ฉันไม่ตอบเลยสักคนได้แต่ยิ้มขาก้าวตรงไปยังยายชุทันที
ชุ ทำอะไรลงไปห๊า ฉันโวยวายทันทีที่เห็นยายชุเพื่อนตัวแสบเคยชอบมันได้ไงวะเนี่ย
แกแหละหนีทำไม ชุโวยกลับโธ่ หน้าแตกละซิ
แล้วใครจะอยู่ให้โง่ล่ะ เขินนะเว้ย เออเขินเป็นเหมือนกันนะให้รู้ซะบ้าง
แล้วเมื่อไหร่น้องเค้าจะรู้จักแกล่ะ สาบ่น
ก็ไม่ได้อยากให้รู้จักนี่ ก็จิงอ่ะคนมันอายนี่หว่า
แล้วต้าร์ว่าไงบ้าง ฉันหันไปถามชุเมื่ออาจารย์สั่งให้นักเรียนทุกคนนั่งลง
ก็ถามว่าคนไหนอ่ะ ชุบอกพลางเอื้อมมือมากอดเอวฉันที่นั่งอยู่ข้างหน้า
มันซบหน้ากับหลังฉันคือจะหลับทันทีที่อาจารย์พูดฉันได้แต่ส่ายหน้า
นี่ถ้าเป็นแต่ก่อนฉันคงดีใจจะแย่แล้ว
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
29 พฤษภาคม 2548 14:41 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
>> วันอังคารที่ 24 พ.ค. 48
วันแรกของสัปดาห์ที่ 2 ในการเปิดภาคเรียน...หลังจากหยุดชดเชยวันวิสาขบูชา
ถึงแม้อากาศจะร้อนไปหน่อยแต่ทุกคนในโรงเรียนก็ยังคงดูสดใส
ฉันเองก็เหมือนกัน
5 ปีแล้ว...กับการใช้ชีวิตนักเรียนมัธยมในโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง
เฮ้ย ! วุ้นแกรู้ยัง พี่แตนเค้าตกลงเป็นแฟนกับจูนแล้ว
ยูเพื่อนคนหนึ่งแทบจะตะโกนบอกฉันทันทีที่เห็นหน้า
หา เท่านั้นแหละที่หลุดออกจากปากฉันเช้าที่แสนสดใสมัวหมองลงในพริบตา
พี่แตนรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบอยู่และฉันเชื่อว่าพี่เค้าก็คงจะพอรู้อยู่เหมือนกัน
ก็บรรดาเพื่อนตัวดีทั้งหลายเคยลากฉันไปยืนเอ๋ออยู่หน้าพี่เค้าบ่อยๆ.
แล้วไหนจะเสียงล้อโหวกเหวกเวลาที่เดินสวนกันกับพี่เค้าใครไม่รู้ก็บ้าแล้ว
เออ ! รู้แล้ว แล้วทำไม หลังจากรวบรวมสติอยู่พักใหญ่
ก็ตอบกลับเพื่อนซะเสียงดังทั้งที่ไม่รู้ว่าจะเสียงดังไปทำไม
โอ๊ย ! ทำเป็นไม่สนใจ เพื่อนหลายคนที่คงรอฟังอยู่บ่นพึมพำอย่างไม่อยากจะเชื่อ
แต่เชื่อเหอะเพื่อนเอ๊ยอันที่จริงเรื่องนี้ฉันก็พอจะรู้ๆอยู่บ้างก็เคยเห็นอยู่เต็มตา
ว่าสองคนนี้เค้าเดินไปส่งกันถึงห้องเรียนตามตรงเลยนะไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยสักนิด
แต่เสียความรู้สึกนิดหน่อยประมาณว่าผิดหวังอีกแล้วเรา
ที่ใช้คำว่าอีกแล้วเพราะว่าไม่ว่าฉันจะแอบชอบใครเค้าก็จะมีแฟนกันแล้วทุกทีไป
เดี๋ยวชอบคนนู้นคนนี้จนเพื่อนๆเรียกฉันว่าพวกบ้าลัทธิลัทธิทอมน่ะ
มันเป็นเรื่องปกติในโรงเรียนหญิงล้วนที่จริงฉันก็ไม่ได้บ้าหรอกนะ
ผู้ชายก็ชอบแต่ชอบผู้หญิงมากกว่า
ในกรณีพี่แตนคนนี้จำได้ว่าแอบชอบมา 2 ปีแล้วจนเค้าเปลี่ยนแฟนมา 2 คน แล้วเหมือนกัน
ชอบก็ชอบนะแต่ปลงได้ตั้งนานแล้วเพราะเค้าป๊อปมากเลยรู้สึกว่าไม่ค่อยเสียใจเท่าไหร่
กับจูนก็เหอะมีเคืองๆบ้างแต่ก็ไม่โกรธแค้นอะไรถึงจะโกรธเค้าก็ไม่สนใจอยู่ดี
เอาเหอะกับจูนฉันก็สู้อะไรกับเค้าไม่ได้เลยออกจะเพอร์เฟ็ค
ตามตรงนะจูนไม่น่ารักเท่าไหร่หรอกคนรวย(เรียนเก่ง)ทำอะไรก็เลยดูดีไปหมด
เพราะฉะนั้นวันนี้ตอนเดินสวนกับพี่แตนเลยไม่มีเสียงล้ออย่างเคย
มีแต่สายตาจากเพื่อนๆที่อยากรู้ว่าฉันปากจะตรงกับใจรึเปล่า
เพื่อนๆถึงกับผิดคาดไปตามๆกันเมื่อฉันทำท่าราวกับว่าพี่เค้าเป็นอากาศตอนเดินสวนกัน
เออดีแล้ว ชุเพื่อนซี้ตัวแสบออกแนวครวญข้างๆหูฉัน
ว่าแล้วก็ขอพูดถึงชุหน่อยแล้วกันชุเป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่ ม.1
และเป็นทอมคนแรกที่ฉันชอบมันก็รู้นะแต่ทำเป็นไม่รู้ชอบมันมาตั้ง 3 ปี
ตอนนั้นอาการแบบว่าชอบเพื่อนมันเศร้าน่าดูเลย
ตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันหมดไปแล้วก็อยู่กลุ่มเดียวกันซี้กันขนาดนี้ชอบไม่ลงแล้ว
อีกอย่างจากทอมตอนนี้มันกลายเป็นผู้หญิงที่หญิงจ๋าซะมีแฟนเป็นทอมด้วย
และวันนี้ฉันก็ได้เห็นรุ่นน้องคนหนึ่งเอาอาการแบบว่าไงละน่ารักดีเนอะ
ที่จริงที่สะดุดตา..เพราะน้องเค้าหน้าตาคล้ายกับรุ่นพี่ฉันเคยชอบอยู่คนหนึ่งมาก
น้องเค้าก็เป็นทอมอีกนั่นแหละดูก็รู้น้องเค้าอยู่ ม.4 ฉันอยู่ ม.5
เฮ้ย ! ชุ น้องคนนั้นน่ารักดีเนอะ ว่าแล้วก็สะกิดเพื่อรักให้หันไปดู
ไหน คนไหนวะ
คนนั้นนะ ที่นั่งอยู่ ยังไม่ทั้นจะพูดจบชุก็สวนขึ้นมา
เอาอีกแหละ ยังไม่ทันข้ามวันปิ๊งคนใหม่อีกแล้ว เฮ้อเพื่อนฉัน คงรำคาญเต็มที่สินะยายชุ
เออน่า คนนั้นน่ะเห็นยัง บ่นไปเหอะไม่สนใจหรอกฉันก็ยังรั้งมันไว้ให้หาน้องเค้าต่อ
อ๋อ ! รู้จัก ชื่อต้าร์ บ้านอยู่แถวเดียวกัน ชุร้องขึ้นทันทีที่เห็นน้องเค้า
จิงดิต้าร์เหรอน่ารักเนอะ ว่าแล้วยายชุก็ลากฉันไปจากตรงนั้นทันที
โห ! วุ้น บอกตามตรงนะพี่แตนน่ะพอรับได้ แต่ต้าร์นี่ไม่ไหวเลย ไม่น่ารักเลยสักนิด ชุครวญ
อะไรน่ารักออกเท่ห์จะตาย การสนทนาจบลงเท่านั้นทันทีที่ถึงห้องเรียน
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ููููููููููููููุููุูููููููู
หน้าส่วนตัว
1512
