14 กรกฎาคม 2547 18:47 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ใบไม้ร่วงเกลื่อน
ฤดูแห่งความเป็นเพื่อนกำลังจางหาย
ต่อนี้ต่อไปคงไม่มีพวกเธอข้างกาย
แต่จำไว้ฤดูกาลจะกลับมาใหม่เมื่อเราต้องการ
14 กรกฎาคม 2547 18:47 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
Memory มิตรภาพ
มีรอยขีดเขียนหยาบๆปรากฎไว้
เป็นร่องรอยแห่งความผูกพันที่จะยืนยัดตลอดไป
ไม่ว่าอีกนานเท่าไหร่จะไม่หายไปอย่างแน่นอน
14 กรกฎาคม 2547 18:47 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
แค่น้ำใสๆจากใจคนๆหนึ่ง
แค่ความรักซึ่งเปราะบางที่จางหาย
แค่ความเฉยเมยจากคนข้างกาย
แค่หัวใจที่สูญสลายของคนบางคน
14 กรกฎาคม 2547 18:47 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
เคยคิดจะตัดใจ
เคยคิดจะให้ความรักหายไปจากตรงหน้า
เคยคิดจะเทความรู้สึกให้ล่องลอยไปกับกาลเวลา
และเคยคิดว่าฉันจะอยู่ได้โดยไม่มีเธอ
++แค่เคยนะ++
14 กรกฎาคม 2547 18:47 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ด้วยรักและศรัทธา
ตลอดเวลาหลายวันที่ผ่านพ้น
ตั้งแต่ก้าวเข้ามาก็เป็นเพียงคนหนึ่งคน
และจวบจนวันนี้ได้เป็นชาวไทยโพเต็มตัว
ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
ที่ไม่เคยทิ้งระยะห่างให้ทุกคนที่นี่
มีแต่ความรัก ห่วงใย และหวังดี
น้ำใจที่มีหายากนักในสังคม
ขอแสดงความนับถืออย่างมาก
ถ้าหากได้รู้จักกันก่อนนี้
คงมีความผูกพันกันกว่าที่มี
แต่แค่นี้เราก็ดีใจเหลือเกิน