1 ตุลาคม 2548 11:35 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ใ น ส า ย ต า ใ ค ร ต่ อ ใ ค ร ...
ฉั น ค ง ดู แ ย่ ใ ช่ ไ ห ม ที่ เ ป็ น แ บ บ นี้
ง ม ง า ย ... พ ร่ำ เ พ้ อ ... ไ ม่ มี อ ะ ไ ร ดี
ค น เ ค้ า มี เ จ้ า ข อ ง แ ล้ ว ก็ ยั ง จ ะ เ อ า
ไ ม่ มี ใ ค ร พ อ ใ จ ที่ เ ห็ น ฉั น
ม า ดั ก ร อ เ จ อ เ ธ อ ทุ ก วั น อ ย่ า ง ต อ น นี้
แ ม้ แ ต่ เ ธ อ เ อ ง ก็ ไ ม่ ช อ บ ใ จ ... ฉั น รู้ ดี
ถ้ า ถ า ม เ ห ตุ ผ ล ที่ มี ก็ ไ ม่ รู้ เห มื อ น กั น
ทั้ ง ๆ ที่ ทำ ไ ป ก็ เ ป็ น ฉั น เ อ ง ที่ เ จ็ บ
แ ต่ ไ ม่ รู้ ทำ ไ ม ยั ง เ ก็ บ ค ว า ม รู้ สึ ก ดี ๆ ไ ว้
เ ด า ไ ม่ อ อ ก ว่ า เ ห ตุ ก า ร ณ์ จ ะ เ ป็ น อ ย่ า ง ไ ร ต่ อ ไป
ถึ ง จ ะ ดู เ ล ว ร้ า ย ใ น ส า ย ต า ใ ค ร ... ฉั น ก็ ไ ม่ แ ค ร์
รู้ แ ค่ ว่ า ต อ น นี้ ... ฉั น รั ก เ ธ อ
แ ล ะ จ ะ รั ก เ ส ม อ ไ ม่ ว่ า จ ะ ดู พ ร่ำ เ พ้ อ แ ค่ ไ ห น
ห น้ า ที่ ข อ ง ฉั น คื อ ทำ ต า ม หั ว ใ จ
เ ธ อ ไ ม่ รั ก ฉั น ไ ม่ เ ป็ น ไ ร ... อ ย่ า เ ก ลี ย ด กั น ก็ พ อ
แป้งสอบเสร็จแล้วน้าค้า....
และมันก็มันผ่านไปด้วยดี...
จากกำลังใจของพี่ๆและตัวแป้งเอง...
19 กันยายน 2548 05:55 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
อีก 7 วันก็จะสอบปลายภาคแล้ว
โอ๊ย ! ใจแป๊วเราจะทำได้ไหม
งานก็เยอะ หนังสือก็ยังไม่ได้อ่าน เฮ้อ ! กลุ้มใจ
แล้วยังมานั่งแต่งกลอนอยู่ได้มันน่าตีจริงๆ
ฟิสิกส์ เคมี ชีว
ไหนจะวิชาพระพุทธศาสนา
อังกฤษ ภาษาไทย โอ้พระเจ้า ! โปรดเมตตา
สังคม สุขศึกษา คณิตอีกหละ จะทำไง
ว่าแล้วก็ต้องรีบเคลียร์งานให้เสร็จ
อีกแค่เจ็ดวัน จะทันการไหม
แลกเชอร์ โน้ต ย่อ อ่านหนังสืออย่างตั้งใจ
จะว่าไปถ้าใส่ใจก็ไม่ยากเกิน
ถึงเวลาต้องช่วยตัวเอง
พาเรือโคลงเคลงไปถึงฝั่งให้ได้
แต่ยังไงก็อยากขอกำลังใจ
จากพี่ๆไทยโพที่แสนจะน่ารัก...ใจดี
++
ไปก่อนน้าค้าจะรีบไปอ่านหนังสือ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจล่วงหน้าเลยละกันนะคะ
แป้งคงจะหายไปสักพัก...จนกว่าจะสอบเสร็จ
แล้วจะรีบกลับมาอย่าลืมกันละ
++
13 กันยายน 2548 18:03 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
เธอกับเขายังรักกันดี
หวานกันได้ทุกที...ให้ฉันเห็น
เดินจับมือกันกลับบ้าน...อยู่ทุกเย็น
ยังทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ตอนเราเจอกัน
ไม่ได้เรียกร้องให้เธอเลิกกับเขา
ไม่ได้ต้องการให้เราสนิทกันเหมือนคนอื่นๆ
รู้ดี..คนอย่างฉันไม่เคยมีที่ให้ยืน
มีสทธิ์แค่ฝันในตอนกลางคืน...ที่ฉันพร่ำเพ้อไปเอง
++ LoVe TaR nA ++
29 สิงหาคม 2548 04:31 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ถึ ง ฉั น จ ะ ไ ม่ เ ค ย มี ค ว า ม รั ก
ผิ ด ถ นั ด นั ก . . . ห า ก คิ ด ว่ า ฉั น ไ ร้ เ ดี ย ง ส า
จ ะ ม า ห ล อ ก ม า ล ว ง . . . ก ลั บ ไ ป เ ถ อ ะ ! เ สี ย เ ว ล า
จ ะ บ อ ก ใ ห้ รู้ ว่ า . . . ค น อ ย่ า ง ฉั น ไ ม่ เ ค ย เ สี ย น้ำ ต า . . . ใ ห้ ใ ค ร
เ ห็ น ม า ม า ก แ ล้ ว . . . พ อ รั ก ก็ ต้ อ ง ทุ ก ข์
เ อ า แ ต่ นั่ ง ข ลุ ก อ ยู่ กั บ ค ว า ม โ ศ ก เ ศ ร้ า
ทำ ไ ม ต้ อ ง เ ป็ น แ บ บ นี้ . . . ก็ นี่ ชี วิ ต เ ร า
แ ค่ เ ข า ไ ม่ รั ก ทำ ไ ม ต้ อ ง ไ ป แ ค ร์
ชี วิ ต เ กิ ด ม า มี ค่ า ม า ก ก ว่ า นี้
เ ชื่ อ เ ถ อ ะ ! ข้ า ง ห น้ า ยั ง มี ค น ดี ๆ ร อ ใ ห้ ค้ น ห า
วั ย เ รี ย น ต อ น นี้ ใ ช้ ใ ห้ คุ้ ม . . . อ ย่ า ไ ป เ สี ย เ ว ล า
อ ย่ า ไ ป เ สี ย น้ำ ต า ใ ห้ รั ก จ อ ม ป ล อ ม ไ ร้ ค่ า อี ก เ ล ย
บ า ง ค รั้ ง ค น ที่ ไ ม่ เ ค ย รั ก ใ ค ร
อ า จ จ ะ เ ข้ า ใ จ คำ ว่ า รั ก
ไ ด้ ดี ก ว่ า ค น ที่ มี ค ว า ม รั ก อ ยู่ ก็ ไ ด้
เ พ ร า ะ ค น ที่ กำ ลั ง มี ค ว า ม รั ก
กำ ลั ง ต า บ อ ด
มั ว แ ต่ คิ ด ว่ า ค ว า ม รั ก เ ป็ น สิ่ ง ที่ ส ว ย ง า ม
เ ล ย ม อ ง ไ ม่ เ ห็ น รั ก ใ น แ ง่ ล บ เ ล ย
26 สิงหาคม 2548 16:30 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
รู้อยู่แก่ใจว่ามีใครอยู่ตรงนี้
และคงรู้ดี...ว่าใครตรงนี้คิดกับเธอแบบไหน
นานเกินไปแล้ว... ขอร้อง ! ไปรักกันไกลๆ
มานั่งอี๋อ๋อกันอยู่ได้...สงสารหัวใจ...มันหวั่นไหว...เกินทน
ภาพบาดตาตรงหน้าพาใจสั่น
รู้ .. รั ก กั น .. ไม่ต้องบอกกันแบบนี้
ถ้าอยากให้รู้มากนัก..ให้ชัดๆ..ก็พอมีวิธี
มาบอกกันตรงๆ..ตรงนี้..ว่าเธอกับเค้า..รักกัน
ถ้าลุกไปได้ก็จะไม่ขอร้อง
ไม่ได้อยากจะมอง...แต่มันเห็น
ใกล้กันมากไป...มากกว่าที่ควรจะเป็น
อยากใจเย็น...แต่พอเห็น..ใจจะขาดรอนๆ
ไม่อยากแสดงออกให้รู้...ว่าเสียใจ
ว่ามันเจ็บแค่ไหน..กับ..ภาพตรงหน้า
ปวดร้าวข้างใน..หวั่นไหวจนไม่มีน้ำตา
โหดร้ายเหลือเกิน..เวลา..ที่ผ่านไปเชื่องช้ากว่าเคย
รักกันไม่ว่า..แต่อย่ามาให้เห็น
หมดความอดทนเป็นเหมือนกัน..รู้ไหม ?
ฉันก็คนมีชีวิต...เป็นมนุษย์มีหัวใจ
ไม่ใช่ก้อนหินที่ไหน...ที่จะทนกับเรื่องแบบนี้ได้
,,มันเกินจะทน,,
หน้าส่วนตัว
1749
