27 พฤษภาคม 2553 08:37 น.

เสน่ชนบท

วิหก หลงลม

ลมระรวยลอยระรินกลิ่นบุพผา
หมู่ภุมรินเกลื่อนตาเวลาสาย
แสงแดดอ่อนลมพัดพริ้วต้องผิวกาย
หมู่ดอกไม้แข่ขันกันเรียงราย

เมฆเบาบางบดบังกลางอาทิตย์
สลวยนิดงดงามในยามสาย
ทับทิมนาชูดอกออกเรียงราย
ผกากรองตื่นสายมาแข่งกัน


กลุ่นสายหยุดรสสุคลปนน้ำค้าง
หอมไม่ส่างกุหลาบหนูชูสีสัน
พวงใหญ่ๆสีชมพูดูสราน
จำปีบานขาวผ่องเป็นยองใย

เหลืองอร่ามกลิ่นลอยไม่น้อยหน้า
เจ้าจำปาโชว์ดอกสลวยไสล
บานบุรีชูช่อช่างล่อใจ
มองไกลๆพวงครามงามจับตา

อินทนินท์บานแข่งตะแบกน้อง
งามผุดผ่องหลายหลากยากจะหา
ริมท้องทุ่งใกล้ๆไพรพนา
มวลนกกาฝูงกระรอกออกหากิน

เสียงจกเจ๊กจอแจแซ่งแซ้ร้อง
เสียงดังก้องสกุณาพาโผผิน
นกหลายหลากร้องระรัวทั่วทานินท์
สุขชีวินริมป่าพนาดร				
26 พฤษภาคม 2553 13:31 น.

คิดถึงคนไกล

วิหก หลงลม

นั่งคิดถึงคนไกลใจหวาดหวั่น
เฝ้ารำพันฝันเพ้อละเมอหา
เธออยู่ไกลสุดฝันสุดพรรณา
เฝ้าฝันหาพร่ำบ่นอยู่คนเดียว


อยากมาอยู่ใกล้ๆในอ้อมกอด
บอกคิดฮอดคนอื่นใดไม่แลเหลียว
ในดวงใจมีแต่หนึ่งน้องนางเดียว
ไม่เคยเหลียวแลใครไม่สบตา


เอารูปถ่ายกอดไว้ในอ้อมแขน
เพื่อทดแทนคนไกลไผ่ฝันหา
ยามฝนตกหนาวกายไม่ร้างรา
เห็นแต่หน้าคนดีมิวางวาย				
26 พฤษภาคม 2553 06:43 น.

สละรัก

วิหก หลงลม

ขอจุดธูปสาบานต่อศาลเจ้า
ต่อนี้เราไม่หาบ้าความรัก
เจ็บครั้งนี้ก็ยังซึ้งถึงอกหัก
ถ้าขืนรักต่อไปใจคงพัง
        ยอมจำนนท์ฟ้าดินให้สิ้นสุด
        จะขอหยุดไม่ขุ่นเคืองเรื่องหนหลัง
        เรื่องความทุขยังถาโถมโหมประดัง
        น้ำตาหลั่งอ่อนใจในตัวเอง				
25 พฤษภาคม 2553 14:38 น.

ครวญ

วิหก หลงลม

สุริยาแสงอ่อนก่อนลาลับ
กระทบกับเหลี่ยมภูผาพาใจหวิว
ลมโบยโบกโยกใส่ใบไม้ปลิว
แว่วหวีดหวิวดั่งเพลงบรรเลงมา
              เมื่อสิ้นแสงสุรีย์ที่สาดส่อง
              ฟ้าไม่หมองเพราะดาวเดือนเกลื่อนเวหา
              ระยิบยับสาดแสงส่องท้องนภา
              แว่วนกกากึกก้องร้องสำนวน
วิเวกแว่วเรไรก้องไพรพฤก
ยามดื่นดึกเหงาใจให้สุดหวน
ดุเหว่าแว่วดังมาข้ารัญจวน
ชะนีครวญผ่านป่ามาแต่ไกล
               ท้องนภามีดาวเดือนเป็นเพื่อนชิด
               แนบสนิททั้งราตรีไม่หนีไหน
               โอ้ตัวเราไร้คนข้างอ้างว้างใจ
               น้องอยู่ไหนอยากรู้ข่าวสาวคนดี
โทรไม่ติดปิดเครื่องเรื่องไรหนอ
เหตุผลพอบอกพี่หน่อยอย่าคอยหนี
สุขสบายไข้ป่วยช่วยบอกที
รู้ไหมพี่แสนห่วงยอดดวงใจ
                ยามค่ำคืนดื่นดึกไม่นึกหลับ
                เฝ้าสดับเรื่องราวสาวรู้ไหม
                ถึงความหลังครั้งก่อนสะท้อนใจ
                ใยทำได้ลงคอหนอใจคน
น้ำใสอุ่นไหลปราดลงอาบแก้ม
เหมือนเหล็กแหลมแทงใจวันหลายหน
แสนเจ๊บแปลบแทบขาดใจให้สุดทน
แสนหมองหม่นอ่อนใจไร้เรี่ยวแรง

         ขอโทษนะครับชุดนี้แก้ไขและเพิ่มเติมนิดนึงขอบคุณพี่ไหมไทยที่เอามาลงให้ผมก่อนผมสมัครได้ครับและได้เปลี่ยนชื่อเป็น    วิหก  หลงลม     
ผมเพื่อนใหม่เพื่อนๆทุกคนช่วยออกความเห็นหน่อยนะครับ				
25 พฤษภาคม 2553 13:51 น.

รักออนไลน์

วิหก หลงลม

ฝากหัวใจส่งผ่านย่านความถี่
ถึงคนดีอยู่ไกลเกินใจฝัน
เฝ้าคิดถึงงามชื่นทุกคืนวัน
โทรหากันส่งใจยังได้ยิน
          ผ่านขอบคุ้งรุ้งแสงเส้นแวงโค้ง
          ตัดเสีนตรงมุ่งหน้าผ่าเหวหิน
         ผ่านทะเลลัดฟ้าหายุพิน
          พอได้ยินเสียงนางนั่งครึ้มใจ
วันหนึ่งไดไม่โทรหาพาให้คิด
เฝ้าครุ่นคิดตราตรึงไปถึงไหน
คิดถึงน้องคนดีที่อยู่ไกล
ฝากแต่ใจส่งถึงกันทุกวันคืน
           หาดวันไดโทรไม่ติดหรือปิดเครื่อง
           ให้ขุ่นเคืองดวงจิตรคิดฝืนฝืน
           ทรมานเช้าค่ำทนกล้ำหลืน
           นั่งลุกยืนสับสนปนห่วงเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวิหก หลงลม
Lovings  วิหก หลงลม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวิหก หลงลม
Lovings  วิหก หลงลม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวิหก หลงลม
Lovings  วิหก หลงลม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวิหก หลงลม