22 เมษายน 2550 20:16 น.
วิภาวดี
ยามค่ำนี้ พี่คนึง ถึงนวลน้อง
ใจร้องก้อง คิดถึง น้องเนินนาน
ด้วยใจหวาน สดใส ไม่รู้ตาม
เกินใจหวาม เอื้อมมือ เข้ากอดน้อง
พี่อยากบอก หลายครั้ง ว่ารักน้อง
แต่คนมอง พี่ไม่กล้า กลัวอกหัก
ไม่สมรัก ตามคาด มันน่านัก
รักคงชงัก งันงก ชกอกตน
ท่านทุกคน คงมี ความรักน่ะ
หลายคนจะ คงมั่น รักสดใส
และพอใจ หมั่นรักษา ความรักนั้น
ฉันเหมือนกัน ต้องรอวัน มอบใจให้.......(.....)
22 เมษายน 2550 11:29 น.
วิภาวดี
ลูกมาไกล ในเมืองหลวง แดนกว้างใหญ่
แต่ไม่ไกล จากพ่อแม่ ผู้ลูกรัก
ลูกนี้จัก หมั่นเพียร ให้รู้จัก
เพื่อท่านรัก สมหวัง ปริญญาการ....
(ตอบคนบนเกาะ....แทนลูกทุกคนในแผ่นดินสำหรับพ่อแม่)
21 เมษายน 2550 06:08 น.
วิภาวดี
เช้าวันนี้ พี่ตื่น พร้อมความสุข
โอ้ความทุกข์ เป็นอย่างไร ใครบอกที
เปลี่ยนกุหลาบ สีแดง เมื่อวานนี้
เพื่อชีวี สีขาว ชื่นสดใส
โอ้หัวใจ พองโต ดูหน้าขัน
เป็นไรกัน ใจฉัน พ้นควบคุม
เต้นตึกตึก โครมคราม เหมือนกดปุ่ม
บุญพระคุ้ม ซาบซ่าน ทั้งหัวใจ
หนทางไกล ที่น้องอยู่ ใช่อุปสรรค
ด้วยใจภักดิ์ คนเดียว เทียวจิตมั่น
ขอมอบใจ พี่นี้ แด่ชีวัน
ขอรักมั่น น้อง (...) นี้คนเดียว....
20 เมษายน 2550 06:19 น.
วิภาวดี
สรรพสิ่ง ในโลก งดงามยิ่ง
ในทุกสิ่ง เหมือนฝัน อันยิ่งใหญ่
ทั้งทะเล ภูเขา อันกว้างไกล
เหมือนหัวใจ พี่นี้ ที่รักเธอ
พี่มองเก้อ หวนคิด แต่นวลน้อง
พี่เฝ้าปอง นานนัก ใจฝันถึง
อยากสวมกอด รัดรึง ตามคำนึง
ไปให้ถึง ดวงดาว ที่มุ่งมา
คิดถึง(....) อยากไปพบ และพร่ำพรอด
นั่งนอนกอด ทั้งวันค่ำ ชวนชมนก
ชื่นลมเย็น ปัดเมฆหมอก เข้ามาปก
ไม่งันงก เพราะหัวใจ มอบให้เธอ.....
19 เมษายน 2550 13:27 น.
วิภาวดี
อยากปั้นดิน เป็นดาว ไว้กลางฟ้า
เตือนใจว่า เธอนั้น เหมือนดาวเดือน
ดูสูงส่ง ยิ่งค่า หาเสมอเหมือน
เธอเกินเพื่อน งดงามยิ่ง ยิ้มพิมพ์ใจ
อันความใน ความรัก มักเตือนจิต
คอยเพ่งพิศ ส่งรัก ทุกถ้อยคำ
ด้วยหัวใจ พิศวาท อารมย์กล้ำ
เอื้อนน้ำคำ มอบหัวใจ เธอผู้เดียว......