กายของเรานี้ทุกข์ล้วนๆ ทุกสิ่งส่วนต่างเปื่อยเน่ามิหลงไหล ใจของเรานี้ก็ทุกข์กว่าสิ่งใด หลงตามไปกิเลสตัณหาอุปทาน วิปัสสนารู้แจ้งตามความจริง ว่าทุกสิ่งเกิดดับเป็นไตรลักษณ์ ใช้ปัญญาตามรู้เห็นประจักษ์ ตามองค์มรรคเพื่อบรรลุพระนิพพาน
จิตเปรียบดั่งหนึ่งใบไม้ ที่หวั่นไหวไปในแดดและฝน หากสายลมแห่งกิเลสพัดมาปน จิตของคนย่อมร่วงไปในนที จิตเปรียบดั่งสายวารี ไหลตามโลกีว่ายเวียนวน จิตที่ยังไม่หลุดพ้นย่อมดิ้นรน ในสายชลแห่งวัฏสังสารนิจนิรันดร์