24 กรกฎาคม 2553 07:15 น.
วิทย์ ศิริ
เด็กที่ขาด อบอุ่น ครุ่นในอก
กลายนรก ผกผัน วันวัยเยาว์
เหตุที่ไร้ ใครดูแล แต่ก่อนเก่า
คร่ำครวญเฝ้า ฟูกฟัก รักที่คอย
วันเวลา ผันผ่าน ในม่านเมฆ
กลายอาเพศ เฉกเช่น ลูกแกะน้อย
เจ้ากำพร้า เหนื่อยล้า ใจเลื่อนลอย
ยังหวังคอย เรียงร้อยฝัน นั้นน้อยใจ
พบคนอื่น ตื่นอบอุ่น อรุณสวัสดิ์
โอบกอดรัด มัดใจ ให้หลงใหล
ช่างสดชื่น รื่นกมล ยลทรวงใน
สัมผัสใด ละมุนหนา กว่ามารดร
จวบจนเจ้า เติบใหญ่ ในสังคม
ขาดอบรม บ่มชี้ ศรีสมร
เป็นก้าวย่าง สำคัญ นั้นอาวรณ์
ขาดคนสอน ตอนเล็ก กลายเด็กจร
สู่แวดวง ดงอามิส สนิทกาย
มุ่งมั่นหมาย อำนาจนั้น นิรันดร
ทั้งก่อร่าง สร้างกรรมใหญ่ ไร้อาทร
จนบั้นปลาย ยากถ่ายถอน หวนย้อนคืน
ลูกแกะนั้น รำพึง ถึงความหลัง
เภทภัยยัง โลภโกรธชัง ฝังกล้ำกลืน
ซ้ำโลกไร้ ยุติธรรม จำขมขื่น
หมดที่ยืน คนดี ที่ตั้งใจ
22 กรกฎาคม 2553 22:14 น.
วิทย์ ศิริ
วันข้างหน้า ถ้าเดินถึง ซึ่งทางแยก
หากต้องแลก แตกหัก หลักแนวคิด
ต้องแข็งขืน ยืนหยัดได้ ในดวงจิต
แม้นประเด็น ตามติด ยากบิดเบือน
สิ่งละอัน พันละน้อย ที่สะสม
สิ่งทับถม จมอยู่ กู่ย้ำเตือน
สิ่งที่เปรย เมินเฉย เคยลืมเลือน
ยากแชเชือน เตือนให้ ใจระอา
เมื่อติดตาม ถามไถ่ ในวัตรกิจ
ครั้นนั่งตรอง มองความคิด แล้วอิดหนา
มากสับสน ปนเป เล่ห์มายา
ดั้นด้นหา คำตอบ ปลุกปลอบครัน
วันข้างหน้า ตอบใครได้ แม้ใจตัว
ย้อนแลเงา เขลาขลัว ระรั่วสั่น
บนผิวน้ำ ใสไหลลื่น คืนป่วนปั่น
แลสายลม แปรผัน พลันหวั่นไหว
สิ่งละอัน พันละน้อย ค่อยสะสม
ล้วนชื่นชม ขมขื่นเหลือ เหนืออื่นใด
ช่างเก็บงำ จำขังไว้ ในห้วงใจ
ทุกข์สุขไย สนุกสนาน เนินนานมา
วันข้างหน้า กล้าสันโดษ โปรดปรานไว้
สิ่งควรมี ควรได้ ไร้ตัณหา
ไม่อาทร ร้อนใจ ในอิจฉา
หยุดนำพา สุขารมณ์ ปมอัตตา
19 กรกฎาคม 2553 22:20 น.
วิทย์ ศิริ
ตั้งจิตอธิฐานขานวาจา
ขอ "ปัญญา" ก่อเกิดเลิศล้ำไกล
เป็นคันฉ่องส่องใจใสประไพ
เป็นดั่งแก้วเจียระไนในอุรา
ได้สร้างสรรค์วันใหม่ให้คุ้นเคย
ได้เฉลยความจริงยิ่งชีวา
ขจัดสิ้นอคติอวิชชา
อีกกิเลสตัณหาพาลุ่มหลง
ตั้งนโมโพธิสัตว์อัญชุลี
ชีพนี้พลีมี "ศรัทธา" ที่มั่นคง
มุ่งหน้าสู่ศาสนาพายืนยง
ได้ปลดปลงวิบากพรากมลาย
หยุดมุ่งหวังสนธิปาฎิหาริย์
หากมุ่งมาดปรารถนามิเสื่อมคลาย
เป็นพลังวิมุตติจุดมุ่งหมาย
ส่องแววฉายกายสว่างกลางหว่างใจ
ตั้งสติกล้าแกร่งแข่งความกลัว
ใจถ้วนทั่วล้วน" ความกล้า" ท้าหวั่นไหว
หยุดขลาดเขลาเงาดับสูญอาดูรใจ
ไม่หวั่นในทุกข์โศกโลกมายา
กล้าเผชิญเดินหน้าท้าความจริง
ไม่ประวิงสิ่งสมมุติฉุดชะตา
กล้าบากบั่นมั่นกุศลยลชีวา
เพื่อ "ปัญญา ศรัทธา และ ความกล้า"
18 กรกฎาคม 2553 10:34 น.
วิทย์ ศิริ
แรงวิเศษ ซุกซ่อน นอนก้นบึ้ง
อยู่ห้วงมิด ชิดตรึง ถึงขอบแนว
พลิกตัวกลับ กลัวพลัดพลาด ลาดเนินแถว
เด่นสง่า เป็นแววพราว ราวดาวฤกษ์
แรงฉงน สนเท่ห์ จนแน่ใจ
ฉุดกระชาก จากหลับใหล ให้บุกเบิก
ไม่นิ่งเฉย สิ่งเมินเลย เคยล้มเลิก
เหตุฉับพลัน ดันเกริกไกร ในชีวิต
แรงลึกลับ นึกสถาน การณ์แห่งใด
แหล่งกำเนิด เกิดว่องไว ใครคาดคิด
หมายสร้างสรรค์ บรรเจิด เลิศประดิษฐิ์
ซ่อนสถิต สนิทชิด นิมิตฉาย
แรงฤทธิ์เดช เฉกคันทอง ศรธนู
เล็งเป้าสู่ ลู่ทาง หว่างอบาย
แหวกว่ายผ่าน ทุกด่าน ทะยานหมาย
อุปสรรค ทั้งหลาย มลายพลัน
แรงศรัทธา แกร่งกล้า ท้าความหวัง
สิ่งเอวัง ฝังกลบ บรรจบฝัน
เกียรติคุณ หนุนเนื่อง เลื่องลือกัน
เกษมสันต์ บันดาลใจ ในดวงดาว
15 กรกฎาคม 2553 23:37 น.
วิทย์ ศิริ
มีครั้งใดที่ชีวิตตัดสินใจเพียงครั้งเดียว....แล้วไม่เปลี่ยนใจ
มีครั้งใดที่เดินหน้า....แล้วไม่เหลียวหลัง
มีครั้งใดที่ชีวิตมีความสุข....แล้วไม่เคยทุกข์
มีครั้งใดที่ชีวิตมั่นคง....แล้วไม่สั่นคลอน
แต่หลายๆครั้งต่างหาก....ที่ชีวิตได้ผันแปร
จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม....ทั้งหมดขึ้นอยู่กับตัวตน
การยึดมั่นที่ความคิดแห่งตัวตน....ได้สร้างขึ้น
เพื่อสิ่งใดเล่า....ทั้งหมดนั้นคงหนีไม่พ้น "อัตตา"