2 เมษายน 2554 20:14 น.
วิทย์ ศิริ
ก่อนหน้าเบื้องหลัง.....ช่างน่าขัน
ใครรู้เท่าทัน.....มันเหตุใด
จู่จู่เราอยู่.....หารู้ไม่
"อำนาจ"แบบใด.....ใครบ่งชี้
แปลกใจ"อำนาจ".....ช่างเหลือล้น
จับวางผู้คน.....บนโลกนี้
กำหนดบทบาท.....วาดแผนที่
ถ้วนถี่ขวบปี.....ที่จัดให้
ส่งผ่านประตู.....สู่ชีวิต
ไม่ถามสักนิด.....ยินยอมไหม
เหตุปมข่มเหง.....ไม่เกรงใจ
"อำนาจ"บาตรใหญ่.....เหนือสิ่งใด
คำถามก่อเกิด.....มิเปิดเผย
ล่วงเลยทุกยุค.....ทุกสมัย
ค้นหาคำตอบ.....อยู่ร่ำไป
สุดท้ายจากใหน.....ไปใหนกัน
ประตูชีวิต.....กับ"อำนาจ"
เหตุผลคำปราชญ์.....ยากแปรผัน
ลึกล้ำ"อำนาจ".....อัศจรรย์
สำคัญมั่นหมาย.....นั่นคือ"กรรม"
23 มีนาคม 2554 10:13 น.
วิทย์ ศิริ
จินตนาพากว้างไกลใจเกริกฟ้า
ความเจริญรุดหน้ากว่าที่ฝัน
ความสะดวกผนวกจริงยิ่งเสกสรรค์
มหัศจรรย์พันลึกนึกตรึกตรอง
มนุษย์นั้นฝันไกลไร้ขอบเขต
มุ่งสัมฤทธิ์อิทธิเดชกิเลสครอง
เนรมิตประดิษฐ์จิตชนิดรอง
ไม่คำนึงถึงมุมมองครรลองธรรม
ประดิษฐกรรมล้ำสุดมนุษย์วิวัฒน์
ปริทรรศน์จัดเตรียมเปี่ยมความจำ
ทั้งเลียนแบบรู้สึกนึกคิดทำ
เต็มเหตุผลกลไกนำค้ำเหนี่ยวกัน
สานความฝันปั้นแต่งแห่งอมตะ
ไม่ลดละมุ่งประเด็นเป็นสำคัญ
เปลี่ยนซ่อมได้อวัยวะปนคละกัน
ฝืนลิขิตปิดสวรรค์อันงดงาม
เหตุวันใดสมองกลยนต์ปลุกชีพ
เกิดประทีปชีวิตลิขิตราม
ปฏิวัติปัจเจกเหตุลุกลาม
กลายคุกคามคำถามแห่งความกลัว
เมื่อวันหน้าหุ่นยนต์เกิดมนต์ขลัง
เปี่ยมพลังหวังมีคู่อยู่เต็มตัว
ร่วมคละเคล้าเราเขาจนเมามัว
กลายถ้วนทั่ว"มนุษ-ยนต์"ร่างคนไป
12 มีนาคม 2554 22:38 น.
วิทย์ ศิริ
วงล้อมแห่งชีวิตหากคิดเขียน
ร่ายบทเรียนเพียรเข้าใจในวิถี
บริบท"ส่วนตัว"ถ้วนทั่วมี
เป็นกำแพงแห่งภักดีที่"ตัวตน"
ยากเข้าใจกิเลสเหตุเลศนัย
เหตุไฉนคำนึงถึงหมากกล
วาดวงกลมครั้งใดใจหวังผล
ล้วนวังวนฉงนสนเท่ห์จัง
คิดขนาดวาดวงกลมเหมาะสมใจ
จะเล็กใหญ่ใช่ตัวเราเอาใจชั่ง
หากยึดติดสนิทกายหมายระวัง
เหตุทุรังภายหลังยังเภทภัย
ด้วยมานะทิฐิที่ขีดวง
หวังประสงค์คงมั่นมิหวั่นใคร
เวทนานั่นไซร้ใคร่ฝันใฝ่
ติดยึดไปไม่แดดิ้นแลสิ้นคิด
ใต้วงนั้นผวนผันอันเหลื่อเชื่อ
เหตุทุกข์สุขทุกเมื่อเหนือลิขิต
สิ่งที่วาดคาดหมายคล้ายนิมิต
วงล้อมแห่งชีวิต.....ยึดติดเอง
7 มีนาคม 2554 20:17 น.
วิทย์ ศิริ
หลากหลายมิติ.....ที่ใฝ่ฝัน
มากมายสีสัน.....วันฟ้าใส
ท่ามกลางความฝัน.....อันอำไพ
เรื่องราวใหญ่น้อย.....ไม่ปล่อยวาง
สารพันเหตุผล.....ดลให้คิด
จริงเท็จถูกผิด.....ชิดเส้นทาง
คละเคล้าอารมณ์.....ปมสะสาง
แจ่มจัดเลือนราง.....บ้างจางหาย
ความฝันก่อนนั้น.....มันพริ้งพราย
ประกายฉายแสง.....แห่งความหมาย
ปลุกเร้าเฝ้าตาม.....ถามใจกาย
คงมั่นบั้นปลาย.....คลายสับสน
จวบจนวันวาน.....มิขานรับ
ประทับริ้วรอย.....คอยกังวล
บทเรียนเพียงพอ.....สุดขอทน
หลีกหนีอับจน.....บนความจริง
ยอบรับกลับลำ.....ทำไม่ได้
เดินหน้าท้าไป.....ใจเย่อหยิ่ง
อนาคตเช่นไร.....ไม่ประวิง
ทุกสิ่งจบลง.....คงสันโดษ
หากครั้นสิ้นหวัง.....ยังก่อร่าง
แตกต่างที่ใจ.....ไม่กล่าวโทษ
เพียงเตือนเรือนใจ.....ไม่สังโยชน์
หลงลวงปวงโปรด.....โกรธโทษใคร
26 กุมภาพันธ์ 2554 21:37 น.
วิทย์ ศิริ
ล่วงรู้....ฉับพลัน....บรรเจิด
บังเกิด....เจิดจ้า....ท้าจิต
ข้ามพ้น....เขตห้าม....นิมิต
สู่ห้วง....ชีวิต....ปาฎิหาริย์
หยั่งรู้....ลึกซึ้ง....ลึกล้ำ
ญาณเดช....จุนค้ำ....เหตุการณ์
บ่งบอก....รูปลักษณ์....สัณฐาน
สิ่งเร้น....เนิ่นนาน....เปิดเผย
กับดัก....นั่นไซร้....ใคร่ครวญ
อีกหนึ่ง....โซ่ตรวน....ละเลย
ล่วงรู้....หยั่งรู้....ดั่งเคย
เปรียบเปรย....กับดัก....กักขัง
หน้าส่วนตัว
1687
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
