25 ตุลาคม 2551 21:14 น.
วิทย์ ศิริ
รัศมีเจิดจ้าทั่วแดนหล้า ส่งประกายแผดกล้าฟ้าแดนไกล
แสงสีทองเรืองรองผ่องอำไพ โลกกว้างไกลอยู่ใต้แสงรวี
ครั้งอาทิตย์คล้ายลับอัศดง ทุกสิ่งคงหลงกายในราตรี
แสงระยิบขลิบเงินรัศมี เปล่งราศีดวงดาวศศิธร
หากชีวิตดุจประทีบแห่งตะวัน ศรัทธามั่นผ่าฟันไม่อาทรณ์
จะครอบครองแสงทองดั่งใจปอง เพื่อชึวิตเรืองรองครองความดี
หากชีวิตมืดลับอับแสงเทียน สิ้นพะเนียงสิ้นเสียงยามราตรี
จะบากบั่นสู้ไปไม่ใยดี แม้ชีวิตต้องม้วยด้วยอับจน
แม้ชีวิตผิดหวังพังยับเยิน จะดำเนินเผชิญหน้ากล้าขัดสน
จะดิ้นรนแสวงหาค่าของตน แม้นจำทนแสนเข็ญเป็นอาจิณ
ไม่หลีกหนีอัคคีความพินาศ ไม่ประหลาดความตายในขีวิน
ไม่หลงใหลในสุขล้นจนเคยชิน ไม่ฉ้อฉลวิญญาณผลาญความจริง
หากชีวิตบริสุทธิ์ดุจปุยเมฆ มีดวงเนตรแลซึ้งถึงทุกสิ่ง
มีแดนภพอันสงบที่พักพิง เพื่อช่วงชิงสุขชื่นรื่นเริงทรวง
หลายคราแล้วชีวิตเผ้าโศกศัลย์ เพียงสุขสันต์น้อยนิดคิดตักตวง
เพื่ออิ่มเอิบเติบใจในกายทรวง แม้ทั้งปวงพิภพพบสิ่งลวง