17 พฤศจิกายน 2547 09:19 น.
วิญญาณศิลา
ดีเกินไป พิจารณาตนเอง ไร้ค่าคู่ควร
- ไม่พบ ไม่เห็น ไม่รู้จัก คงไม่เจ็บปวด
- ได้พบ ได้เห็น ได้รู้จัก หากไม่มีวันนี้ คงไม่เจ็บปวด
- ไม่พบ ไม่เห็น ไม่รู้จัก คงไม่รู้จักความรัก
- ได้พบ ได้เห็น ได้รู้จัก จึงได้รู้จักความเจ็บปวด
- ไม่พบ ไม่เห็น ไม่รู้จัก เราวันนี้คงเป็นตัวของตัวเอง
- ได้พบ ได้เห็น ได้รู้จัก เราจึงได้รู้จักตัวเองมากยิ่งขึ้น
- บทเรียนนี้สอนใจ บทเรียนนี้มีค่า บทเรียนนี้ มีไว้ให้จำ
- มีไว้ให้จำว่า มั่นใจหรือยังในสิ่งที่ทำ
- มีไว้ให้จำว่า มั่นใจหรือยังในการกระทำ
- มีไว้ให้จำว่า วันนี้อาจจะมีขึ้นกับเราอีก
- วันนี้ เราเป็นตัวเองอีกครั้ง พร้อมที่จะเผชิญบทเรียน ครั้งใหม่ ที่จะมีมา และพร้อมที่จะมา หรือไม่มา ในอนาคต
- ลาก่อน อดีต ที่ตนเองเลือกเอง
- จะตัด ตัดให้ขาด
- หากผูกไว้ คงเจ็บเรื่อย จำแล้ว ตัดให้ขาด
6 พฤศจิกายน 2547 19:47 น.
วิญญาณศิลา
...เธออย่าถามว่า ฉันมาจากไหน ?
ฉันนี้ อยู่แสนไกล ในโลกา
พเนจร ท่องเที่ยว ตามไฝ่หา
ชมธรรมชาติ แสนงามตา ผาสุขดี
...นกน้อยน้อย ถลาบิน ร่าเริงใจ
ธารน้ำใหล สะอาดใส กลางพงพี
ท้องทุ่งกว้าง ธรรมชาติ เขียวขจี
เรานี้ มีความสุข ทุกคืนวัน
...ยังมี ยังมี ทุกนาที ที่เฝ้าคิด
ในดวงจิต ฝันหาอนาคต ที่ดีพลัน
อนาคต อนาคต ที่เรา เฝ้าไฝ่ฝัน
จิตใจ จึงยึดมั่น แสวงหาไป
...ถึงเธอ โปรดอย่าถาม ลำนำว่า
ฉันนี้หนา มาจากถิ่น ไกล้หรือไกล
บ้านเดิมฉัน อยู่แห่งหน ตำบลใด
ป่วยการใย ถ้าจะถาม ถึงที่มา
...ขอเธอโปรด อย่าถาม ฉันนี้มาแห่งใด?
ฉันนี้มัก อยู่ไกลแสนไกล ในโลกา
แสวงหาอนาคต และความสุข ตลอดมา
ทุกเวลา ที่ฉันพเนจร จนวันนี้
Lovers
0 คน เลิฟวิญญาณศิลา
Calendar
หน้าส่วนตัว
1425
