24 ธันวาคม 2550 19:48 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
เมื่อคนไทย ใส่ใจ วันคริสต์มาส
จนประกาศ เฉลิมฉลอง ก้องถิ่นนี้
ประหนึ่งว่า สิ่งพึงทำ ประจำปี
ทุกวันที่ ยี่สิบห้า ธันวาคม
ทั่วถนน สนใบ ใหญ่คับบ้าน
แลตระการ ด้วยแสงสี ที่เหมาะสม
ระยับระยิบ กระพริบพราว ดั่งดาวชม
แลพร่างพรม ด้วยของขวัญ ตระการตา
มีคนไทย ใส่เสื้อผ้า แซนตาคอส
มายืนกอด แจกของขวัญ อันควรค่า
ใส่ชุดแดง หมวกแดง แฝงราคา
เคราสีขาว ยาวระย้า ทำท่าที
พวกผู้ใหญ่ ปลูกฝัง ไปยังเด็ก
เอาถุงเท้า ใบเล็กเล็ก เด็กก็รี่
มาแขวนไว้ ปลายเตียง เพียงราตรี
ก็จะมี ของขวัญ อันชวนชม
เลยมานั่ง คิดมาก วันคริสต์มาส
เมื่อศักดิ์ศรี ของชาติ ต้องขื่นขม
เทศกาล บ้านอื่น กลับชื่นชม
พร้อมเพาะบ่ม ให้ลูกหลาน มั่นจำเอา
วิสาขะ มาฆะ เจ้าข้าเอ๋ย
ไฉนเลย วัดวา ไม่พาเข้า
สิบห้าค่ำ วันพระ ค่าควรเรา
มิเคยเข้า วัดวา มาทำบุญ
คริสต์มาส เกี่ยวอะไร กับไทยหรือ
จึงยึดถือ เอาแนวทาง อย่างเกื้อหนุน
อนาคต ประเทศชาติ คงขาดทุน
เพราะเสียดุล ไม่เห็นดี วิถีไทย
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม 2550
21 ธันวาคม 2550 21:35 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
วาดวิมาน มธุรส ปรากฏก้อง
ให้ผู้คน แซ่ซ้อง ก้องแผ่นฟ้า
พจมาน หว่านล้อม น้อมบูชา
ว่าทุ่มเท เพื่อรากหญ้า ประชาไทย
วิมานเมือง เรืองรอง ของคำค่า
จึงโสภิต วิจิตรา น่าเลื่อมใส
ลวงรากหญ้า หลอกประชา ว่าภูมิใจ
ขออาสา มารับใช้ ให้แผ่นดิน
ให้เลือกผม เลือกท่าน เท่านั้นแน่
ผมจะแก้ ปัญหาให้ ไม่สูญสิ้น
ประเทศไทย จะเรืองรัตน์ พัฒน์แผ่นดิน
ถ้าตัดสิน พรรคเรา เข้าสภา
พจมาน หวานหอม พร้อมคำอ้อน
จึ่งสะท้อน เป็นวิมาน อันเลิศหล้า
ดั่งเททอง รองอาสน์ ลาดศิลา
แล้วปูผ้า ดิ้นทอง รองเป็นพรม
เมื่อสมหวัง ดังใจ ได้ที่นั่ง
ก็พร้อมพรั่ง โกงกิน ไม่สิ้นสม
ทั้งอิฐหิน ปูนทราย ร้ายอารมณ์
ดึงไทยจม ล่มโลก ให้โศกครวญ
เมืองวิมาน มธุรส จึงหมดค่า
เมื่อวาจา ลั่นไว้ ไม่ทำถ้วน
ประชาชน ตาดำดำ จึงคร่ำครวญ
ถูกตรึงตรวน ในสถาน วิมานคำ
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันศุกร์ที่ 21 ธันวาคม 2550
หน้าส่วนตัว
1799
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
