2 กันยายน 2549 15:35 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
ลูกสามคนทะเลาะกันถึงฟันฆ่า
หยิบมีดพร้ามาไล่แทงเลือดแดงฉาน
แม้เลือดเนื้อเชื้อไขในสันดาน
มิอาจต้านแรงอารมณ์ที่ข่มใจ
พ่อกับแม่ได้แต่ห้ามปรามให้หยุด
ยังยื้อยุดตีต่อยหาถอยไม่
พ่อแม่นั่งหลั่งน้ำตาหมดอาลัย
เมื่อลูกไม่สามัคคีตีแต่กัน
สายเลือดร่วมแม่พ่อไม่พอหรือ
จึงยึดถือเอากำลังเข้าสังสรรค์
พ่อแม่เลี้ยงด้วยข้าวห่อหม้อเดียวกัน
ยังตีฟันเข่นฆ่าให้สาใจ
ลูกเพียงสามอกพ่อแม่ก็แย่แล้ว
แล้วหน่อแนวหกสิบล้านจะปานไหน
องค์พ่อแม่แห่งแผ่นดินถิ่นทองไทย
ทุกข์แค่ไหนที่ลูกท่านหมั่นต่อตี
เมื่อความคิดถูกขีดเส้นเป็นหลายส่วน
ที่แล้วล้วนว่าตนถูกทุกฝ่ายที่
ใครเห็นต่างย่างประณามตามต่อยตี
ธรณีจึงลุกไหม้ให้ไทยตรม
พ่อแผ่นดินทุกข์เพียงใดเมื่อไทยแยก
ทิฐิแทรกแยกไทยให้ขื่นขม
สายเลือดร่วมรวมแผ่นดินถิ่นบรม
ถูกขวานคมสับจนแหลกแยกแผ่นดิน
แด่ลูกลูกของแผ่นดินถิ่นไทยเอ๋ย
อย่าละเลยเลือดแห่งไทยให้สูญสิ้น
รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทยให้โลกยิน
ถวายพ่อของแผ่นดินถิ่นผองไทย
2 กันยายน 2549 15:32 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
เมื่อมนุษย์สมมุติตนเป็นชนเทพ
ในมือเก็บเอาอำนาจประกาศกล้า
เรานั้นหรือคือเจ้าของท้องนภา
เหนืออาณาจักรวาลคือบ้านเรา
มีอาวุธคือวาจาประกาศิต
มียาพิษคือสมองคล่องกว่าเขา
มีอุบายร้อยเล่ห์มาเห่เอา
มีความเขลาแต่ยังสู้ว่ารู้ดี
วิทยาการล้ำหน้ากว่าสรรพสัตว์
โลกาภิวัตน์เหนือดาวใดในแถบนี้
วิทยาศาสตร์ไฮเทคเทคโนโลยี
บนโลกนี้กระโดดก้าวกว่าดาวใด
ในระบบสุริยะจักรวาล
ยังอาจหาญจะแต่งตั้งดาวยังได้
หรือจะปลดนพเคราะห์เพราะเหตุใด
กำหนดได้บรรทัดฐานผ่านคำตน
ดาวพลูโตเคยอยู่ครบนพเคราะห์
ด้วยเหตุเพราะว่าต่างตาเวหาหน
จึงถูกคำประกาศิตลิขิตคน
ให้หลุดพ้นจากดาวเคราะห์เพราะต่างดาว
มนุษย์น้อยเล็กเพียงฝุ่นยังหนุนโลก
ยกธงโบกครอบครองฟ้าเวหาหาว
ใช้วาจาอันโอหังสั่งการดาว
กูคือเจ้าจักรวาลผ่านคำตน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
1890
